Amerikaanse presidentsverkiezingen 1840

Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1840
Datum	3 oktober – 2 december 1840
Land	Verenigde Staten
Te verdelen zetels	148 van de 294 kiesmannen nodig om te winnen
Opkomst	70,2%
Resultaat
Genomineerde	William Henry Harrison
Partij	Whig Partij
Percentage Kiesmannen	52,9% 234
Genomineerde	Martin Van Buren
Partij	Democratische Partij
Percentage Kiesmannen	46,8% 60
Nieuwe president	William Henry Harrison (W)
Vorige president	Martin Van Buren (D)
Begin regeerperiode	Kabinet-William Henry Harrison
Opvolging verkiezingen
← 1836     1844 →
Portaal    Politiek Verenigde Staten

De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1840 gingen tussen de Democratische kandidaat en zittend president Martin Van Buren en de kandidaat van de Whig Party, William Henry Harrison.

Nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

De Democratische Partij hield haar nominatieconventie in mei 1840, waarbij Van Buren wederom werd aangesteld als presidentskandidaat. Van Burens vicepresident Richard Mentor Johnson werd echter niet gehernomineerd hoewel Van Buren hem wel behield als zijn running mate.

Bij de Whigs, die hun conventie al in 1839 hielden, waren naast Harrison ook Winfield Scott en Henry Clay kandidaat. Clay leek de beste kansen te hebben, maar kon bij vier opeenvolgende stemmingsronden niet een meerderheid verkrijgen. Bij de vijfde stemming kreeg Harrison steun, met name ten nadele van Scott. John Tyler werd aangesteld als de vicepresidentskandidaat voor de partij.

Presidentskandidaten[bewerken | brontekst bewerken]

• 
  Voormalig
  Senator
  William Henry
  Harrison
  uit Ohio
  Whig Partij
• 
  President
  Martin Van Buren
  uit New York
  Democratische Partij

Vicepresidentskandidaten[bewerken | brontekst bewerken]

• 
  Voormalig
  Senator
  John Tyler
  uit Virginia
  Whig Partij
• 
  Vicepresident
  Richard
  Mentor Johnson
  uit Kentucky
  Democratische Partij

Campagne[bewerken | brontekst bewerken]

Een scherpe economische neergang, de nasleep van de Paniek van 1837, zorgde voor een neergang in de populariteit van Van Buren. Harrison voerde campagne met als inzet zijn imago als oorlogsheld en "man van het volk" en hij spiegelde Van Buren af als een welvarende elitair die de economische crisis niet kon verhelpen. Een bekende campagneslogan van de Whigs was Tippecanoe and Tyler too, refererend aan Harrisons bijnaam Old Tippecanoe die hij had sinds zijn overwinning bij de Slag bij Tippecanoe in 1811.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen resulteerden in een overwinning voor Harrison die 19 van de 26 staten won, terwijl Van Buren slechts 7 staten voor zich wist te verzekeren. Hoewel Harrison met minder dan 53% van de stemmen won was er in het kiescollege een ruimere marge en verkreeg Harrison 234 kiesmannen tegenover 60 voor Van Buren.

^{* Johnson kreeg 48 kiesmannen achter zich voor het vicepresidentschap, terwijl Tazewell er 11 won en Polk slechts 1.}

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

• website met feiten en cijfers over Amerikaanse presidentsverkiezingen