Jean Thissen

Jean Thissen
Jean Thissen
Persoonlijke informatie
Bijnaam Jeannot
Geboortedatum 21 april 1946
Geboorteplaats Ensival, België
Lengte 180 cm
Positie Linksachter
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 1983
Jeugd
1957–1964 FC Ensival
Senioren
Seizoen Club W (G)
1964–1974
1974–1979
1979–1983
Standard Luik
RSC Anderlecht
RCS Verviétois
233(11)
122(4)
Interlands
1968–1977 Vlag van België België 34(0)
Getrainde teams
1980–1982
1988–1990
1991
1992
1992–1994
1994–1995
1996–1998
2000
2004–2005
2007–2008
2009
RCS Verviétois (speler-trainer)
SC Beira-Mar
Servette FC
Union Saint-Gilloise
Gabon
Raja Casablanca
Stade Tunisien
Standard Luik
RE Virton
MC Alger
Togo
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jean Thissen (Ensival, 21 april 1946) is een voormalig voetballer uit België, die na zijn actieve loopbaan voetbaltrainer werd.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jean Thissen groeide op in Ensival, waar hij zich op 11-jarige leeftijd aansloot bij het plaatselijke FC Ensival. Hij ruilde de bescheiden club in 1964 in voor Standard Luik. De 18-jarige verdediger viel toen al op door zijn gewicht en indrukwekkende kracht. De sterke linksachter vormde samen met spelers als Jacques Beurlet, Nico Dewalque en Léon Jeck de bikkelharde verdediging van de Rouches. In zowel 1966 als 1967 won Standard de beker. Thissen speelde enkel mee in de finale van 1967. Twee jaar na de laatste bekerzege werd Standard, onder leiding van middenvelder Wilfried Van Moer, ook landskampioen. De Rouches grepen in die periode de macht in het Belgische voetbal. Ook de twee volgende seizoenen werden Thissen en zijn ploegmaats telkens kampioen.

In 1974 haalde Constant Vanden Stock zowel Thissen als Erwin Vandendaele naar RSC Anderlecht. Vandendaele, die bij Club Brugge speelde, maakte net als Thissen deel uit van de verdediging van de nationale ploeg. De twee overige verdedigers, Gilbert Van Binst en Hugo Broos, maakten al deel uit van Anderlecht, waardoor Vanden Stock midden jaren 70 over de volledige defensie van de Rode Duivels beschikte. Thissen werd als linksachter ook een vaste waarde bij paars-wit, met wie hij in 1975 en 1976 telkens de beker veroverde. In beide finales werd de positie van linksachter niet door Thissen maar Jean Dockx ingevuld.

In het seizoen 1975/76 bereikte Anderlecht ook de finale van de Europacup II. Anderlecht was nochtans slecht aan de Europese campagne begonnen. Het verloor met 1-0 van Rapid Boekarest na een eigen doelpunt van Thissen. In de finale tegen West Ham United zette Anderlecht een 0-1-achterstand om in een 4-2 zege via doelpunten van Rob Rensenbrink en François Van der Elst. Thissen speelde de volledige wedstrijd, ondanks een inspuiting in de kuit. Ook in 1977 stond Anderlecht in de finale van de Europacup II. Ditmaal verloor paars-wit met 2-0 van HSV. In 1978 bereikte Anderlecht voor het derde jaar op rij de finale. Anderlecht blikte Austria Wien in met 4-0 en mocht zo zijn tweede Europese beker in ontvangst nemen.

In 1979 kreeg Thissen een contractvoorstel voor een jaar. Hij tekende niet bij en besloot zijn carrière af te bouwen bij vierdeklasser RCS Verviétois. In 1983 zette de linksachter een punt achter zijn spelerscarrière.

Nationale ploeg[bewerken | brontekst bewerken]

Op 10 januari 1968 maakte Thissen onder selectieheer Constant Vanden Stock en bondscoach Raymond Goethals zijn debuut voor het Belgisch voetbalelftal. Hij moet toen meespelen in een vriendschappelijk duel tegen Israël. België won met 0-2.

Twee jaar mocht de linksachter van Standard ook mee naar het WK in Mexico. Thissen speelde elke wedstrijd op het toernooi, dat overschaduwd werd door de heimwee van sommige spelers. Het team van Goethals overleefde de groepsfase niet. In 1972 wisten de Belgen zich voor de kwartfinale van het Europees kampioenschap te plaatsen. In de kwartfinale, die toen nog bestond uit een heen- en terugwedstrijd en nog geen deel uitmaakte van het eindtoernooi, namen de Duivels het op tegen Italië. Thissen stonden beide wedstrijden in de basis en zag hoe België de Italianen uitschakelden. Nadien mochten de Duivels in eigen land deelnemen aan de halve finales. Daarin verloor België met 2-1 van West-Duitsland. In de troostfinale versloegen de Duivels Hongarije met dezelfde score.

Op 18 november 1973 nam België het op tegen Nederland. Het was de laatste kwalificatiewedstrijd voor het WK 1974. Bij winst zouden de Belgen naar het WK gaan. In de derby der Lage Landen werd een doelpunt van Jan Verheyen ten onrechte afgekeurd wegens buitenspel en zag Thissen een harde knal op de paal uiteenspatten. Het bleef uiteindelijk 0-0, waardoor Nederland op basis van het doelsaldo naar het WK mocht. België, dat tijdens de hele kwalificatiewedstrijd geen enkel doelpunt had geïncasseerd, bleef thuis.

Op 26 oktober 1977 speelde Thissen onder bonscoach Guy Thys zijn laatste interland. Het ging om een WK-kwalificatiewedstrijd tegen opnieuw Nederland. Oranje won met het kleinst mogelijke verschil: 1-0.

Interlands van Jean Thissen voor Vlag van België België
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
1 10 Jan 1968 Vlag van Israël IsraëlBelgië Vlag van België 0–2 Oefeninterland
2 07 Apr 1968 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1–2 Oefeninterland
3 24 Apr 1968 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-UnieBelgië Vlag van België 1–0 Oefeninterland
4 19 Jun 1968 Vlag van Finland FinlandBelgië Vlag van België 1–2 WK-kwalificatie
5 09 Oct 1968 Vlag van België BelgiëFinland Vlag van Finland 6–1 WK-kwalificatie
6 16 Oct 1968 Vlag van België BelgiëJoegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 3–0 WK-kwalificatie
7 11 Dec 1968 Vlag van Spanje SpanjeBelgië Vlag van België 1–1 WK-kwalificatie
8 23 Feb 1969 Vlag van België BelgiëSpanje Vlag van Spanje 2–1 WK-kwalificatie
9 16 Apr 1969 Vlag van België BelgiëMexico Vlag van Mexico 2–0 Oefeninterland
10 19 Oct 1969 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) JoegoslaviëBelgië Vlag van België 4–0 WK-kwalificatie
11 05 Nov 1969 Vlag van Mexico MexicoBelgië Vlag van België 1–0 Oefeninterland
12 25 Feb 1970 Vlag van België BelgiëEngeland Vlag van Engeland 1–3 Oefeninterland
13 03 Jun 1970 Vlag van België BelgiëEl Salvador Vlag van El Salvador 3–0 WK-eindronde
14 06 Jun 1970 Vlag van België BelgiëSovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 1–4 WK-eindronde
15 11 Jun 1970 Vlag van Mexico MexicoBelgië Vlag van België 1–0 WK-eindronde
16 15 Nov 1970 Vlag van België BelgiëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1–2 Oefeninterland
17 25 Nov 1970 Vlag van België BelgiëDenemarken Vlag van Denemarken 2–0 EK-kwalificatie
18 03 Feb 1971 Vlag van België BelgiëSchotland Vlag van Schotland 3–0 EK-kwalificatie
19 17 Feb 1971 Vlag van België BelgiëPortugal Vlag van Portugal 3–0 EK-kwalificatie
20 20 May 1971 Vlag van Luxemburg LuxemburgBelgië Vlag van België 0–4 Oefeninterland
21 26 May 1971 Vlag van Denemarken DenemarkenBelgië Vlag van België 1–2 EK-kwalificatie
22 29 Apr 1972 Vlag van Italië ItaliëBelgië Vlag van België 0–0 EK-kwalificatie
23 13 May 1972 Vlag van België BelgiëItalië Vlag van Italië 2–1 EK-kwalificatie
24 18 May 1972 Vlag van België BelgiëIJsland Vlag van IJsland 4–0 WK-kwalificatie
25 22 May 1972 Vlag van België BelgiëIJsland Vlag van IJsland 4–0 WK-kwalificatie
26 14 Jun 1972 Vlag van België BelgiëWest-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1–2 EK-eindronde
27 17 Jun 1972 Vlag van België BelgiëHongarije Vlag van Hongarije 2–1 EK-eindronde
28 04 Oct 1972 Vlag van Noorwegen NoorwegenBelgië Vlag van België 0–2 WK-kwalificatie
29 19 Nov 1972 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 0–0 WK-kwalificatie
30 18 Apr 1973 Vlag van België BelgiëDuitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek 3–0 Oefeninterland
31 18 Nov 1973 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 0–0 WK-kwalificatie
32 17 Apr 1974 Vlag van België BelgiëPolen Vlag van Polen 1–1 Oefeninterland
33 01 Jun 1974 Vlag van België BelgiëSchotland Vlag van Schotland 2–1 Oefeninterland
34 26 Oct 1977 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1–0 WK-kwalificatie

Trainer[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn spelerscarrière werd Thissen trainer. Zo was hij onder meer bondscoach van Gabon en Togo. In het turbulente seizoen 1999/00 was hij ook enkele maanden coach van zijn ex-club Standard Luik. Hij volgde toen interim-trainer Zvletko Mijac op, maar werd zelf nog voor het einde van het seizoen vervangen door Tomislav Ivić, die eerder al aan het seizoen was begonnen als coach van Standard.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Belgisch kampioen 3x 1969, 1970, 1971
Beker van België 4x 1966, 1967, 1975, 1976
Trofee Jules Pappaert 2x 1971, 1977
Nationale trofee voor sportverdienste 1x 1978
Europees
Europacup II 2x 1976, 1978
UEFA Super Cup 2x 1976, 1978

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jean Thissen.