Érick Gutiérrez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Érick Gutiérrez
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Érick Gabriel Gutiérrez Galaviz

Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1995
Los Mochis

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Guadalajara

Numer w klubie

15

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2007 Escuela Carlos Ochoa
2007–2013 Pachuca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2013–2018 Pachuca 144 (17)
2018–2023 PSV 94 (7)
2023– Guadalajara 20 (2)
W sumie: 258 (26)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2015  Meksyk U-20 7 (0)
2015–2016  Meksyk U-23 7 (4)
2016–  Meksyk 36 (1)
W sumie: 50 (5)
  1. Aktualne na: 15 lutego 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 15 lutego 2024.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF
złoto Stany Zjednoczone/Kostaryka/Jamajka 2019
srebro Stany Zjednoczone 2021

Érick Gabriel Gutiérrez Galaviz (ur. 15 czerwca 1995 w Los Mochis) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego lub defensywnego pomocnika, reprezentant Meksyku, od 2023 roku zawodnik Guadalajary.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Gutiérrez jest wychowankiem akademii juniorskiej klubu CF Pachuca, do którego pierwszej drużyny został włączony jako osiemnastolatek przez szkoleniowca Enrique Mezę. Premierowy mecz rozegrał w niej we wrześniu 2013 z Veracruz (1:4) w krajowym pucharze, a w Liga MX zadebiutował 26 października 2013 w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Cruz Azul. Początkowo pełnił rolę rezerwowego, w wiosennym sezonie Clausura 2014 zdobywając ze swoim zespołem wicemistrzostwo kraju, jednak bezpośrednio po tym sukcesie wywalczył sobie pewne miejsce w składzie. Pierwszego gola w lidze meksykańskiej strzelił 7 lutego 2015 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Tolucą. W sezonie Clausura 2016, będąc filarem środka pola ekipy prowadzonej przez Diego Alonso, wywalczył tytuł mistrza Meksyku, a sam został wybrany w oficjalnym ligowym plebiscycie do najlepszej jedenastki rozgrywek. W tym samym roku zajął również drugie miejsce w superpucharze kraju – Campeón de Campeones. W sezonie 2016/2017 Ligi Mistrzów CONCACAF wywalczył ze swoim zespołem tytuł mistrzowski, pokonując w finałowym dwumeczu Tigres UANL 2:1.

30 sierpnia 2018 roku został zawodnikiem PSV Eindhoven, gdzie dołączył do innego reprezentanta Meksyku – Hirvinga Lozano.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2015 Gutiérrez został powołany przez szkoleniowca Sergio Almaguera do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Na jamajskich boiskach pełnił rolę podstawowego zawodnika swojej drużyny i rozegrał cztery z sześciu możliwych spotkań (z czego wszystkie w wyjściowym składzie), a dzięki udanym występom został wybrany przez CONCACAF do najlepszej jedenastki turnieju. Jego kadra triumfowała ostatecznie w tych rozgrywkach, pokonując w finale po rzutach karnych Panamę (1:1, 4:2 k.). Pięć miesięcy później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Nowej Zelandii, podczas których również miał niepodważalne miejsce w pierwszej jedenastce i jako kapitan ekipy narodowej rozegrał wszystkie trzy mecze w pełnym wymiarze czasowym. Meksykanie odpadli natomiast z młodzieżowego mundialu już w fazie grupowej.

W październiku 2015 Gutiérrez jako zawodnik reprezentacji Meksyku U-23 prowadzonej przez Raúla Gutiérreza wziął udział w północnoamerykańskim turnieju kwalifikacyjnym do igrzysk olimpijskich. Rozegrał wówczas cztery z pięciu meczów (z czego trzy w wyjściowym składzie) triumfując z Meksykiem w eliminacjach po pokonaniu w finale Hondurasu (2:0). W lipcu 2016 został powołany na Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro – tam był kluczowym graczem drugiej linii, tworząc duet środkowych pomocników z Michaelem Pérezem i wystąpił we wszystkich trzech meczach od pierwszej do ostatniej minuty. Szczególnie udany występ zanotował w grupowym pojedynku z Fidżi (5:1), kiedy to strzelił aż cztery bramki, lecz Meksykanie odpadli z męskiego turnieju piłkarskiego już w fazie grupowej.

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Gutiérrez zadebiutował za kadencji selekcjonera Juana Carlosa Osorio, 11 października 2016 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Panamą. W roku 2017 pojechał na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie wystąpił we wszystkich meczach grupowych, a także sensacyjnie przegranym półfinale z Jamajką. Rok później znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata, jednak nie rozegrał na tym turnieju ani minuty. Został powołany na Złoty Puchar CONCACAF 2019.

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Pachuca 2013–2014 Meksyk Liga MX 11 0 7 0 18 0
2014–2015 Meksyk 34 6 LMC 6 3 40 9
2015–2016 Meksyk 34 3 7 0 41 3
2016–2017 Meksyk 29 1 1 0 LMC 8 2 38 3
2017–2018 Meksyk 30 5 3 1 33 6
2018–2019 Meksyk 6 2 2 0 8 2
Ogółem 144 17 20 1 LMC 14 5 178 23
PSV 2018–2019 Holandia Eredivisie 10 3 2 1 LMU 4 0 16 4
Ogółem 10 3 2 1 LMU 4 0 16 4

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Rok Towarzyskie Eliminacje Turnieje Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
 Meksyk 2016 1 0 1 0
2017 3 0 Złoty Puchar CONCACAF 2017 4 0 7 0
2018 5 0 5 0
Ogółem 9 0 Złoty Puchar CONCACAF 4 0 13 0

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]