(1209) Pumma – Wikipedia, wolna encyklopedia
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 22 kwietnia 1927 |
Numer kolejny | 1209 |
Oznaczenie tymczasowe | 1927 HA |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 3,1685 au |
Mimośród | 0,1331 |
Peryhelium | 2,7467 au |
Aphelium | 3,5904 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 5 lat 235 dni 3 godziny |
Średnia prędkość | 16,73 km/s |
Inklinacja | 6,93° |
Charakterystyka fizyczna | |
Jasność absolutna | 10,6m |
(1209) Pumma – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 235 dni w średniej odległości 3,17 au. Została odkryta 22 kwietnia 1927 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od przezwiska siostrzenicy/bratanicy Albrechta Kahrstedta, niemieckiego astronoma. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1209) 1927 HA.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (1209) Pumma w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1209) Pumma w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity (1209) Pumma w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)