Aeroflot

Aeroflot - Russian Airlines
Logo
IATA

SU

ICAO

AFL

Roepletters

Aeroflot

Een Airbus A330-200 van Aeroflot tijdens het opstijgen vanaf Luchthaven Sjeremetjevo
Opgericht 9 februari 1923 (als Dobroljot)
Eerste vlucht 15 juli 1923
Hubs Luchthaven Sjeremetjevo
Vloot 187 vliegtuigen
Aeroflot Group: 365 (ultimo 2021)
Bestemmingen Aeroflot Group: > 350 (ultimo 2018)[1]
Frequentflyer-programma Aeroflot Bonus
Alliantie SkyTeam
Hoofdkantoor Moskou, Rusland
Sleutelfiguren Vitalij Saveljev (voorzitter)
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart
Aeroflot vliegtuigen

Aeroflot - Russian Airlines (Russisch: ОАО «Аэрофлот - Российские авиалинии») is de grootste luchtvaartmaatschappij van Rusland. In de tijd van de Sovjet-Unie was Aeroflot tevens de grootste luchtvaartmaatschappij ter wereld, op haar hoogtepunt in 1991 bestond de vloot van Aeroflot uit 3000 vliegtuigen. Het uiteenvallen van de Sovjet-Unie had negatieve gevolgen; de luchtvaartmaatschappij werd opgesplitst in tientallen kleinere maatschappijen, waarvan velen nadien failliet zijn gegaan. Eind 2018 telde de Aeroflot-vloot 366 vliegtuigen en vloog de maatschappij hiermee naar meer dan 350 bestemmingen in 57 landen.[1]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1921, kort na het einde van de Russische Burgeroorlog, richtte de overheid een aparte organisatie op voor het luchtverkeer. Op 9 februari 1923 werd voor binnenlandse diensten Dobroljot opgericht. De eerste vlucht vond plaats op 15 juli 1923 tussen de steden Moskou en Nizhni Novgorod. In 1930 werd de naam veranderd in GVF (Grazjdanski vozdoesjny flot, "Burgerluchtvloot"), en in 1932 in Aeroflot.

In de huidige vorm bestaat het bedrijf pas sinds 1994 toen het bedrijf geprivatiseerd werd en de nieuwe naam: Aeroflot - Russian International Airlines kreeg. De Russische staat heeft nog wel een meerderheidsbelang (51% van de aandelen); slechts 7% van de aandelen worden ter beurze verhandeld. In 2000 werd de naam veranderd in Aeroflot - Russian Airlines en in dat jaar werden 5.100.900 passagiers en 107.000 ton vracht vervoerd.

Donavia werd op 13 april 2000 in de Aeroflot Groep opgenomen en Nordavia op 8 oktober 2004.

In 2002 vloog de onderneming nog met negen vliegtuigtypen; een mix van Russische en Boeing en Airbus vliegtuigen. De modernisering van de vloot is met kracht doorgezet en in 2010 was het aantal vliegtuigtypen teruggebracht naar vier; de Airbus A320, Airbus A330, Boeing 767 en Iljoesjin Il-96. In hetzelfde jaar had de vloot een gemiddelde leeftijd van vijf jaar.

Vanaf april 2006 maakt Aeroflot onderdeel uit van SkyTeam, een alliantie van samenwerkende luchtvaartmaatschappijen waarvan ook KLM een deelnemer is. In oktober 2006 werd een dochter Aeroflot Cargo opgericht voor het vervoer van luchtvracht.

Luchthaven Sjeremetjevo bij Moskou is de thuishaven van Aeroflot.

In 2010 heeft de Russische overheid, de meerderheidsaandeelhouder van Aeroflot met 51,7% van de aandelen besloten de groep uit te breiden. Een zestal andere lokale luchtvaartmaatschappijen in staatshanden zullen in Aeroflot opgaan, namelijk: Rossija, Kavminvodyavia en Orenburg Airlines en drie - relatief kleine - maatschappijen bekend onder de namen Vladivostok avia, Saratov Airlines en Sakhalin Airways.[2] Wanneer deze reeds in 2010 volledig in de passagierscijfers zouden zijn meegenomen, dan had Aeroflot Group 21,8 miljoen passagiers vervoerd. Dit correspondeert met een binnenlands marktaandeel van 38% voor passagiers en van 23% voor luchtvracht. Eind 2011 werd de integratie van deze zes maatschappijen binnen de groep gerealiseerd.

In september 2015 zou Aeroflot het noodlijdende Transaero overnemen.[3] Transaero werd in 1991 opgericht en is na Aeroflot de grootste luchtvaartmaatschappij van Rusland. In 2014 vervoerde het zo'n 13 miljoen passagiers. Als gevolg van de crisis leed het bedrijf zware verliezen waarmee de continuïteit in gevaar kwam, ondanks 9 miljard roebel staatssteun in 2014.[3] Aeroflot zou 75% van de aandelen overnemen voor het symbolische bedrag van 1 roebel.[3] Begin oktober werd bekend dat de overname door Aeroflot niet doorgaat.[4] Voor Transaero is faillissement aangevraagd.

In oktober 2020 gaf Aeroflot nieuwe aandelen uit waarmee 80 miljard roebel werd opgehaald.[5] Het aantal uitstaande aandelen verdubbelde ruimschoot van 1,1 miljard naar 2,4 miljard stuks. Na deze emissie steeg het aandelenbelang van de Russische staat naar 57,3% en de free float was 40,7%.[5]

In december 2020 verkocht Aeroflot het belang in Aurora Airlines.[6] Aurora is vooral actief in het oosten van Rusland en had een vloot van 10 Airbus A319s en een tiental turboprops, voornamelijk Bombardier Dash 8 modellen. Aeroflot had een aandelenbelang van 51% en verkocht het hele pakket voor 1 roebel aan de Sakhalin Region Development Corporation.[6] In 2019 vloog de maatschappij nog zo'n 1,7 miljoen passagiers, maar in de eerste negen maanden van 2020 was dit gehalveerd.[6]

Operationele gegevens[bewerken | brontekst bewerken]

In de Sovjetperiode bereikte het luchtvaartverkeer een maximum van 90,8 miljoen passagiers in 1990. Het uiteenvallen van de Sovjet-Unie leidde tot een dramatische daling van het luchtverkeer. In 1999 was dit gedaald tot iets meer dan 20 miljoen. Naast de opsplitsing, waren de verminderde economische activiteit en het wegvallen van subsidies aan de luchtvaartindustrie belangrijke oorzaken van deze daling. In 2010 lag het aantal passagiers in Rusland op 57 miljoen, waarvan 60% op internationale bestemmingen. In 1990 was het verkeer bijna uitsluitend nationaal, dat wil zeggen binnen de Sovjet-Unie.

Aeroflot groep[bewerken | brontekst bewerken]

In 2019 bestaat de Aeroflot Group uit Aeroflot, Rossiya Airlines (75% van de aandelen - 1 aandeel), Aurora Airlines (51%) en Pobeda Airlines (100%). Rossiya Airlines bestaat weer uit twee maatschappijen, Donavia en Orenair. Pobeda is de lagekostenluchtvaartmaatschappij van de groep. Verder heeft de groep nog belangen in andere bedrijven actief in het vliegtuigonderhoud, catering en opleidingen. Aeroflot is veruit de grootste maatschappij, in 2019 vervoerde de groep 66,7 miljoen passagiers waarvan 37,2 miljoen door Aeroflot, 11,6 miljoen door Rossiya, Pobeda had 10,3 miljoen passagiers en Aurora 1,6 miljoen. Per jaareinde 2019 telde de groep iets meer dan 41.000 medewerkers.

Aeroflot is de grootste Russische luchtvaartmaatschappij. In 2011 had zij een marktaandeel van ongeveer 25%; het aandeel voor internationale passagiers lag iets hoger op 29% en voor binnenlandse passagiers iets lager op 23%. In totaal vervoerde de groep 14 miljoen passagiers, dat is meer dan het dubbele van Transaero, de nummer twee op de Russische ranglijst met 6,6 miljoen passagiers. In 2015 was het marktaandeel gestegen tot bijna 37% en vervoerde de Aeroflot Group 39 miljoen passagiers, waarvan 60% op binnenlandse vluchten.[7] Transaero en S7 volgden met een marktaandeel van elk zo'n 10%.[7] Na het faillissement van Transearo is het marktaandeel van de Aeroflot Group gestegen naar zo'n 40%.

Sinds 2006 heeft de Aeroflot Group goede financiële resultaten behaald. In 2008 en 2009 daalde de winst sterk door de kredietcrisis hetgeen ook een negatief effect had op de Russische economie en het passagiersvolume. De sterke groei in 2012 is vooral het gevolg van de overname van de zes lokale luchtvaartmaatschappijen. In 2014 stonden de resultaten onder druk door de afname van de economische groei en westerse sancties. Verder heeft de depreciatie van de roebel ten opzichte van de dollar tot extra financiële lasten geleid. Met ingang van 2017 rapporteert Aeroflot Group de resultaten in Russische roebels, maar in de tabel hieronder zijn deze omgerekend in dollars op basis van de gemiddelde wisselkoers van het betreffende jaar. In de figuur hieronder staan de belangrijkste financiële gegevens en het aantal vervoerde passagiers:[8]

Jaar[9] Omzet
(×miljoen) 		Nettoresultaat
(×miljoen) 		Aantal
vervoerde passagiers 		Idem Aerflot
2006 $ 2992 $ 258 8.700.000 -
2007 $ 3808 $ 313 10.200.000 -
2008 $ 4603 $ 24 11.600.000 -
2009 $ 3346 $ 86 11.062.000 -
2010 $ 4319 $ 253 14.070.000 -
2011 $ 5378 $ 491 16.391.300 -
2012 $ 8138 $ 166 27.417.700 17.656.100
2013 $ 9136 $ 230 31.980.600 20.902.400
2014 $ 8323 $ −446 34.700.000 23.610.000
2015 $ 6811 $ −107 39.393.000 26.111.700
2016 $ 7513 $ 663[10] 43.440.000 28.977.900
2017 $ 9133 $ −395 50.129.000 32.845.200
2018 $ 9752 $ −91 55.710.000 35.762.500
2019 $ 10.316 $ 209 60.719.000 37.221.000
2020 $ 4191 $ −1709 30.157.000 14.563.000
2021 $ 6713 $ 468 45.812.000 21.416.000
2022 40.690.000

Vloot[bewerken | brontekst bewerken]

Een Airbus A319 van Aeroflot
Aeroflot A320-214 VQ-BEH vertrekt van Düsseldorf

In 2021 telde de groep in totaal 365 vliegtuigen, waarvan 1873 bij Aeroflot. Alle vliegtuigen worden geleased en de groep heeft geen vliegtuigen in eigendom. De gemiddelde leeftijd van de vloot was 7,2 jaar per jaareinde 2021.

In 2014 bestond de vloot van Aeroflot uit vliegtuigen van westerse en Sovjet-Russische makelij:[11]

Aeroflot vloot
Type Aantal Bestellingen Opties Passagiers Opmerkingen
B W E Totaal
Airbus A319-100 7 1 — 20 — 96 116
Airbus A320 63 — — 20 — 120 140
8 — 150 158
Airbus A321 26 — — 28 — 142 170
Airbus A330-200 5 — — 34 — 207 241
Airbus A330-300 17 — — 34 — 268 302
Airbus A350-800 — 18 — n.n.b.
Airbus A350-900 1 4 — n.n.b.
Boeing 737–700 — 15 — n.n.b. Verwachte EIS[12]
Boeing 737–800 6 19 — 20 — 138 158
Boeing 737-900ER — 10 — n.n.b.
Boeing 767-300ER 1 — — 30 — 185 215
30 — 186 216
30 — 192 222
Boeing 777-300ER 10 6[13] — 30 48 324 402
Boeing 787–8 — 22[14] — n.n.b.
Irkut MC-21 — 50[15] — n.n.b.
Soechoj Superjet 100-95 10 17[16] 10 12 — 75 87
Total 145 162 10

Speciale livery[bewerken | brontekst bewerken]

Doordat Aeroflot lid is van de Skyteam alliantie, is er een aantal vliegtuigen omgespoten in het kleurenschema van de alliantie. Hieronder vallen onder andere de Airbus A330-300 VQ-BCQ en de Boeing 777-300 VQ-BQG.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Aeroflot van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aeroflot&oldid=66465504"