Wereldkampioenschap voetbal 1970

Wereldkampioenschap voetbal 1970
1970 FIFA World Cup
Toernooi-informatie
Gastland	Mexico
Datum	31 mei 1970 – 21 juni 1970
Teams	16 (van 5 confederaties)
Stadions	5 (in 5 gaststeden)
Winnaar	Brazilië (3e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden	32
Doelpunten	95  (2,97 per wedstrijd)
Toeschouwers	1.603.975  (50.124 per wedstrijd)
Topscorer(s)	Gerd Müller
Beste speler	Pelé
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal    Voetbal

Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1970 was de negende editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Mexico was in 1970 gastheer van de eindronde, zoals zes jaar eerder, op 8 oktober 1964, besloten tijdens een FIFA-congres in Tokio. Aan de voorronden deden zeventig landen mee. De loting voor de eindronde had plaats op 10 januari 1970 in Mexico-Stad. Het toernooi zelf begon op 31 mei en eindigde op 21 juni.

Het toernooi kende enkele vernieuwende spelregels. Voor het eerst werden wisselspelers toegestaan, maximaal twee per team. Ook het systeem van gele en rode kaarten werd hier voor het eerst officieel toegepast.^[1]

Brazilië werd voor de derde keer wereldkampioen, met een team waarin Pelé zijn vierde WK beleefde. Het toernooi werd in tegenstelling tot de twee voorgaande edities gekenmerkt door aanvallend spel. Er werd geen enkele rode kaart uitgedeeld.

De halve finale tussen West-Duitsland en Italië staat in Duitsland bekend als het Jahrhundertspiel en in Italië als de Partita del secolo: de wedstrijd van de eeuw. In het Aztekenstadion in Mexico-Stad zagen ruim 100.000 toeschouwers Italië winnen met 4-3; vijf doelpunten vielen in de verlenging.

Ter herinnering aan de wedstrijd werd aan de buitenzijde van het stadion een plaquette aangebracht.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie het artikel Wereldkampioenschap voetbal 1970 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties

FIFA-lid	Confederatie	Kwalificatie	Aantal dln. (incl. 1970)	Dln. op rij	Eerste dln.	Laatste dln.	Titels (excl. 1970)	Beste prestatie
Mexico	CONCACAF	Gastland	7e	6	1930	1966	0	Groepsfase
Engeland	UEFA	Titelhouder	6e	6	1950	1966	1	Kampioen
Roemenië	UEFA	Winnaar groep 1	4e	1	1930	1938	0	Groepsfase
Tsjecho-Slowakije	UEFA	Winnaar groep 2	6e	1	1934	1962	0	Tweede
Italië	UEFA	Winnaar groep 3	7e	3	1934	1966	2	Winnaar
Sovjet-Unie	UEFA	Winnaar groep 4	4e	4	1958	1966	0	Vierde
Zweden	UEFA	Winnaar groep 5	5e	1	1934	1966	0	Tweede
België	UEFA	Winnaar groep 6	5e	1	1930	1954	0	Groepsfase
West-Duitsland	UEFA	Winnaar groep 7	7e	5	1934	1966	1	Kampioen
Bulgarije	UEFA	Winnaar groep 8	3e	3	1962	1966	0	Groepsfase
Marokko	CAF	Finaleronde	1e	1	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.
Israël	AFC	Finaleronde	1e	1	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.
El Salvador	CONCACAF	Winnaar finale	1e	1	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.	n.v.t.
Peru	CONMEBOL	Winnaar groep 1	2	1	1930	1930	0	Groepsfase
Brazilië	CONMEBOL	Winnaar groep 2	9	9	1930	1966	2	Kampioen
Uruguay	CONMEBOL	Winnaar groep 3	6	3	1930	1966	2	Kampioen

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Speelsteden[bewerken | brontekst bewerken]

Guadalajara	León	Mexico-Stad	Puebla	Toluca	Mexico-Stad Puebla Toluca León Guadalajara
Estadio Jalisco	Estadio Guanajuato	Aztekenstadion	Estadio Cuauhtémoc	Estadio Luis Dosal
Capaciteit: 71.000	Capaciteit: 30.000	Capaciteit: 107.247	Capaciteit: 36.000	Capaciteit: 30.000

Scheidsrechters[bewerken | brontekst bewerken]

Vijfentwintig scheidsrechters werden voor de wedstrijden aangewezen.

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

België ging met hoge verwachtingen naar Mexico, tenslotte werden zowel Spanje en Joegoslavië verslagen in de voorronde. De Belgen waren toernooivoetbal niet echt gewend en de ploeg rond Paul Van Himst kreeg al snel last van heimwee. De eerste wedstrijd tegen El Salvador werd nog gewonnen (de eerste overwinning van de Belgen in vijf WK's), maar tegen de Sovjet-Unie werd de ploeg weggespeeld. De laatste wedstrijd tegen het gastland Mexico moest gewonnen worden, maar door een omstreden strafschop verloren de Belgen ook deze wedstrijd en konden naar huis.

Mexico had een matig elftal, maar had het voordeel van het thuispubliek en vooral van de scheidsrechters. Vooral de wedstrijd tegen El Salvador was gênant: Mexico scoorde, nadat een inworp van de Salvadoranen niet werd gegeven en de doelpuntenmaker stond buitenspel. El Salvador weigerde af te trappen na dit onrecht. In de tweede helft was er nog een doelpunt in buitenspelpositie. Samen met Mexico plaatste de zoals altijd solide Sovjet-Unie zich voor de kwartfinale. De legendarische keeper Lev Jasjin was nu reserve. Jevgeni Lovtsjev werd de eerste speler op een WK die een gele kaart kreeg.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Sovjet-Unie	3	2	1	0	6	1	+5	5
Mexico	3	2	1	0	5	0	+5	5
België	3	1	0	2	4	5	−1	2
El Salvador	3	0	0	3	0	9	−9	0

31 mei 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	Mexico	0 – 0	Sovjet-Unie	Aztekenstadion, Mexico-Stad Toeschouwers: 107.160 Scheidsrechter: Kurt Tschenscher ( West Duitsland)
		wedstrijdverslag

3 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	België	3 – 0	El Salvador	Aztekenstadion, Mexico-Stad Toeschouwers: 92.205 Scheidsrechter: Andrei Rădulescu ( Roemenië)
	Van Moer  12',  54' Lambert  76' (pen.)	wedstrijdverslag

6 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Sovjet-Unie	4 – 1	België	Aztekenstadion, Mexico-Stad Toeschouwers: 95.261 Scheidsrechter: Rudolf Scheurer ( Zwitserland)
	Bisjovets  14',  63' Asatiani  57' Chmelnitski  76'	wedstrijdverslag	Lambert  86'

7 juni 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	Mexico	4 – 0	El Salvador	Aztekenstadion, Mexico-Stad Toeschouwers: 103.058 Scheidsrechter: Ali Kandil ( Verenigde Arabische Republiek)
	Valdivia  45',  46' Fragoso  58' Basaguren  83'	wedstrijdverslag

10 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Sovjet-Unie	2 – 0	El Salvador	Aztekenstadion, Mexico-Stad Toeschouwers: 89.979 Scheidsrechter: Rafael Hormazábal Díaz ( Chili)
	Bisjovets  51',  74'	wedstrijdverslag

11 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Mexico	1 – 0	België	Aztekenstadion, Mexico-Stad Toeschouwers: 108.192 Scheidsrechter: Ángel Norberto Coerezza ( Argentinië)
	Peña  14' (pen.)	wedstrijdverslag

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Het WK van Mexico 1970 stond bekend als een spectaculair WK, maar dat gold niet voor de wedstrijden in groep B. Nu stonden zowel Italië als Uruguay nooit bekend als spectaculaire teams, maar nu maakten ze het wel heel bont. In de wedstrijd tussen de twee teams weigerde het publiek de bal opnieuw in het veld te brengen uit onvrede over het vertoonde spel. In totaal werden er zes goals gescoord in deze groep, het laagste ooit in een kwalificatiegroep. Italië speelde onvervalst catenacciovoetbal en de coach weigerde de twee creatieve spelers Gianni Rivera en Sandro Mazzola samen in de ploeg op te stellen. Het doelsaldo van de ploeg was 1-0 in drie wedstrijden, ze wonnen alleen van Zweden door een fout van keeper Hellström. Uruguay won alleen van Israël en had genoeg aan 1-0 nederlaag tegen Zweden om de tweede ronde te halen.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Italië	3	1	2	0	1	0	+1	4
Uruguay	3	1	1	1	2	1	+1	3
Zweden	3	1	1	1	2	2	0	3
Israël	3	0	2	1	1	3	−2	2

2 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Uruguay	2 – 0	Israël	Estadio Cuauhtémoc, Puebla Toeschouwers: 20.654 Scheidsrechter: Bobby Davidson ( Schotland)
	Maneiro  23' Mujica  50'	wedstrijdverslag

3 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Italië	1 – 0	Zweden	Estadio Luis Dosal, Toluca Toeschouwers: 13.433 Scheidsrechter: Jack Taylor ( Engeland)
	Domenghini  10'	wedstrijdverslag

6 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Uruguay	0 – 0	Italië	Estadio Cuauhtémoc, Puebla Toeschouwers: 29.968 Scheidsrechter: Rudi Glöckner ( Oost-Duitsland)
		Wedstrijdverslag

7 juni 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	Zweden	1 – 1	Israël	Estadio Luis Dosal, Toluca Toeschouwers: 9.624 Scheidsrechter: Seyoum Tarekegn ( Ethiopië)
	Turesson  53'	wedstrijdverslag	Spiegler  56'

10 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Uruguay	0 – 1	Zweden	Estadio Cuauhtémoc, Puebla Toeschouwers: 18.163 Scheidsrechter: Henry Landauer ( Verenigde Staten)
		Report	Grahn  90'

11 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Israël	0 – 0	Italië	Estadio Luis Dosal, Toluca Toeschouwers: 9.890 Scheidsrechter: Ayrton Vieira de Moraes ( Brazilië)
		wedstrijdverslag

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Guadalajara maakte zich op voor de optredens van de twee laatste wereldkampioenen: Brazilië en Engeland. In hun eerste wedstrijd tegen Tsjecho-Slowakije maakten de Brazilianen al enorm veel indruk, vooral aanvallend. Petráš scoorde eerst uit een uitval voor de Tsjechen en een vrije trap van specialist Rivelino zorgde voor de gelijkmaker. In het begin van de tweede helft probeerde Pelé te scoren vanaf eigen helft, het zuivere schot ging rakelings naast. De tot dan toe gelijkwaardige Tsjechen raakten geïmponeerd en werden de hele tweede helft overklast: één goal van Pelé en twee van Jairzinho zorgde voor de 4-1 eindstand.

De tweede wedstrijd tegen wereldkampioen Engeland was een stuk zwaarder dan de eerste. De vrienden Pelé en Bobby Moore vochten verbeten duels uit en keeper Gordon Banks maakte een legendarische redding op een kopbal van Pelé. Diep in de tweede helft zorgde Jairzinho voor de enige treffer. Het had weinig gescheeld of Moore had het toernooi gemist. Vlak voor het WK zat de aanvoerder van Engeland een paar dagen in de cel in Colombia op verdenking van diefstal. Het maakte het Engelse team het minst populaire team op het WK, terwijl later bleek dat het opgezet spel was. Brazilië won ook zijn laatste wedstrijd tegen Roemenië: 3-2, een duel waarin duidelijk werd dat het sterke punt van de Brazilianen niet bepaald de verdediging en vooral de doelman Felix was. Engeland plaatste zich ook voor de kwartfinale na een zege op de Tsjechen: 1-0.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
Brazilië	3	3	0	0	8	3	+5	6
Engeland	3	2	0	1	2	1	+1	4
Roemenië	3	1	0	2	4	5	−1	2
Tsjecho-Slowakije	3	0	0	3	2	7	−5	0

2 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Roemenië	0 – 1	Engeland	Estadio Jalisco, Guadalajara Toeschouwers: 50.560 Scheidsrechter: Vital Loraux ( België)
		wedstrijdverslag	Hurst  65'

3 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Tsjecho-Slowakije	1 – 4	Brazilië	Estadio Jalisco, Guadalajara Toeschouwers: 52.897 Scheidsrechter: Ramón Barreto ( Uruguay)
	Petráš  11'	wedstrijdverslag	Rivelino  24' Pelé  59' Jairzinho  61',  83'

6 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Roemenië	2 – 1	Tsjecho-Slowakije	Estadio Jalisco, Guadalajara Toeschouwers: 56.818 Scheidsrechter: Diego De Leo ( Mexico)
	Neagu  52' Dumitrache  75' (pen.)	wedstrijdverslag	Petráš  5'

7 juni 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	Engeland	0 – 1	Brazilië	Estadio Jalisco, Guadalajara Toeschouwers: 66.843 Scheidsrechter: Abraham Klein ( Israël)
		wedstrijdverslag	Jairzinho  59'

10 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Roemenië	2 – 3	Brazilië	Estadio Jalisco, Guadalajara Toeschouwers: 50.804 Scheidsrechter: Ferdinand Marschall ( Oostenrijk)
	Dumitrache  34' Dembrovschi  84'	wedstrijdverslag	Pelé  19',  67' Jairzinho  22'

11 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Engeland	1 – 0	Tsjecho-Slowakije	Estadio Jalisco, Guadalajara Toeschouwers: 49.292 Scheidsrechter: Roger Machin ( Frankrijk)
	Clarke  50' (pen.)	wedstrijdverslag

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Peru was de grote verrassing in de kwalificatieronde door Argentinië te verslaan en ging onder leiding van de legendarische oud-wereldkampioen Didi met een jonge, veelbelovende selectie naar Mexico. De ploeg werd opgeschrikt door het nieuws van de aardbeving in hun eigen land, waar duizenden mensen de dood vonden en speelden hun eerste wedstrijd tegen Bulgarije met rouwbanden. Peru leek nog onder de indruk en stond met 2-0 achter, maar een spectaculaire inhaalrace met de jonge Teófilo Cubillas in de hoofdrol zorgde voor een 3-2 overwinning.

Marokko was geïnspireerd door het succes van Noord-Korea op het laatste WK en stond in de eerste helft met 1-0 voor tegen West-Duitsland. Goals van Uwe Seeler en Gerd Müller zorgde voor de benauwde overwinning: 2-1. Vervolgens werden Bulgarije en Peru overtuigend verslagen met in beide wedstrijden drie goals van der "Bomber" Gerd Müller. Bulgarije won ook in zijn derde WK geen enkel duel.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
West-Duitsland	3	3	0	0	10	4	+6	6
Peru	3	2	0	1	7	5	+2	4
Bulgarije	3	0	1	2	5	9	−4	1
Marokko	3	0	1	2	2	6	−4	1

2 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Peru	3 – 2	Bulgarije	Estadio Nou Camp, León Toeschouwers: 13.765 Scheidsrechter: Antonio Sbardella ( Italië)
	Gallardo  50' Chumpitaz  55' Cubillas  73'	wedstrijdverslag	Dermendzhiev  13' Bonev  49'

3 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Marokko	1 – 2	West-Duitsland	Estadio Nou Camp, León Toeschouwers: 12.942 Scheidsrechter: Lau van Ravens ( Nederland)
	Jarir  21'	wedstrijdverslag	Seeler  56' Müller  80'

6 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Peru	3 – 0	Marokko	Estadio Nou Camp, León Toeschouwers: 13.537 Scheidsrechter: Tofiq Bahramov ( Sovjet-Unie)
	Cubillas  65',  75' Challe  67'	wedstrijdverslag

7 juni 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	Bulgarije	2 – 5	West-Duitsland	Estadio Nou Camp, León Toeschouwers: 12.710 Scheidsrechter: José María Ortiz de Mendibil ( Spanje)
	Nikodimov  12' Kolev  89'	wedstrijdverslag	Libuda  20' Müller  27',  52' (pen.),  88' Seeler  67'

10 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Peru	1 – 3	West-Duitsland	Estadio Nou Camp, León Toeschouwers: 17.875 Scheidsrechter: Abel Aguilar Elizalde ( Mexico)
	Cubillas  44'	wedstrijdverslag	Müller  19',  26',  39'

11 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Bulgarije	1 – 1	Marokko	Estadio Nou Camp, León Toeschouwers: 12.299 Scheidsrechter: Antonio Ribeiro Saldanha ( Portugal)
	Zhechev  40'	wedstrijdverslag	Ghazouani  61'

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

	kwartfinale				halve finale				finale
	14 juni – Guadalajara
	Brazilië	4
					17 juni – Guadalajara
	Peru	2
					Brazilië	3
	14 juni – Mexico-Stad
					Uruguay	1
	Uruguay	1
									21 juni – Mexico-Stad
	Sovjet-Unie	0
									Brazilië	4
	14 juni – Toluca
									Italië	1
	Italië	4
					17 juni – Mexico-Stad
	Mexico	1
					Italië	4			derde plaats
	14 juni – León
					West-Duitsland	3			20 juni – Mexico-Stad
	West-Duitsland	3
									Uruguay	0
	Engeland	2
									West-Duitsland	1

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Met Mazzola in de eerste helft en Rivera in de tweede helft wist Italië door te stoten naar de halve finales. In de tweede helft werd Mexico met 4-1 verslagen, mede door fouten van de doelman, Calderon. Zowel Brazilië als Peru konden absoluut niet verdedigen, daardoor ontstond een uiterst attractief duel. De extra klasse van de Brazilianen gaf de doorslag: 4-2, met twee goals van de "witte Pelé", Tostão. Peru kon met opgeheven hoofd naar huis, Cubillas scoorde in elke wedstrijd. Uruguay plaatste zich pas in de 117e minuut voor de halve finales ten koste van de Sovjet-Unie. Het doelpunt was omstreden, want Espárrago scoorde uit een voorzet, die eigenlijk over de doellijn was gegaan.

León was getuige van de herhaling van de WK-finale tussen Engeland en West-Duitsland van 1966. De wedstrijd was nog spannender dan de wedstrijd op Wembley. In eerste instantie was Engeland veel sterker en kwam op een 2-0 voorsprong door goals van Mullery en Peters. Franz Beckenbauer bracht West-Duitsland terug in de wedstrijd, vervolgens wisselde de Engelse coach Alf Ramsey en Bobby Charlton om hen rust te gunnen voor de halve finales. Een misrekening, want vlak voor tijd passeerde Uwe Seeler doelman Bonetti met zijn nek. De eerste doelman van Engeland Gordon Banks was geveld door een voedselvergiftiging en dat brak de Engelsen behoorlijk op. In de verlenging waren er kansen voor beide partijen, maar alleen Gerd Müller scoorde nog, Duitsland had zijn revanche. Voor de eerste keer in het WK stonden alleen oud-wereldkampioenen in de halve finale.

14 juni 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	Sovjet-Unie	0 – 1 (nv)	Uruguay	Estadio Azteca, Mexico-Stad Toeschouwers: 26.085 Scheidsrechter: Lau van Ravens ( Nederland)
		wedstrijdverslag	Espárrago  117'

14 juni 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	Italië	4 – 1	Mexico	Estadio Luis Dosal, Toluca Toeschouwers: 26.851 Scheidsrechter: Rudolf Scheurer ( Zwitserland)
	Guzmán  25' (e.d.) Riva  63',  76' Rivera  70'	wedstrijdverslag	González  13'

14 juni 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	Brazilië	4 – 2	Peru	Estadio Jalisco, Guadalajara Toeschouwers: 54.233 Scheidsrechter: Vital Loraux ( België)
	Rivelino  11' Tostão  15',  52' Jairzinho  75'	wedstrijdverslag	Gallardo  28' Teófilo Cubillas  70'

14 juni 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	West-Duitsland	3 – 2 (nv)	Engeland	Estadio Nou Camp, León Toeschouwers: 23.357 Scheidsrechter: Ángel Norberto Coerezza ( Argentinië)
	Beckenbauer  68' Seeler  82' Müller  108'	wedstrijdverslag	Mullery  31' Peters  49'

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

De halve finales waren confrontaties tussen teams uit Zuid-Amerika en Europa. Brazilië had het in de eerste helft erg moeilijk met het sterk verdedigende Uruguay. De aanvallers kwam er niet doorheen en door een bekende misser van de matige Braziliaanse verdediging en keeper Felix kwam Uruguay op een 1-0 voorsprong door een goal van Cubilla. Vlak voor rust maakte Clodoaldo gelijk. In de tweede helft domineerden de Brazilianen zoals in al hun wedstrijden en wonnen met 3-1 door goals van Jairzinho en Rivelino. Legendarisch was de wedstrijd geworden door een historisch geworden "dummy" van Pelé, die via een misleiding zonder de bal te raken keeper Mazurkiewicz de andere kant opstuurde, Pelé miste echter.

De andere halve finale had tot een anticlimax kunnen leiden. Italië kwam snel op een 1-0 voorsprong tegen West-Duitsland door een doelpunt van Boninsegna. Italië beperkte zich daarna tot verdedigen en de Duitsers moesten komen onder aanvoering van Franz Beckenbauer. Ze kregen veel kansen, maar de uitblinkende doelman Albertosi was niet te passeren. Zoals zo vaak scoorde Duitsland vlak voor tijd door een doelpunt van de bij AC Milan spelende Karl-Heinz Schnellinger. Daarna volgde een wonderlijke verlenging: 1-2 door Gerd Müller, 2-2 door Burgnich en 3-2 door Luigi Riva in de eerste verlenging. In de twee verlenging ging het doelpuntenfestijn vrolijk verder: 3-3 door weer Müller (zijn tiende van het toernooi) en meteen vanaf de aftrap de winnende goal van de Italianen: uitgerekend wisselspeler Gianni Rivera scoorde de 4-3. De wedstrijd is de geschiedenis ingegaan als de "Wedstrijd van de Eeuw". Beckenbauer speelde de hele verlenging met een mitella. Hij brak zijn sleutelbeen na een grove charge, maar moest verder, omdat alle wisselspelers waren verbruikt.

17 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Uruguay	1 – 3	Brazilië	Estadio Jalisco, Guadalajara Toeschouwers: 51.261 Scheidsrechter: José María Ortiz de Mendibil ( Spanje)
	Cubilla  19'	wedstrijdverslag	Clodoaldo  44' Jairzinho  76' Rivelino  89'

17 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Italië	4 – 3 (nv)	West-Duitsland	Estadio Azteca, Mexico-Stad Toeschouwers: 102.444 Scheidsrechter: Arturo Yamasaki ( Mexico)
	Boninsegna  8' Burgnich  98' Riva  104' Rivera  111'	wedstrijdverslag	Schnellinger  90' Müller  94',  110'

Troostfinale[bewerken | brontekst bewerken]

West-Duitsland won zonder Beckenbauer met 1-0 van Uruguay en pakte de derde plaats. Spits Uwe Seeler speelde zijn laatste WK-wedstrijd en werd tweede, derde en vierde. maar nooit wereldkampioen. Hij speelde 22 wedstrijden, op dat moment een record en scoorde negen doelpunten.

20 juni 1970 «onderlinge duels» 16:00 (UTC−6)	Uruguay	0 – 1	West-Duitsland	Aztekenstadion, Mexico-Stad Toeschouwers: 104.403 Scheidsrechter: Antonio Sbardella ( Italië)
		wedstrijdverslag	Overath  26'

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Finale wereldkampioenschap voetbal 1970 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

21 juni 1970 «onderlinge duels» 12:00 (UTC−6)	Brazilië	4 – 1	Italië	Aztekenstadion, Mexico-Stad Toeschouwers: 107.412 Scheidsrechter: Rudi Glöckner ( Oost-Duitsland)
	Pelé  18' Gérson  66' Jairzinho  71' Carlos Alberto  86'	wedstrijdverslag	Boninsegna  37'

1970 Wereldkampioen
BRAZILIË Derde titel

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooiranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats	Land	Groep	GW	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Brazilië	C	6	6	0	0	19	7	+12	12
2	Italië	B	6	3	2	1	10	8	+2	8
3	West-Duitsland	D	6	5	0	1	17	10	+7	10
4	Uruguay	B	6	2	1	3	4	5	−1	5
Uitgeschakeld in de kwartfinale
5	Sovjet-Unie	A	4	2	1	1	6	2	+4	5
6	Mexico	A	4	2	1	1	6	4	+2	5
7	Peru	D	4	2	0	2	9	9	0	4
8	Engeland	C	4	2	0	2	4	4	0	4
Uitgeschakeld in de groepsfase
9	Zweden	B	3	1	1	1	2	2	0	3
10	België	A	3	1	0	2	4	5	−1	2
	Roemenië	C	3	1	0	2	4	5	−1	2
12*	Israël	B	3	0	2	1	1	3	−2	2
13**	Bulgarije	D	3	0	1	2	5	9	−4	1
14	Marokko	D	3	0	1	2	2	6	−4	1
15	Tsjecho-Slowakije	C	3	0	0	3	2	7	−5	0
16	El Salvador	A	3	0	0	3	0	9	−9	0

Doelpuntenmakers[bewerken | brontekst bewerken]

10 doelpunten

• Gerd Müller

7 doelpunten

• Jairzinho

5 doelpunten

• Teófilo Cubillas

4 doelpunten

• Pelé
• Anatoli Bisjovets

3 doelpunten

• Rivellino
• Luigi Riva
• Uwe Seeler

2 doelpunten

1 doelpunt

Eigen doelpunten

• Javier Guzmán (Tegen Italië)

WK 1970 in beeld[bewerken | brontekst bewerken]

• 
  Brazilië
• 
  De bal