Wimbledon 2010

Wimbledon Championships 2010
De langste tenniswedstrijd werd gespeeld tussen John Isner en Nicolas Mahut
Editie 2010 (124e editie)
Stad, land WimbledonVerenigd Koninkrijk
Locatie All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 21 juni–4 juli
Auspiciën ITF
Categorie Grandslamtoernooi
Prijzengeld £ 13.725.000[1]
Deelnemers 128S, 64D, 48X, 128QM, 96QV
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Spanje Rafael Nadal
Vrouwenenkel Vlag van Verenigde Staten Serena Williams
Mannendubbel Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
Vlag van Duitsland Philipp Petzschner
Vrouwendubbel Vlag van Verenigde Staten Vania King
Vlag van Kazachstan Jaroslava Sjvedova
Gemengd dubbel Vlag van Zimbabwe Cara Black
Vlag van India Leander Paes
Vorige: 2009     Volgende: 2011
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 124e editie van het Britse grandslamtoernooi, Wimbledon 2010, werd gehouden van maandag 21 juni tot en met zondag 4 juli 2010. Voor de vrouwen was het de 117e editie van het graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

Titelverdedigers waren de Zwitser Roger Federer (heren), de Amerikaanse Serena Williams (dames), Daniel Nestor en Nenad Zimonjić bij het herendubbelspel, de zussen Serena en Venus Williams bij het damesdubbelspel, en Mark Knowles en Anna-Lena Grönefeld bij het gemengd dubbelspel.

Op de eerste zondag tijdens het toernooi (Middle Sunday) werd traditioneel niet gespeeld.

Het toernooi van 2010 trok 489.946 toeschouwers.[2]

Langste partij ooit[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Isner-Mahut op Wimbledon 2010 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Op 22 juni 2010 werd begonnen aan wat de langste professionele tennispartij in de geschiedenis van het tennis zou worden. Het betreft de eersterondepartij tussen Amerikaan John Isner en Fransman Nicolas Mahut. Het werd niet alleen de langste partij ooit, maar ook die met de meeste games ooit en de meeste aces ooit. De stand was bij de onderbreking op 23 juni 6-4, 3-6, 6-7, 7-6, 59-59 (Isner-Mahut). De wedstrijd werd op 24 juni hervat en John Isner trok uiteindelijk aan het langste eind met een eindstand van 70-68. Beide spelers verbraken het aces-record van Ivo Karlović, dat op 78 aces in één partij stond. Isner sloeg er 112, Mahut 103.

Rafael Nadal, winnaar in het mannenenkelspel

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Heren[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2010 (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Bij de mannen werd de finale gespeeld op zondag 4 juli tussen de Tsjech Tomáš Berdych en de Spanjaard Rafael Nadal. Nadal veroverde op het heilige gras zijn achtste grandslamtitel in zijn carrière; het was zijn tweede zege op Wimbledon. Het werd 6-3, 7-5 en 6-4.

Dames[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2010 (vrouwen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De finale bij de vrouwen werd op zaterdag 3 juli gespeeld. De Amerikaanse Serena Williams won van Russin Vera Zvonarjova met 6-3 en 6-2.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Heren[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2010 (mannendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Finale: Jürgen Melzer (Oostenrijk) en Philipp Petzschner (Duitsland) wonnen van Robert Lindstedt (Zweden) en Horia Tecău (Roemenië) met 6-1, 7-5 en 7-5.

Dames[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2010 (vrouwendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Finale: Vania King (Verenigde Staten) en Jaroslava Sjvedova (Kazachstan) wonnen van Jelena Vesnina (Rusland) en Vera Zvonarjova (Rusland) met 7-6 en 6-2.

Gemengd[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2010 (gemengddubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Finale: Cara Black (Zimbabwe) en Leander Paes (India) wonnen van Lisa Raymond (Verenigde Staten) en Wesley Moodie (Zuid-Afrika) met 6-4 en 7-6.

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Meisjesenkelspel
Finale: Kristýna Plíšková (Tsjechië) won van Sachie Ishizu (Japan) met 6-3, 4-6, 6-4

Meisjesdubbelspel
Finale: Tímea Babos (Hongarije) en Sloane Stephens (Verenigde Staten) wonnen van Irina Chromatsjova (Rusland) en Elina Svitolina (Oekraïne) met 6-7, 6-2, 6-2

Jongensenkelspel
Finale: Márton Fucsovics (Hongarije) won van Benjamin Mitchell (Australië) met 6-4, 6-4

Jongensdubbelspel
Finale: Liam Broady (Groot-Brittannië) en Tom Farquharson (Groot-Brittannië) wonnen van Lewis Burton (Groot-Brittannië) en George Morgan (Groot-Brittannië) met 7-6, 6-4

Rolstoeltennis[bewerken | brontekst bewerken]

Rolstoelmannendubbelspel
Finale: Robin Ammerlaan (Nederland) en Stefan Olsson (Zweden) wonnen van Stéphane Houdet (Frankrijk) en Shingo Kunieda (Japan) met 6–4, 7–6.

Rolstoelvrouwendubbelspel
Finale: Esther Vergeer (Nederland) Sharon Walraven (Nederland) wonnen van Daniela Di Toro (Australië) Lucy Shuker (Verenigd Koninkrijk) met 6-2, 6-3.

Belgische deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Drie Belgen deden mee aan het toernooi. Xavier Malisse, Olivier Rochus en Kristof Vliegen waren rechtstreeks toegelaten.

  • Xavier Malisse
  • Olivier Rochus
  • Kristof Vliegen

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de vrouwen kwamen Kim Clijsters, Kirsten Flipkens, Justine Henin en Yanina Wickmayer in actie.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Dick Norman, Xavier Malisse, Olivier Rochus en Kristof Vliegen kwamen uit in het herendubbelspel.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Kirsten Flipkens vormde met Yanina Wickmayer een koppel in het vrouwendubbelspel.

Gemengd[bewerken | brontekst bewerken]

Twee Belgische koppels speelden mee: Kim Clijsters met Xavier Malisse en Yanina Wickmayer met Dick Norman.

Nederlandse deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Thiemo de Bakker en Robin Haase werden rechtstreeks toegelaten tot het hoofdtoernooi. Jesse Huta Galung wist zich via het kwalificatietoernooi te plaatsen voor het hoofdtoernooi.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Alleen Arantxa Rus deed mee aan het hoofdtoernooi.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Thiemo de Bakker, Robin Haase en Rogier Wassen waren rechtstreeks toegelaten tot het hoofdtoernooi.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Michaëlla Krajicek was rechtstreeks toegelaten tot het hoofdtoernooi.

Kwalificatietoernooi (enkelspel)[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het hoofdtoernooi (enkelspel) doen bij de mannen en vrouwen jaarlijks elk 128 tennissers mee. De 104 beste mannen en 108 beste vrouwen van de wereldranglijst die zich inschrijven zijn automatisch geplaatst. Acht spelers krijgen van de organisatie een wildcard. Voor de overige tennissers resteren er dan nog zestien plaatsen bij de mannen en twaalf plaatsen bij de vrouwen in het hoofdtoernooi en deze plaatsen worden via het kwalificatietoernooi ingevuld. Aan dit kwalificatietoernooi doen nog eens 128 mannen en vrouwen mee. Dat toernooi werd gespeeld in Roehampton.

Belgen op het kwalificatietoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de heren probeerden Ruben Bemelmans, Niels Desein, Yannick Mertens en Christophe Rochus het hoofdtoernooi te bereiken. Zij allen werden in de eerste ronde uitgeschakeld.

Nederlanders op het kwalificatietoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de heren wist Jesse Huta Galung zich te kwalificeren voor het hoofdtoernooi

Bij de vrouwen probeerde Michaëlla Krajicek zich te plaatsen. Zij verloor in de derde ronde.

Toeschouwersaantallen en bezoekerscapaciteit[bewerken | brontekst bewerken]

Toeschouwersaantallen per dag
Eerste week Tweede week
Maandag 39.696 43.066
Dinsdag 41.437 36.416
Woensdag 41.547 38.927
Donderdag 42.608 30.776
Vrijdag 41.920 31.210
Zaterdag 41.696 28.611
Zondag 32.036
Totaal 489.946
Capaciteit wedstrijdbanen
Baan Zitplaatsen Baan Zitplaatsen
Centre Court 14.974 Court No. 11 120
Court No. 1 11.393 Court No. 12 1.020
Court No. 2 4.060 Court No. 14 312
Court No. 5 1.000 Court No. 15 318
Court No. 6 Court No. 16 312
Court No. 7 120 Court No. 17 309
Court No. 8 165 Court No. 18 782
Court No. 9 Court No. 19 302
Court No. 10
Totaal zitplaatsen 35.187
Bezoekerscapaciteit tennispark 37.500

Uitzendrechten[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland was Wimbledon te zien bij de lineaire televisiezender Net5. Net 5 deed tijdens kantooruren (13:00-19:00 uur) rechtstreeks verslag van het tennisevenement. Eventuele dubbelingen in tenniswedstrijden werden ondervangen met een stream op de website. Oud-proftennisser Jacco Eltingh voorzag de wedstrijden van commentaar.[3][4]

Verder kon het toernooi ook gevolgd worden bij de Britse publieke omroep BBC, waar uitgebreid live-verslag werd gedaan op de zenders BBC One en BBC Two.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]