Żeglarstwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1996 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zawody zostały przeprowadzone w dziesięciu konkurencjach: 3 męskich, 3 żeńskich oraz 4 w formule open. Zawody zostały rozegrane między 22 lipca a 2 sierpnia 1996 roku w Savannah. W zawodach wystartowało 458 zawodników (358 mężczyzn oraz 100 kobiet) z 78 krajów. Polska wywalczyła pierwszy medal w żeglarstwie na igrzyskach olimpijskich/ Mateusz Kusznierewicz zdobył złoty medal w klasie Finn.

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Mistral[edytuj | edytuj kod]

Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Hongkong
Lee Lai-Shan
16  Nowa Zelandia
Barbara Kendall
24  Włochy
Alessandra Sensini
28

Europa[edytuj | edytuj kod]

Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Dania
Kristine Roug
24  Holandia
Margriet Matthijsse
30  Stany Zjednoczone
Courtenay Becker-Dey
39

Klasa 470[edytuj | edytuj kod]

Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Hiszpania
Begona Via Dufresne
Theresa Zabell
25  Japonia
Yumiko Shige
Yurie Alicia Kinoshita
36  Ukraina
Rusłana Taran
Ołena Pacholczyk
38

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Mistral[edytuj | edytuj kod]

Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Grecja
Nikolaos Kaklamanakis
17  Hiszpania
Carlos Espinola
19  Izrael
Gal Fridman
21

Finn[edytuj | edytuj kod]

Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Polska
Mateusz Kusznierewicz
32  Belgia
Sébastien Godefroid
45  Holandia
Roy Heiner
50

Klasa 470[edytuj | edytuj kod]

Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Ukraina
Jewhen Brasławeć
Ihor Matwijenko
41  Wielka Brytania
John Merricks
Ian Walker
60  Portugalia
Victor Hugo Rocha
Nuno Barreto
62

Open[edytuj | edytuj kod]

Laser[edytuj | edytuj kod]

Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Brazylia
Robert Scheidt
26  Wielka Brytania
Ben Ainslie
37  Norwegia
Peer Moberg
46

Klasa Tornado[edytuj | edytuj kod]

Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Hiszpania
Fernando León
José Luis Ballester
30  Australia
Mitch Booth
Andrew Landenberger
42  Brazylia
Lars Grael
Kiko Pellicano
43

Klasa Star[edytuj | edytuj kod]

Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Brazylia
Marcelo Ferreira
Torben Grael
25  Szwecja
Bobby Lohse
Hans Wallen
29  Australia
David Giles
Colin Beashel
32

Klasa Soling[edytuj | edytuj kod]

O ostatecznej kolejności decydowały wyścigi rozgrywane w formule Matchracingu. W ćwierćfinale rywalizowały załogi, które po wyścigach eliminacyjnych zajmowały miejsca 3. – 6. Rywalizowano do 3 wygranych wyścigów. Zwycięzcy ćwierćfinałów rywalizowali z załogami, które po wyścigach eliminacyjnych zajmowały miejsca 1.-2.

  Ćwierćfinał     Półfinał     Finał
                           
      1   Niemcy 3  
  3   Wielka Brytania 3     3   Wielka Brytania 0    
  6   Dania 2         1    Niemcy 3
      5    Rosja 0
      2   Stany Zjednoczone 0    
  4   Kanada 0     5   Rosja 3   Mecz o 3. miejsce
  5   Rosja 3  
2    Stany Zjednoczone 3
  4   Wielka Brytania 1
Złoto Punktacja Srebro Punktacja Brąz Punktacja
 Niemcy
Jochen Schümann
Thomas Flach
Bernd Jäkel
34  Rosja
Gieorgij Szajduko
Igor Skalin
Dmitrij Szabanow
50  Stany Zjednoczone
Jeff Madrigali
Jim Barton
Kent Massey
36

Kraje uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

W zawodach wzięło udział 458 zawodników z 78 krajów

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Lp. Państwo Razem
1.  Brazylia 2 0 1 3
2.  Hiszpania 2 0 0 2
3.  Ukraina 1 0 1 2
4.  Dania 1 0 0 1
 Niemcy 1 0 0 1
 Grecja 1 0 0 1
 Hongkong 1 0 0 1
 Polska 1 0 0 1
9.  Wielka Brytania 0 2 0 2
10.  Australia 0 1 1 2
 Holandia 0 1 1 2
12.  Argentyna 0 1 0 1
 Belgia 0 1 0 1
 Japonia 0 1 0 1
 Nowa Zelandia 0 1 0 1
 Rosja 0 1 0 1
 Szwecja 0 1 0 1
18.  Stany Zjednoczone 0 0 2 2
19.  Izrael 0 0 1 1
 Włochy 0 0 1 1
 Norwegia 0 0 1 1
 Portugalia 0 0 1 1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]