Święta rodzina, czyli krytyka krytycznej krytyki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święta rodzina czyli krytyka krytycznej krytyki. Przeciwko Brunonowi Bauerowi i spółce (tyt. oryg. Die heilige Familie, oder Kritik der kritischen Kritik. Gegen Bruno Bauer & Consorten) – praca ogłoszona w lutym 1845 roku wspólnie przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa, choć przy znacznie mniejszym udziale tego drugiego^[1].

Praca jest radykalnym zerwaniem obu myślicieli z młodoheglizmem^[1], wyrażonym w bezpardonowej krytyce filozofii Brunona i Edgara Bauerów (stąd tytuł Święta rodzina...), na rzecz komunizmu jako ruchu klasy robotniczej^[1]. W tym dziele Marks i Engels są już materialistami dialektycznymi i komunistami, chociaż tu uwidacznia się wpływ materializmu feuerbachowskiego^[2].

Wydania polskie[edytuj | edytuj kod]

• K. Marks, F. Engels, Święta rodzina czyli krytyka krytycznej krytyki. Przeciwko Brunonowi Bauerowi i spółce, Wyd. KiW, Warszawa 1957, ss. 288.^[3]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• Georg Wilhelm Friedrich Hegel

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Leszek Kołakowski: Główne nurty marksizmu. T. 1. Warszawa: PWN, 2009, s. 430. ISBN 978-83-01-15759-3.
• Teodor Ojzerman: Powstanie filozofii marksistowskiej. Warszawa: Książka i Wiedza, listopad 1966. (pol.).

Zobacz multimedia związane z tematem: Święta rodzina, czyli krytyka krytycznej krytyki