Franco Ballerini

Franco Ballerini
Franco Ballerini in 1996
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	11 december 1964
Geboorteplaats	Florence, Italië
Overlijdensdatum	7 februari 2010
Overlijdensplaats	Pistoia, Italië
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1986–1987 1988 1989 1990–1991 1992–1993 1994–1998 1999–2000 2001	Magniflex Del Tongo Malvor-Sidi Del Tongo GB-MG Maglificio Mapei Lampre-Daikin Mapei-Quick·Step
Beste prestaties
Milaan-San Remo	7e (1993)
Gent-Wevelgem	2e (1994)
Ronde van Vlaanderen	3e (1997)
Parijs-Roubaix	1e (1995, 1998)
Amstel Gold Race	5e (1990)
Luik-Bastenaken-Luik	12e (1994)
Ronde van Lombardije	3e (1991)
WK op de weg	12e (1991)
Portaal    Wielersport

Franco Ballerini (Florence, 11 december 1964 – Pistoia, 7 februari 2010) was een Italiaans wielrenner en wielercoach.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Als renner richtte Ballerini zich vooral op het eendagswerk. In 1993 greep hij net naast de zege in Parijs-Roubaix toen hij werd verslagen door de Fransman Gilbert Duclos-Lassalle. Ballerini dacht eraan in 1994 met wielrennen te stoppen, maar besloot uiteindelijk om wraak te nemen voor zijn tweede plaats. Dat deed hij door de edities van 1995 en 1998 te winnen. Andere belangrijke overwinningen behaalde Ballerini in de koersen Omloop Het Volk en Parijs-Brussel.

In 2001 besloot Ballerini dan toch om afscheid te nemen van de wielersport, waarna hij bondscoach van Italië werd. In 2002, zijn eerste jaar als bondscoach, won Ballerini het WK met Mario Cipollini. Ook het olympisch goud in Athene 2004 was voor de Azzuri met Paolo Bettini. Na het WK in Madrid van 2005, dacht Ballerini eraan ontslag te nemen maar besloot toch nog als bondscoach aan te blijven. In 2006 won hij met Paolo Bettini opnieuw de wereldtitel.

Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

In februari 2010 deed Ballerini, die een fervent rallyliefhebber was, op 45-jarige leeftijd mee aan een rally in Larciano, als co-piloot van Alessandro Ciardi. Hij raakte zwaargewond bij een crash en overleed in het ziekenhuis van Pistoia.^[1] Op 28 februari 2011 werd bekendgemaakt dat het stoffelijk overschot van Ballerini ter autopsie zal worden opgegraven, om onderzoek te kunnen doen naar het mogelijk causaal verband tussen zijn (fatale) verwondingen en een slecht functionerend veiligheidssysteem.^[2]

Om Ballerini te herdenken krijgt de eerste Italiaan die aankomt in Parijs-Roubaix de Souvenir Franco Ballerini. Een wedstrijd in een wedstrijd dus voor Italiaanse renners. Filippo Pozzato was de eerste die deze trofee veroverde.

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1986 1987 124e   1988 1989 1990 109e   1991 opgave (1)  1992 115e   opgave   1993 61e (1)  1994 opgave   1995 1996 1997 97e   1998 opgave   1999 2000 2001 (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Parijs-Brussel Omloop Het Volk Dwars door Vlaanderen WK op de weg Wereld­ranglijsten 1986 25e 1987 1988 64e 1989 61e 61e 34e 10e 63e (UWB) 1990 66e 3 10e 19e 5e 81e 11e 1 47e 4e (UWB) 1991 26e 39e 8e 5e 19e 38e 3 65e 12e 7e (UWB) 1992 27e 81e 9e 11e 18e 40e 1993 7e 39e 6e 2  ↑ 10e 21e 68e 11e 2  ↑ 7e (UWB) 1994 17e 2 4e 3  ↑ 16e 12e 2 8e (UWB) 1995 47e 10e 1  ↑ 28e 44e 1  ↑ 12e (UWB) 1996 67e 59e 18e 5e 25e 8e 5e 1997 30e 86e 3  ↑ 24e 35e 19e 6e 20e (UWB) 1998 58e 30e 8e 1  ↑ 18e 37e 5e 8e (UWB) 1999 43e 36e 11e 29e 45e 2000 168e 36e 29e 8e 69e 100e 48e 13e 4e 2001 59e 42e 32e

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Franco Ballerini.

• (en) Profiel van Franco Ballerini op ProCyclingStats