Andrej Goloebev

Andrej Goloebev
Goloebev op de Madrid Open in 2014
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Kazachstan Kazachse
Geboorteplaats Volzjski, Sovjet-Unie
Geboortedatum 22 juli 1987
Woonplaats Astana, Kazachstan
Lengte 1,85 m
Gewicht 77 kg
Profdebuut 2005
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 3.311.231 US dollar
Coach Yuri Schukin
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 67–117
Titels 1
Hoogste positie 33e (4 oktober 2010)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2010, 2012)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2009)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2009-2011)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2008)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 90–125
Titels 1
Hoogste positie 21e (16 mei 2022)
Olympische Spelen 1e ronde (2021)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2021)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Finale (2021)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2010)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2021
Gemengd dubbelspel
Olympische Spelen 1e ronde (2021)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2022)
Laatst bijgewerkt op: 31 december 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Andrej Aleksandrovitsj Goloebev (Russisch: Андре́й Алекса́ндрович Го́лубев) (Volzjski, 22 juli 1987) is een Kazachs tennisser van Russische origine. Hij is prof sinds 2005. Hij haalde in 2008 voor het eerst de top 100 en in 2010 voor het eerst de top 50. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst is de 33e, die hij behaalde op 4 oktober 2010.

Goloebev schreef in zijn carrière een enkeltoernooi op zijn naam. Verder heeft hij in het enkelspel ook drie challengers en vier futurestoernooien gewonnen. Zijn beste resultaat in het enkelspel op een grandslamtoernooi is de tweede ronde.

Tot en met het toernooi van Wimbledon in 2008 kwam Goloebev uit onder de Russische nationaliteit, daarna onder de Kazachse nationaliteit.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jaarverslagen[bewerken | brontekst bewerken]

2005-2007[bewerken | brontekst bewerken]

Goloebev werd prof in 2005. In de jaren 2005-2007 speelde hij hoofdzakelijk Futures- en challengertoernooien. Hij bereikte zijn eerste finale in een challengertoernooi in 2007 op het toernooi van Recanati (Italië). In oktober 2007 kwalificeerde hij zich voor zijn eerste ATP-toernooi (Bazel) en boekte hij ook meteen zijn eerste winst op een ATP-toernooi door de Amerikaan Amer Delić in de eerste ronde te verslaan. Goloebev verloor in de tweede ronde van de Fransman Paul-Henri Mathieu.

2008[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 won Goloebev twee challengertoernooien: Heilbronn en Astana. Hij bereikte in oktober ook zijn eerste finale van een ATP-toernooi in Sint-Petersburg, die hij verloor van Andy Murray.[1][2] Hij kwalificeerde zich in 2008 ook voor de eerste maal voor een Masterstoernooi: op het Masterstoernooi van Canada haalde hij de hoofdtabel, maar werd in de eerste ronde meteen uitgeschakeld door Thomas Johansson. Hij maakte zijn grandslamdebuut als lucky loser op de US Open in 2008 en verloor in de tweede ronde van de Argentijn David Nalbandian. Goloebev sloot het jaar voor de eerste maal in de top 100 af, op plaats 94.

2009 - 2010[bewerken | brontekst bewerken]

In de meeste toernooien in de eerste helft van het jaar werd Goloebev in de eerste of tweede ronde verslagen, of werd hij al in de kwalificaties uitgeschakeld. Op de Australian Open verloor hij in de eerste ronde van de Italiaan Fabio Fognini. Op Roland Garros verloor hij in de tweede ronde van Lleyton Hewitt. Op Wimbledon en de US Open sneuvelde hij in de eerste ronde. Tijdens het najaar won hij voor de tweede maal op rij de challenger van Astana.

In 2010 won Goloebev voor het eerst in de eerste ronde van de Australian Open, tegen Mardy Fish, maar verloor in de tweede ronde. Eind januari verloor hij de finale van de challenger van Heilbronn. Op Roland Garros en Wimbledon werd hij al meteen in de eerste ronde uitgeschakeld. Op zondag 25 juli schreef hij tennisgeschiedenis door als eerste Kazach een ATP-toernooi te winnen. Hij won het ATP-toernooi van Hamburg door in de finale de Oostenrijker Jürgen Melzer te verslaan. Op zijn weg naar de finale had hij onder andere al nummer 6 van de wereld Nikolaj Davydenko verslagen.[3] Tijdens de rest van de zomer bleven de resultaten wat uit. Op de US Open verloor hij in de eerste ronde. In het najaar bereikte hij de finale van het ATP-toernooi van Kuala Lumpur. Hij versloeg er op weg naar de finale onder andere Robin Söderling en David Ferrer, maar sneuvelde uiteindelijk tegen Michail Joezjny.[4] Na het toernooi bereikte hij met een 33e plaats op de ATP-ranglijst, zijn hoogste positie tot dan toe. Goloebev sloot het jaar voor het eerst binnen de top 50 af, op plaats 36.

2011 - 2012[bewerken | brontekst bewerken]

Goloebev werd in de eerste ronde van de Australian Open, Roland Garros en Wimbledon uitgeschakeld, net zoals in de meeste toernooien in het voorjaar waaraan hij deelnam. Ook na Wimbledon bleef hij verliezen. In Hamburg, waar hij titelverdediger was, verloor hij ook in de eerste ronde. Hierdoor verloor hij heel wat rankingpunten en tuimelde hij uit de top 100. Ook op de US Open lag Goloebev er meteen in de openingsronde uit. In vrije val op de ATP-ranglijst eindigde hij op plaats 148.

In de eerste helft van 2012 speelde Goloebev challengers en wist hij zich via de kwalificaties te plaatsen voor meerdere ATP-toernooien. Zo haalde hij de tweede ronde op de Australian Open en op het Masterstoernooi van Indian Wells.

2013 - 2015[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren nam Goloebev vooral deel aan challengertoernooien. In 2014 haalde hij zijn eerste dubbelspelfinale in Kitzbühel aan de zijde van Daniele Bracciali. De finale verloren ze echter. Ook haalde hij de halve finales van Roland Garros. Verder won hij drie toernooien in het enkelspel en één in het dubbelspel bij de challengertoernooien.

Davis Cup[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 speelde Goloebev voor het eerst voor Kazachstan in een play-off tegen de Filipijnen in Groep 1 van de Aziatisch/Oceanische Zone. Hij speelde elk jaar van 2008 tot en met 2012 in de Davis Cup. In totaal speelde hij vijftien enkel- en vier dubbelpartijen, waarvan hij er respectievelijk elf en drie won.

Prijzen en onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2010 - ATP Most Improved Player (ATP Meest verbeterde speler)

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
gewonnen finales
1. 19 juli 2010 Vlag van Duitsland ATP Hamburg Gravel Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 6-3, 7-5 details
verloren finales
1. 20 oktober 2008 Vlag van Rusland ATP Sint-Petersburg Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 1-6, 1-6 details
2. 27 september 2010 Vlag van Maleisië ATP Kuala Lumpur Hardcourt Vlag van Rusland Michail Joezjny 7-6(7), 2-6, 6-7(3) details
Gewonnen challengers
1. 21 januari 2008 Vlag van Duitsland Heilbronn Tapijt Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 2-6, 6-1, 3-1 opgave
2. 3 november 2008 Vlag van Kazachstan Astana Hardcourt Vlag van Frankrijk Laurent Recouderc 1-6, 7-5, 6-3
3. 2 november 2009 Vlag van Kazachstan Astana Hardcourt Vlag van Oekraïne Illja Martsjenko 6-3, 6-3
4. 30 juni 2013 Vlag van Duitsland Marburg Gravel Vlag van Argentinië Diego Schwartzman 6-1, 6-3
5. 24 november 2013 Vlag van Rusland Tjoemen Hardcourt (i) Vlag van Rusland Andrej Koeznetsov 6-4, 6-3
6. 13 maart 2016 Vlag van Zweden Jönköping Hardcourt (i) Vlag van Rusland Karen Chatsjanov 6-7(9), 7-6(5), 7-6(4)

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
gewonnen finales herendubbel
1. 22 oktober 2023 Vlag van Zweden ATP Stockholm Hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Denys Moltsjanov Vlag van India Yuki Bhambri
Vlag van Verenigd Koninkrijk Julian Cash 		7-6(8), 6-2 details
verloren finales herendubbel
1. 2 augustus 2014 Vlag van Oostenrijk ATP Kitzbühel Gravel Vlag van Italië Daniele Bracciali Vlag van Finland Henri Kontinen
Vlag van Finland Jarkko Nieminen 		1-6, 4-6 details
2. 12 juni 2021 Vlag van Frankrijk Roland Garros Gravel Vlag van Kazachstan Aleksandr Boeblik Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 		6-4, 6-7(1), 4-6 Details
3. 31 oktober 2021 Vlag van Rusland ATP Sint-Petersburg Hardcourt (i) Vlag van Monaco Hugo Nys Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Brazilië Bruno Soares 		3-6, 4-6 Details
Gewonnen challengers herendubbel
1. 9 juli 2007 Vlag van Italië Mantua Gravel Vlag van Italië Francesco Piccari Vlag van Italië Leonardo Azzaro
Vlag van Italië Marco Crugnola 		6-3, 6-2
2. 11 juni 2012 Vlag van Italië Monza Gravel Vlag van Kazachstan Yuri Schukin Vlag van Rusland Tejmoeraz Gabasjvili
Vlag van Italië Stefano Ianni 		7-6(4), 5-7, 10-7
3. 30 juni 2013 Vlag van Duitsland Marburg Gravel Vlag van Rusland Evgeny Korolev Vlag van Nederland Jesse Huta Galung
Vlag van Australië Jordan Kerr 		6-3, 1-6, 10-6
4. 10 januari 2016 Vlag van Australië Happy Valley Hardcourt Vlag van Italië Matteo Donati Vlag van Oekraïne Denis Moltsjanov
Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov 		3-6, 7-6(5), [10-1]
5. 29 mei 2016 Vlag van Italië Vicenza Gravel Vlag van Kroatië Nikola Mektić Vlag van Portugal Gastao Elias
Vlag van Brazilië Fabricio Neis 		6-3, 6-3
6. 19 juni 2016 Vlag van Slowakije Poprad-Tatry Gravel Vlag van Uruguay Ariel Behar Vlag van Tsjechië Lukas Dlouhy
Vlag van Slowakije Andrej Martin 		6-2, 5-7, [10-5]
7. 21 juli 2019 Vlag van Kazachstan Nur-Sultan Hardcourt Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov Vlag van Zuid-Korea Chung Yun-seong
Vlag van Zuid-Korea Nam Ji-sung 		6-4, 6-4
8. 15 september 2019 Vlag van Turkije Istanboel Hardcourt Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov Vlag van Tsjechië Marek Gengel
Vlag van Tsjechië Lukas Rosol 		Walk-over
9. 19 januari 2020 Vlag van Thailand Bangkok Hardcourt Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov Vlag van Thailand Sanchai Ratiwatana
Vlag van India Christopher Rungkat 		3-6, 7-6, [10-5]
10. 2 februari 2020 Vlag van Frankrijk Quimper Hardcourt Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov Vlag van Kroatië Ivan Sabanov
Vlag van Kroatië Matej Sabanov 		6-4, 6-2
11. 23 augustus 2020 Vlag van Italië Todi Gravel Vlag van Uruguay Ariel Behar Vlag van Frankrijk Elliot Benchetrit
Vlag van Frankrijk Hugo Gaston 		6-4, 6-2
12. 30 augustus 2020 Vlag van Italië Triëst Gravel Vlag van Uruguay Ariel Behar Vlag van Frankrijk Hugo Gaston
Vlag van Frankrijk Tristan Lamasine 		6-4, 6-2
13. 6 september 2020 Vlag van Italië Cordenons Gravel Vlag van Uruguay Ariel Behar Vlag van Argentinië Andres Molteni
Vlag van Frankrijk Hugo Nys 		7-5, 6-4
14. 22 november 2020 Vlag van Verenigde Staten Orlando Hardcourt Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov Vlag van Verenigde Staten Mitchell Krueger
Vlag van Verenigde Staten Jackson Withrow 		7-5, 6-4
15. 11 april 2021 Vlag van Kroatië Split Gravel Vlag van Kazachstan Oleksandr Nedovjesov Vlag van Polen Szymon Walkow
Vlag van Polen Jan Zielinski 		7-5, 6-7, [10-5]

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
Grandslamtoernooien
Australian Open – – 1R 2R 1R 2R – 1R 1R – – – – – –
Roland Garros – – 2R 1R 1R – – 1R 1R – – – – – –
Wimbledon – – 1R 1R 1R – – 1R – – – – – g.t. –
US Open – 2R 1R 1R 1R – – 1R – – – – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – 2R 2R – 1R 2R – – – – g.t.
Miami – – – 1R 1R – – 1R 2R – – – – g.t. –
Monte Carlo – – – 2R 1R – – – – – – – – g.t. –
Madrid – – – – 1R – – 1R – – – – – g.t. –
Rome – – – – 1R – 1R 2R – – – – – – –
Hamburg – – l.c.
Montreal/Toronto – 1R 2R – 1R – – – – – – – – g.t. –
Cincinnati – – – – 2R – – – – – – – – –
Shanghai g.t. – 1R – – – 1R – – – – – g.t.
Parijs – – – 1R – – – – – – – – – –
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. – g.t. – g.t. – g.t. –
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Eindejaarsranking 171 94 133 36 148 161 82 74 206 229 588 — 741 774 —

Mannendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Grandslamtoernooien
Australian Open – – 1R – – 1R 2R – – – – – 3R 1R 2R
Roland Garros – 2R 3R – – HF 2R – – – – – F 1R 1R
Wimbledon – 2R 1R – – 1R – – – – – g.t. 3R 1R 1R
US Open 1R 1R – – – 1R – – – – – – 3R 1R 2R
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – – – – – – – – g.t. – HF –
Miami – – 1R – – – – – – – – g.t. – 1R –
Monte Carlo – – – – – – – – – – – g.t. – 1R –
Madrid – – – – – – – – – – – g.t. – 1R –
Rome – – – – – – – – – – – – – HF –
Montreal/Toronto – – – – – – – – – – – g.t. 2R – –
Cincinnati – – – – – – – – – – – – 1R – –
Shanghai – – – – – – – – – – – g.t. –
Parijs – 1R – – – – – – – – – – 1R – –
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. – g.t. – g.t. 1R g.t.
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1
Eindejaarsranking 272 130 200 241 181 74 175 156 436 — 169 88 28 47 61

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Andrey Golubev.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrej_Goloebev&oldid=66841926"