Wereldkampioenschappen kunstschaatsen 1989

De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen is een evenement dat georganiseerd wordt door de Internationale Schaatsunie.

Het WK toernooi van 1989 vond plaats in Parijs. Het was voor de zesde maal dat de Wereldkampioenschappen Kunstschaatsen in Frankrijk plaatsvonden. Parijs was vier keer eerder gaststad (1936, 1949, 1952 en 1958) voor de WK toernooien en Lyon was gaststad in 1971.

Voor de mannen was het de 79e editie, voor de vrouwen de 69e editie, voor de paren de 67e editie, en voor de ijsdansers de 37e editie.

Historie[bewerken | brontekst bewerken]

De Duitse en Oostenrijkse schaatsbond, verenigd in de "Deutscher und Österreichischer Eislaufverband", organiseerden zowel het eerste EK Schaatsen voor mannen als het eerste EK Kunstrijden voor mannen in 1891 in Hamburg, Duitsland, nog voor het ISU in 1892 werd opgericht. De internationale schaatsbond nam in 1892 de organisatie van het EK Kunstrijden over. In 1895 werd besloten voortaan de Wereldkampioenschappen kunstschaatsen te organiseren en kwam het EK te vervallen. In 1896 vond de eerste editie voor de mannen plaats. Vanaf 1898 vond toch weer een herstart plaats van het EK Kunstrijden.

In 1906, tien jaar na het eerste WK voor de mannen, werd het eerste WK voor de vrouwen georganiseerd en twee jaar later, in 1908, vond het eerste WK voor de paren plaats. In 1952 werd de vierde discipline, het WK voor de ijsdansers, eraan toegevoegd.

Er werden geen kampioenschappen gehouden tijdens en direct na de Eerste Wereldoorlog (1915-1921) en tijdens en direct na de Tweede Wereldoorlog (1940-1946) en in 1961 vanwege de Sabena vlucht 548 vliegtuigramp op 15 februari op Zaventem waarbij alle passagiers, waaronder de voltallige Amerikaanse delegatie voor het WK kunstrijden op weg naar Praag, om het leven kwamen.

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen deelnemers uit een recordaantal van 26 landen deel aan deze kampioenschappen. Zij vulden 94 startplaatsen in. Voor het eerst was Thailand vertegenwoordigd op het WK Kunstschaatsen, Charuda Upatham nam deel bij de vrouwen. Er namen geen deelnemers uit Nederland deel.

Voor België nam Alexandre Geers voor de tweede keer bij de mannen deel en debutante Sandy Suy nam deel bij de vrouwen.

(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen over de disciplines.)

Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie (11)
Vlag van Canada Canada (8)
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (8)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland (7)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (5)
Vlag van Australië Australië (4)
Vlag van Frankrijk Frankrijk (4)
Vlag van Hongarije Hongarije (4)
Vlag van Italië Italië (4)
Vlag van Japan Japan (4)
Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR (4)

Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije (3)
Vlag van Finland Finland (3)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (3)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (3)
Vlag van Zwitserland Zwitserland (3)

Vlag van België België (2)
Vlag van Denemarken Denemarken (2)
Vlag van Mexico Mexico (2)
Vlag van Polen Polen (2)
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije (2)

Vlag van Zweden Zweden (2)
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië (1)
Vlag van Spanje Spanje (1)
Vlag van Taiwan Taiwan (1)
Vlag van Thailand Thailand (1)

Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de mannen stond een geheel nieuw trio op het erepodium, dit was behalve het eerste kampioenschap in 1896 en het eerste toernooi na de Tweede Wereldoorlog in 1947 na zeven jaar onderbreking, het derde toernooi waarop dit plaatsvond, in 1966 en 1981 was dit ook het geval. Grzegorz Filipowski op de derde plaats veroverde de eerste WK medaille bij het kunstschaatsen voor Polen.

Bij de vrouwen werd Midori Ito wereldkampioene, het was de eerste wereldtitel bij het Kunstschaatsen voor Japan en de derde medaille in totaal, in 1977 won Minoru Sano een bronzen medaille bij de mannen en in 1979 won Emi Watanabe eveneens een bronzen medaille bij de vrouwen. Claudia Leistner op de tweede plaats veroverde haar tweede WK medaille, ook in 1983 werd ze tweede. Jill Trenary op de derde plaats veroverde haar eerste WK medaille

Bij het paarrijden veroverden Jekaterina Gordejeva / Sergej Grinkov hun derde wereldtitel, het was hun vierde medaille, in 1988 werden ze tweede. Het paar Cindy Landry / Lyndon Johnston (dit jaar voor het eerst met zijn derde partner op het WK) werden tweede en het debuterende paar Elena Bechke / Denis Petrov werden derde.

Bij het ijsdansen veroverden Marina Klimova / Sergei Ponomarenko de wereldtitel, het was hun vijfde medaille, van 1986-1988 veroverden ze vier jaar op rij de tweede plaats. Maya Usova / Alexander Zhulin op de tweede plaats veroverden hun eerste WK medaille. Isabelle Duchesnay / Paul Duchesnay op de derde plaats was het tweede Franse paar dat bij het ijsdansen op het erepodium plaats nam, Christiane Guhel / Jean Paul Guhel veroverden in 1960 de derde en in 1962 de tweede plaats.

Discipline Goud
Goud
Zilver
Zilver
Brons
Brons
Mannen Vlag van Canada Kurt Browning Vlag van Verenigde Staten Christopher Bowman Vlag van Polen Grzegorz Filipowski
Vrouwen Vlag van Japan Midori Ito Vlag van Duitsland Claudia Leistner Vlag van Verenigde Staten Jill Trenary
Paren Vlag van Sovjet-Unie Jekaterina Gordejeva / Sergej Grinkov Vlag van Canada Cindy Landry / Lyndon Johnston Vlag van Sovjet-Unie Elena Bechke / Denis Petrov
IJsdansen Vlag van Sovjet-Unie Marina Klimova / Sergei Ponomarenko Vlag van Sovjet-Unie Maya Usova / Alexander Zhulin Vlag van Frankrijk Isabelle Duchesnay / Paul Duchesnay

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen / Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden 28 mannen uit 23 landen mee. Voor Grzegorz Filipowski en Alexandr Fadeev was het hun negende deelname. Barna, Medhurst en Riccitelli en namen voor de zesde keer deel. Voor Petrenko, Honer en Jaaskelainen was het hun vijfde deelname. Voor Andras Szaraz was het zijn vierde deelname. Het vijftal Browning, Bowman, Kano, Johansson en Alexiev namen voor de derde keer deel. Naast Alexandre Geers namen nog zes mannen voor de tweede keer deel en zeven mannen maakten hun WK debuut.

Mannen
# naam land
Goud Kurt Browning Vlag van Canada
Zilver Christopher Bowman Vlag van Verenigde Staten
Brons Grzegorz Filipowski Vlag van Polen
4 Alexandr Fadeev Vlag van Sovjet-Unie
5 Petr Barna Vlag van Tsjechië
6 Viktor Petrenko Vlag van Sovjet-Unie
7 Daniel Doran Vlag van Verenigde Staten
8 Oliver Honer Vlag van Zwitserland
9 Michael Slipchuk Vlag van Canada
10 Cameron Medhurst Vlag van Australië
11 Makoto Kano Vlag van Japan
12 Daniel Weiss Vlag van Duitsland
13 Axel Mederic Vlag van Frankrijk
14 Dmitri Gromov Vlag van Sovjet-Unie
15 Andras Szaraz Vlag van Hongarije
16 Mirko Eichhorn Vlag van Duitse Democratische Republiek
17 Ralph Burghart Vlag van Oostenrijk
18 Alessandro Riccitelli Vlag van Italië
19 Peter Johansson Vlag van Zweden
20 Henrik Walentin Vlag van Denemarken
Vrije kür niet bereikt
21 Christian Newberry Vlag van Verenigd Koninkrijk
22 Jung Sung-il Vlag van Zuid-Korea
23 Iwo Svec Vlag van Duitsland
24 Oula Jaaskelainen Vlag van Finland
25 David Liu Vlag van Taiwan
26 Boiko Alexiev Vlag van Bulgarije
27 Alexandre Geers Vlag van België
28 Ricardo Olavarrieta Vlag van Mexico

Er deden 30 vrouwen uit 23 landen mee. Claudia Leistner nam voor de zevende keer deel. Voor Tamara Teglassy was het haar zesde deelname. Midori Ito nam voor de vijfde keer deel. Voor het trio Lebedeva, Gelmini en Cizmesija was het hun vierde WK optreden en het kwartet Trenary, Pokorny, Wong en Brook nam voor de derde keer deel. Zeven vrouwen namen dit jaar voor de tweede keer deel en met Sandy Suy maakten twaalf vrouwen hun debuut op het WK, waaronder Kristi Yamaguchi die dit jaar ook bij de paren deelnam met Rudi Galindo.

Vrouwen
# naam land
Goud Midori Ito Vlag van Japan
Zilver Claudia Leistner Vlag van Duitsland
Brons Jill Trenary Vlag van Verenigde Staten
4 Patricia Neske Vlag van Duitsland
5 Natalia Lebedeva Vlag van Sovjet-Unie
6 Kristi Yamaguchi Vlag van Verenigde Staten
7 Evelyn Grossmann Vlag van Duitse Democratische Republiek
8 Natalia Gorbenko Vlag van Sovjet-Unie
9 Beatrice Gelmini Vlag van Italië
10 Surya Bonaly Vlag van Frankrijk
11 Karen Preston Vlag van Canada
12 Simone Lang Vlag van Duitse Democratische Republiek
13 Yvonne Pokorny Vlag van Oostenrijk
14 Tamara Teglassy Vlag van Hongarije
15 Junko Yaginuma Vlag van Japan
16 Charlene Wong Vlag van Canada
17 Zeljka Cizmesija Vlag van Joegoslavië (1943-1992)
18 Yvonne Gomez Vlag van Spanje
19 Helene Persson Vlag van Zweden
20 Petra Vonmoos Vlag van Zwitserland
Vrije kür niet bereikt
21 Tracy Brook Vlag van Australië
22 Lily Lyoonjung Lee Vlag van Zuid-Korea
23 Louisa Danskin Vlag van Verenigd Koninkrijk
24 Anisette Torp-Lind Vlag van Denemarken
25 Jacqueline Soames Vlag van Verenigd Koninkrijk
26 Mari Niskanen Vlag van Finland
27 Zvetelina Yankova Vlag van Bulgarije
28 Diana Marcos Vlag van Mexico
29 Charuda Upatham Vlag van Thailand
30 Sandy Suy Vlag van België

Paren / IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden elf paren uit zeven landen mee. Lloyd Eisler (1x met Lori Baier, 3x met Katherina Matousek, 2x met Isabelle Brasseur) nam voor de zesde keer deel. Voor het paar Carr / Carr was het hun vijfde deelname. Ook Lyndon Johnston (1x met Melinda Kunhegyi, 3x met Denise Benning en dit jaar met Cindy Landry) nam voor de vijfde keer deel. Voor de paren Gordejeva / Grinkov, Seybold / Seybold en Peake / Naylor was het hun vierde deelname. Stefan Pfrengle (1x met Kerstin Kimminus, 2x met Anuschka Glaser) nam voor de derde keer deel. Vier paren maakten hun debuut op het WK.

Paren
# naam land
Goud Jekaterina Gordejeva
Sergej Grinkov
Vlag van Sovjet-Unie
Zilver Cindy Landry
Lyndon Johnston
Vlag van Canada
Brons Elena Bechke
Denis Petrov
Vlag van Sovjet-Unie
4 Peggy Schwarz
Alexander König
Vlag van Duitse Democratische Republiek
5 Kristi Yamaguchi
Rudy Galindo
Vlag van Verenigde Staten
6 Elena Kvitchenko
Rashid Kadyrkaev
Vlag van Sovjet-Unie
7 Isabelle Brasseur
Lloyd Eisler
Vlag van Canada
8 Natalie Seybold
Wayne Seybold
Vlag van Verenigde Staten
9 Anuschka Glaser
Stefan Pfrengle
Vlag van Duitsland
10 Danielle Carr
Stephen Carr
Vlag van Australië
11 Cheryl Peake
Andrew Naylor
Vlag van Verenigd Koninkrijk

Er deden 25 paren uit 17 landen mee. Voor Klimova / Ponomarenko en Engi / Toth was het hun zesde deelname. Voor de paren Garossino / Garossino en Jones / Askham en was het hun vijfde deelname. Ook voor Petia Gavazova was het haar vijfde WK deelname, in 1985, 1986, 1987 en 1989 nam ze deel bij de vrouwen, dit jaar met Nikolai Tonev. De paren Duchesnay / Duchesnay en Weppelmann / Schamberger namen voor de vierde keer deel. Ook Monica MacDonald nam voor de vierde keer deel, in 1986, 1987, 1987 met Rodney Clarke, dit jaar met Duncan Smart. Wynne / Druar, Rahkamo / Kokko en Park Kyung-sook / Han Seung-jong namen voor de derde keer deel. Ook Andrzej Dostatni (in 1987, 1988 met Honorata Gorna, dit jaar met Malgorzata Grajcar) nam voor de derde keer deel. Vier paren namen voor de tweede maal deel en negen paren maakten hun WK debuut.

IJsdansen
# naam land
Goud Marina Klimova
Sergei Ponomarenko
Vlag van Sovjet-Unie
Zilver Maia Usova
Alexander Zhulin
Vlag van Sovjet-Unie
Brons Isabelle Duchesnay
Paul Duchesnay
Vlag van Frankrijk
4 Klara Engi
Attila Toth
Vlag van Hongarije
5 Susan Wynne
Joseph Druar
Vlag van Verenigde Staten
6 Larisa Fedorinova
Jevgeni Platov
Vlag van Sovjet-Unie
7 Stefania Calegari
Pasquale Camerlengo
Vlag van Italië
8 Karyn Garossino
Rodney Garossino
Vlag van Canada
9 Sharon Jones
Paul Askham
Vlag van Verenigd Koninkrijk
10 Andrea Juklova
Martin Simecek
Vlag van Tsjechië
11 Michelle McDonald
Mark Mitchell
Vlag van Canada
12 Dominique Yvon
Frederic Palluel
Vlag van Frankrijk
13 Susanna Rahkamo
Petri Kokko
Vlag van Finland
14 Andrea Weppelmann
Hendryk Schamberger
Vlag van Duitsland
15 Anna Croci
Luca Mantovani
Vlag van Italië
16 Malgorzata Grajcar
Andrzej Dostatni
Vlag van Polen
17 Krisztina Kerekes
Csaba Szentpetery
Vlag van Hongarije
18 Diane Gerencser
Bernard Columberg
Vlag van Zwitserland
19 Kaoru Takino
Kenji Takino
Vlag van Japan
20 Petra Zietemann
Frank Ladd-Oshiro
Vlag van Duitsland
Vrije kür niet bereikt
21 Monica McDonald
Duncan Smart
Vlag van Australië
22 Ursula Holik
Herbert Holik
Vlag van Oostenrijk
23 Park Kyung-sook
Han Seung-jong
Vlag van Zuid-Korea
24 Petia Gavazova
Nikolai Tonev
Vlag van Bulgarije
- April Sargent
Russ Witherby
Vlag van Verenigde Staten t.z.t.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]