Garuda Indonesia

Garuda Indonesia
IATA

GA

ICAO

GIA

Roepletters

INDONESIA

Een Boeing 737-800 in het nieuwe kleurenschema
Opgericht 26 januari 1949
Hubs
  • Internationale luchthaven Kualanamu, Medan
    • Vloot 142
    Bestemmingen 102 (54 regionaal 48 internationaal)
    Frequentflyer-programma GarudaMiles
    Alliantie SkyTeam
    Hoofdkantoor Jakarta, Indonesië
    Sleutelfiguren
    • Timur Sukirno (Chef Commissaris)
    • Irfan Setiaputra (President Directeur en CEO)
    Website www.garuda-indonesia.com
    Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart
    Een Boeing 737-400 in het oude kleurenschema
    Airbus A330-200 in het nieuwe kleurenschema

    Garuda Indonesia is de nationale luchtvaartmaatschappij van Indonesië. Thuishaven is de luchthaven Soekarno-Hatta International Airport in Tangerang Jakarta.

    In 2007 werd deze maatschappij samen met alle andere luchtvaartmaatschappijen uit Indonesië op de Europese zwarte lijst gezet, waardoor het voor Garuda Indonesia niet mogelijk was om naar Europa te vliegen. Sinds 2009 (twee jaar later) is Garuda Indonesia weer uit deze lijst gehaald. Garuda behoort in de lijst van 5 sterren luchtvaartmaatschappij van Skytrax.

    Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

    Begin en voorgangers[bewerken | brontekst bewerken]

    De geschiedenis van Garuda Indonesia is nauw verweven met die van de Republiek Indonesië. In het voormalige Nederlands-Indië werden vanaf de jaren twintig luchtverbindingen onderhouden door de KNILM, deze verbindingen kwamen te vervallen na de Japanse bezetting. Na de Japanse capitulatie werd het luchtverkeer in eerste instantie uitgevoerd door een militaire organisatie, de Netherlands Indies Governement Air Transport (NIGAT). Tegelijkertijd brak de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd uit, gekenmerkt door het uitroepen van de Republik Indonesia in 1945. De staatsorganisatie van deze voorloper van de moderne Indonesische staat was vooralsnog niet uitgerust met veel middelen, maar had wel al een basale luchtmacht, de Tentara Nasional Indonesia-Angkatan Udara (TNI-AU), maar nog geen civiel luchtbedrijf. De koloniale overheid probeerde in de tussentijd weer een civiel luchtbedrijf op gang te krijgen; eerst met een papieren heroprichting van de KNILM, maar vanaf 1 augustus 1947 werd al het civiele luchtverkeer in de Indonesische archipel ondergebracht in een dochteronderneming van de KLM, het KLM Interinsulair Bedrijf. De onafhankelijkheidsstrijd woedde ondertussen door, en de Republikeinse regering kocht met in 1948 op Atjeh verkregen giften, (120.000 Maleise dollar en 20 kg goud) een Douglas DC-3 en gebruikte deze voor civiele doeleinden. Het toestel werd geregistreerd onder de naam Dakota RI-001 Seulawah, vernoemd naar een berg in Atjeh. Na Operatie Kraai werd dit toestel ingezet als deel van een nieuwe nationale luchtvaartmaatschappij: Indonesian Airways.

    Aan het einde van 1949 werd een triomfvlucht uitgevoerd van Jogjakarta naar Jakarta met aan boord de eerste president van de nieuwe republiek: Soekarno. Die gebeurtenis wordt officieel aangehouden als de oprichtingsdatum van de luchtvaartmaatschappij Garuda Indonesia, die haar eerste vlucht onder die naam uitvoerde op 1 maart 1950. De vloot van Garuda Indonesia groeide uit tot 53 vliegtuigen in 1959 en bestond uit 20 DC-3/C-47's, 8 Convair CV-240, evenveel van het type CV-340, drie CV-440's en 14 De Havilland Herons.

    Naam[bewerken | brontekst bewerken]

    Garuda is de naam van een mythische vogel die ook te zien is op het wapen van Indonesië.

    Straalverkeersvliegtuigen[bewerken | brontekst bewerken]

    Met deze vliegtuigen groeide het aantal bestemmingen in binnen- en buitenland. De binnenlandse markt omvatte de hele archipel behalve West-Irian dat tot 1962 als Nederlands Nieuw-Guinea deel van het Koninkrijk der Nederlanden uitmaakte. Vooralsnog had men in het buitenland alleen bestemmingen in Singapore, de Filipijnen en Thailand. Om technische redenen werden alle De Havilland Heron vliegtuigen verwijderd uit de vloot. Tussen 1960 en 1965 werden er voor het eerst straalverkeersvliegtuigen aan de vloot toegevoegd (drie Convair CV-990A's, drie Lockheed L-188c Electra's en één Douglas DC-8-55.

    De uitbreiding van bestemmingen[bewerken | brontekst bewerken]

    In 1965 breidde Garuda Indonesia haar bestemmingen in het buitenland uit naar bestemmingen in Europa en Japan. Door de voortgaande ontwikkelingen in de luchtvaartindustrie verving Garuda Indonesia vijf jaar later de hele vloot door uitsluitend straalverkeersvliegtuigen. Ze bestond toen uit de types Douglas DC-10, Airbus A300 en Boeing 747-200.

    Wide-body vliegtuigen[bewerken | brontekst bewerken]

    Voor het eerst had Garuda een vliegtuig (A300) met een tweepersoonscockpit, ook wel A300 FFCC (Forward Facing Cockpit Crew) genoemd. Met deze nieuwe wide-body vliegtuigen kon men naar meer bestemmingen vliegen in Europa, Amerika, Australië en Azië. In 1990 bestond de vloot van Garuda Indonesia uit toestellen van Airbus, Boeing, Douglas en Fokker.

    De strijd met de low-cost carriers[bewerken | brontekst bewerken]

    In 1978 ging Merpati Nusantara een alliantie aan met Garuda Indonesia. Merpati Nusantara richtte zich enkel op de binnenlandse markt. In 1997 stapte Merpati Nusantara weer uit deze alliantie. In 1999 werd door Garuda Indonesia een low-cost carrier opgericht genaamd Citilink die de strijd aan moest gaan met een groeiend aanbod aan concurrerende low-cost carriers (Mandala Airlines, Lion Air, Bouraq Air etc.) op de binnenlandse markt. Door de groeiende concurrentie en eisen van passagiers werden er nieuwe vliegtuigen van Europese en Amerikaanse makelij aan de vloot toegevoegd.

    Europa route[bewerken | brontekst bewerken]

    In maart 2007 maakte de Europese Unie (EU) bekend dat alle Indonesische luchtvaartmaatschappijen op de zwarte lijst zouden worden geplaatst, vanwege het niet voldoen aan de veiligheidsvereisten, en konden zodoende niet meer op landen in de EU vliegen. Garuda maakte in november 2007 bekend vluchten naar Amsterdam te willen hervatten vanaf eind 2008. Dit was echter niet mogelijk, aangezien het nog op de zwarte lijst stond. Op 15 juli 2009 werd bekendgemaakt dat Garuda van de zwarte lijst zou worden gehaald.[1][2]

    Op 2 juni 2010 landde na vijf jaar weer een vliegtuig van Garuda in Europa, de Airbus A330-200 deed Schiphol aan. Garuda verwacht het aantal vluchten naar Europa in de nabije toekomst uit te breiden. Met ingang van 30 mei 2014 is de Airbus A330 vervangen door een Boeing 777-300ER die vanaf 8 september 2014 doorvliegt naar London Gatwick.

    Vloot[bewerken | brontekst bewerken]

    De vloot bestond in juli 2016 uit de volgende toestellen:

    Garuda Indonesia Vloot
    Vliegtuig In Gebruik Orders Passagiers Opmerkingen
    F C Y Totaal
    ATR 72-600 14 0 — — 70 70 Opereert als Garuda Indonesia dochtermaatschappij "Explore"
    Airbus A330-200 7 0 36 186 222 5 vliegtuigen uitgerust met Thales AVOD
    6 vliegtuigen uitgerust met Panasonic AVOD
    Airbus A330-300 16 1 215 251 Flat stoelen in Executive Class
    42 257 PK-GPF in SkyTeam Kleuren
    Boeing 737-800 75 12 144 156 12 vliegtuigen hebben geen AVOD maar schermen aan het plafond
    1 in SkyTeam Kleuren
    2 in Retro Kleuren
    148 160
    150 162
    Boeing 737-MAX 8 1 49 NNB NNB NNB Vervangen de 737-800.
    Eerste levering 2017.
    Op 22 maart 2019 heeft men aangeven een bestelling van 49 Boeing 737 MAX-toestellen te willen annuleren i.v.m. twee recente vliegrampen met dit toestel.
    Boeing 777-300ER 10 0 8 38 268 314 Wordt gebruikt op lange vluchten
    Bombardier CRJ1000 NextGen 18 0 — 12 84 96 PK-GRA in SkyTeam Kleuren
    Totaal 140 51

    Voormalige vliegtuigen[bewerken | brontekst bewerken]

    Vliegtuig In vloot Uitgefaseerd Opmerkingen
    Airbus A300B4-200FF 1982 2002 Launch customer.
    Eentje Gecrasht
    Airbus A300-600R 1990 2001
    Boeing 737-300 1989 2015 Vervangen door de Boeing 737-800 en Bombardier CRJ700 Next Generation
    Boeing 737-400 1992 2012 Vervangen door de Boeing 737-800
    Een gecrasht
    Boeing 737-500 1992 2015 Vervangen door Boeing 737-800
    Boeing 747-200 1980 2002 Vervangen door Boeing 747-400.
    Boeing 747-400 1991 2015 Vervangen door Boeing 777-300ER
    Consolidated PBY-5A Catalina 1950 1953
    Convair 240 1950 1965
    Convair 340 1952 1968 De eerste Hajj vlucht werd uitgevoerd met dit vliegtuig
    Convair 440 1956 1970
    Convair 990 1962 1975 Eerste Straalvliegtuig in vloot.
    Een gecrasht in Mumbai
    de Havilland Heron 1952 1956 Launch customer.
    Douglas DC-3 1949 1970 Eerste vliegtuig in vloot
    Douglas DC-8-50 1966 1980
    Fokker F27-200 1967 1975 Eentje gecrasht
    Fokker F28 Mk-1000 1969 1983 Vervangen door Fokker F28 Mk-3000.
    3 toestellen gecrasht tussen 1975-1982
    Fokker F28 Mk-3000 1973 1998 Launch customer.
    Fokker F28 Mk-4000 1978 2001
    Lockheed L-188 Electra 1960 1977 Eentje gecrasht
    McDonnell Douglas DC-9-30 1970 1993 Vervangen door Boeing 737s.
    McDonell Douglas DC-10-30 1973 2004 Eentje gecrasht
    McDonnell Douglas MD-11 1990 1998

    Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

    Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

    Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

    Zie de categorie Garuda Indonesia van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
    Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Garuda_Indonesia&oldid=66137286"