Sjinkie Knegt

Sjinkie Knegt
	Knegt in 2009.
Persoonlijke informatie
Bijnaam	▪ De Schicht uit Bantega ▪ De Feniks út Fryslân
Geboortedatum	5 juli 1989
Geboorteplaats	Bantega
Geboorteland	Nederland
Nationaliteit	Nederlandse
Lengte	172 cm
Gewicht	70 kg
Sportieve informatie
Discipline(s)	Shorttrack
Specialisatie(s)	500 meter, 1000 meter, 1500 meter, 5000 meter aflossing
Huidige ploeg	Nationale trainingselectie shorttrack
Trainer/coach	Jeroen Otter
Actieve jaren	2008–heden
Medailleoverzicht
Medailles
Olympische Winterspelen
Wereldkampioenschappen
Europese kampioenschappen
Portaal	Schaatsen

Sjinkie Knegt (Bantega, 5 juli 1989) is een Nederlands shorttracker. Zijn beste afstanden zijn de 1000 meter, de 1500 meter en daarnaast is hij de afmaker van het aflossingsteam. Knegt staat bekend om zijn spectaculaire inhaalacties en het 'telescoopbeen' waarmee hij soms pas op de streep zijn concurrenten passeert. Zijn bijnaam is De Schicht uit Bantega. Sinds het EK Shorttrack in 2021, waarin Knegt voor het eerst na het oplopen van zware brandwonden internationaal eremetaal behaalde, wordt hij ook wel De Feniks út Fryslân genoemd.^[1]

Op de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver, Canada, maakte Knegt zijn olympische debuut. Op de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji, Rusland, behaalde hij op de 1000 meter, als eerste Nederlander, een olympische shorttrackmedaille: brons. Verder behaalde hij op de Olympische Winterspelen van 2018 in Pyeongchang, Zuid-Korea, zilver op de 1500 meter Daarnaast werd hij op de wereldkampioenschappen shorttrack 2014 wereldkampioen met de aflossingsploeg en won hij op de wereldkampioenschappen shorttrack 2015 de individuele allround wereldtitel. Knegt is daarnaast drievoudig Europees kampioen allround. In 2012, 2015 en 2018.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Knegt is vernoemd naar zijn oom Ching Ting (roepnaam Chinky of Sjinkie) die in 1982 op 18-jarige leeftijd om het leven kwam bij een brommerongeluk. Knegt werd rond 2000 als elfjarige ontdekt door Kosta Poltavets. In die eerste jaren sloot routinier Rintje Ritsma zo nu en dan bij het shorttrackgroepje aan voor andere trainingsmogelijkheden omdat krachttraining wegens rugklachten niet meer lukte. Hij debuteerde in januari 2009 bij het Europese kampioenschappen shorttrack 2009 in Turijn met zilver op de aflossing. Daarvoor was de shorttracker al enige tijd succesvol bij de junioren.

2010/2011 was Knegts eerste succesvolle seizoen. Tijdens de wereldbekerwedstrijd in Shanghai behaalde Sjinkie als eerste Nederlander een zilveren medaille bij een wereldbekerwedstrijd. Hij deed dat op de 1000 meter. Tijdens de Europese kampioenschappen shorttrack 2011 in Thialf, Heerenveen werd Knegt derde in het eindklassement (zilver 1500m, derde 3000m superfinale). Het Nederlandse herenteam (Daan Breeuwsma, Niels Kerstholt, Sjinkie Knegt en Freek van der Wart) won de Europese titel. Samen met het goud van de dames (Jorien ter Mors, Sanne van Kerkhof, Yara van Kerkhof en Annita van Doorn) het eerste goud voor Nederland in de historie van de EK. Bij de wereldbekerwedstrijden verraste de mannenploeg (Daan Breeuwsma, Niels Kerstholt, Sjinkie Knegt en Freek van der Wart) met een overwinning in Moskou (eerste keer voor Nederland). Daarnaast was er brons in Shanghai en een derde plaats in het wereldbekerklassement. Bij de wereldkampioenschappen in Sheffield eindigde het team als vijfde.

In 2012 werd Knegt als eerste Nederlander Europees kampioen. In het jaar 2013 liet hij zich zien met zilver op de 1000 meter bij het wereldkampioenschap.

Het olympische seizoen 2014 begon met een opmerkelijk akkefietje. Knegt werd in eerste instantie derde op de Europese kampioenschappen, maar na een schoppende beweging en het tonen van zijn beide middelvingers tijdens de aflossing, werd hij gediskwalificeerd voor de eindstand van het allroundtoernooi. Op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji werd Knegt derde op de 1000 meter, zijn bronzen medaille betekende de eerste shorttrackmedaille in de Nederlandse geschiedenis. In de finale van de olympische relay ging het echter mis, dit werd door Knegt en zijn ploeggenoten een maand later rechtgezet door wel de wereldtitel op de relay bij de wereldkampioenschappen shorttrack 2014 in Montréal te winnen.

In het wereldbekerseizoen 2014/2015 stond Knegt acht keer op het podium, maar geen enkele op het hoogste treetje. Wel werd hij op 26 januari in Dordrecht Europees kampioen 2015 en hij voegde daar op 15 maart in Moskou daar de individuele wereldtitel aan toe.

In 2015 werd Knegt uitgeroepen tot Sportman van het jaar. Hij ontving de prijs uit handen van Reinier Paping. Op 12 februari 2016 kwam Knegt zwaar ten val in de laatste ronde tijdens de World Cup Finale in Dordrecht op het onderdeel relay.^[2]

Op de Olympische Winterspelen van Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang, Zuid-Korea behaalde Knegt een zilveren medaille op de 1500 meter. Hij kwam echter voor goud naar Zuid-Korea en uitte daarom zijn teleurstelling over de tweede plaats. Tegelijkertijd gaf hij aan dat hij nog drie kansen op een gouden medaille had. Bij de 5000 meter aflossing 1000 meter mannen en de 500 meter mannen werd hij echter gediskwalificeerd.

Op 10 januari 2019 liep Knegt thuis bij het aansteken van de kachel ernstige brandwonden op aan zijn gezicht, borst, benen en voeten.^[3]

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand	Tijd	Datum	Locatie		Overig
Afstand	Tijd	Datum	Baan	Plaats	Overig
500 meter	40,263	2 november 2018	Olympic Oval	Calgary, Canada	NR
1000 meter	1.22,413	18 maart 2018	Maurice Richard Arena	Montréal, Canada	NR
1500 meter	2.07,943	13 november 2016	Utah Olympic Oval	Salt Lake City, Verenigde Staten	WR
3000 meter	4.43,653	8 januari 2017	Jaap Edenbaan	Amsterdam, Nederland
5000 meter aflossing	6.28,879	4 november 2018	Olympic Oval	Calgary, Canada	NR^[4]
2000 meter gemengde aflossing	2.38,492	4 november 2018	Olympic Oval	Calgary, Canada	NR^[5]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen & Wereld-, Europese en Nederlandse kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Evenement	Locatie	500 meter	1000 meter	1500 meter	3000 meter (superfinale)	Klassement	5000 meter aflossing
2008	Wereldkampioenschappen	Gangneung, Zuid-Korea	Niet deelgenomen
	Europese kampioenschappen	Ventspils, Letland	Niet deelgenomen
	Nederlandse kampioenschappen	Amsterdam, Nederland	PEN	PEN	3	2	4e	–
2009	Wereldkampioenschappen	Wenen, Oostenrijk	10e	7e	16e		13e
	Europese kampioenschappen	Turijn, Italië	16e	8e	PEN		23e	2
	Nederlandse kampioenschappen	Zoetermeer, Nederland	1	PEN	2	2	2	–
2010	Olympische Winterspelen	Vancouver, Canada	28e	11e	14e	–	–
	Wereldkampioenschappen	Sofia, Bulgarije	24e	20e	12e		18e
	Europese kampioenschappen	Dresden, Duitsland	6e	11e	5e	7e	8e	7e
	Nederlandse kampioenschappen	Tilburg, Nederland	Niet deelgenomen
2011	Wereldkampioenschappen	Sheffield, Engeland	PEN	25e	12e		22e	5e
	Europese kampioenschappen	Heerenveen, Nederland	3	10e	1	2	2	1
	Nederlandse kampioenschappen	Groningen, Nederland	2	2	1	2	1	–
2012	Wereldkampioenschappen	Shanghai, China	5e	10e	6e	6e	6e	2
	Europese kampioenschappen	Mladá Boleslav, Tsjechië	11e	1	1	3	1	1
	Nederlandse kampioenschappen	Heerenveen, Nederland	PEN	3	11e	1	3	–
2013	Wereldkampioenschappen	Debrecen, Hongarije	15e	2	9e	4e	5e	3
	Europese kampioenschappen	Malmö, Zweden	2	10e	1	2	2	2
	Nederlandse kampioenschappen	Amsterdam, Nederland	3	3	3	6e	3	–
2014	Olympische Winterspelen	Sotsji, Rusland	8e	3	12e	–	–	4e
	Wereldkampioenschappen	Montréal, Canada	22e	2	9e	7e	8e	1
	Europese kampioenschappen	Dresden, Duitsland	2	5e	7e	2	PEN	2
	Nederlandse kampioenschappen	Amsterdam, Nederland	2	1	1	1	1	–
2015	Wereldkampioenschappen	Moskou, Rusland	4e	10e	2	1	1	3
	Europese kampioenschappen	Dordrecht, Nederland	2	1	1	4e	1	3
	Nederlandse kampioenschappen	Amsterdam, Nederland	1	1	1	1	1	–
2016	Wereldkampioenschappen	Seoel, Zuid-Korea	Niet deelgenomen
	Europese kampioenschappen	Sotsji, Rusland	1	8e	8e	5e	4e	1
	Nederlandse kampioenschappen	Amsterdam, Nederland	Niet deelgenomen
2017	Wereldkampioenschappen	Rotterdam, Nederland	1	14e	5e	1	2	1
	Europese kampioenschappen	Turijn, Italië	1	PEN	PEN	3	3	1
	Nederlandse kampioenschappen	Amsterdam, Nederland	3	4e	1	3	3	–
2018	Olympische Winterspelen	Pyeongchang, Zuid-Korea	PEN	PEN	2	–	–	PEN
	Wereldkampioenschappen	Montréal, Canada	PEN	3	10e	6e	8e	4e
	Europese kampioenschappen	Dresden, Duitsland	1	1	1	5e	1	1
	Nederlandse kampioenschappen	Heerenveen, Nederland	3	5e	2	DNS	4e	–
2019	Wereldkampioenschappen	Sofia, Bulgarije
	Europese kampioenschappen	Dordrecht, Nederland	Niet deelgenomen
	Nederlandse kampioenschappen	Heerenveen, Nederland	Niet deelgenomen