Franse parlementsverkiezingen 2002

Politiek in Frankrijk


Politiek van Frankrijk


Portaal
Portaalicoon Politiek & Frankrijk Portaalicoon

De Franse parlementsverkiezingen van 2002 vonden op 9 en 16 juni 2002 plaats. De kiesgerechtigde bevolking koos de 12de Nationale Vergadering (Assemblée Nationale) van de Vijfde Franse Republiek.

De linkse partijen leden ten opzichte van parlementsverkiezingen van 1997 een duidelijk verlies. Behaalden de linkse partijen onder leiding van de Parti Socialiste (Socialistische Partij) gezamenlijk 319 zetels, in 2002 was dit nog maar 178 zetels. De linkse meerderheid in het parlement verdween hiermee. Rechts was de grote was de grote winnaar. Bij de parlementsverkiezingen in 1997 verloor rechts flink, met name de regeringspartij, de gaullistische Rassemblement pour la République (RPR) van president Jacques Chirac, verloor toen flink, maar herstelde zich. In 1997 behaalden de rechtse, pro-Chirac partijen slechts 257 zetels, in 2002 399 zetels. Wat bijdroeg aan de zege van de rechtse partijen was de vorming van de Union pour un Mouvement Populaire (Unie voor een Volksbeweging), een fusie van diverse rechtse partijen waaronder de PRP. De UMP als zelfstandige partij verwierf 357 zetels. Overigens was de winst voor rechts niet voorspeld in de peilingen, volgens de peilingen zouden links en pro-Chrirac rechts ongeveer evenveel stemmen behalen.

De angst dat het extreemrechtse Front National (Nationaal Front) van Jean-Marie Le Pen veel stemmen zou behalen[1], bleek uiteindelijk ongegrond: De partij behaalde geen zetels in de Nationale Vergadering.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Partijen en coalities Afkorting Stemmen
Eerste ronde
%
Eerste ronde
Zetels
Tweede ronde
  Union pour un Mouvement Populaire UMP 8.408.023 33,3% 357
  Union pour la Démocratie Française UDF 1.226.462 4,9% 29
  Overig (centrum-)rechts DVD 921.973 3,7% 8
  Mouvement pour la France MPF 202.831 0,8% 1
  Démocratie Libérale DL 104.767 0,4% 2
  Rassemblement pour la France RPF 94.222 0,4% 2
  Totaal "Presidentiële Meerderheidscoalitie" 10.958.278 43,4% 399
  Parti Socialiste PS 6.086.599 24,1% 141
  Parti Communiste Français PCF 1.216.178 4,8% 21
  Les Verts 1.138.222 4,5% 3
  Parti Radical de Gauche PRG 388.891 1,5% 7
  Overig (centrum-)links DVG 275.533 1,1% 6
  Totaal "Verenigd Links" 9.105.443 36,1% 178
  Front National FN 2.862.960 11,3% -
  Chasse, Pêche, Nature, Traditions CPNT 422.448 1,7% -
  Ligue Communiste Révolutionnaire LCR 320.467 1,3% -
  Lutte Ouvrière LO 301.984 1,2% -
  Pôle Républicain 299.897 1,2% -
  Andere Ecologische partijen 295.899 1,2% -
  Mouvement National Républicain MNR 276.376 1,1% -
  Overigen 194.946 0,8% -
  Overig uiterst links 81.558 0,3% -
  Regionale partijen 66.240 0,3% -
  Overig uiterst rechts 59.549 0,2% -
Totaal 25.252.045 100 577
Verdeling in de Franse Nationale Vergadering

Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Jean-Marie Le Pen deed het immers ook goed tijdens de presidentsverkiezingen van mei 2002

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Bron[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]