1e millennium v.Chr.

Het eerste millennium v.Chr. loopt vanaf 1000 tot 1 v.Chr.

Langjarige gebeurtenissen[bewerken | brontekst bewerken]

Afrika[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1000 v.Chr. opkomst van de Nokcultuur
  • 1000 v.Chr. het begin van de Oost/Zuid expansie der Bantoevolken
  • 740 v.Chr. De Koesjiet Piye begint zijn heerschappij
  • 600 v.Chr. IJzerproductie rond de Grote Meren
  • 600 v.Chr. Nokcultuur doet aan ijzersmelten
  • 592 v.Chr. Psammetichus II plundert Napata
  • 500 v.Chr. Trans-saharaanse handel in volle bloei van Marokko tot de Senegal-rivier
  • 500 v.Chr. Meroë wordt het centrum van de ijzerproductie
  • 500 v.Chr. Ontwikkeling van het Ethiopisch schrift
  • 300 v.Chr. Tifinagh-schrift is ontwikkeld
  • 300 v.Chr. Meroë wordt de hoofdstad van Koesj
  • 200 v.Chr. Meroitische schrift in complete vorm
  • 146 v.Chr. Carthago's laatste nederlaag, Romeinse provincie van Africa
  • 100 v.Chr. Aksum ontwikkelt zijn Indische, Rode Zee handelsbetrekkingen
  • 20 v.Chr. Meroieten dwarsbomen Romeinse verovering

Egypte[bewerken | brontekst bewerken]

  • In de loop van het millennium schuift het bestuurlijk zwaartepunt van Egypte steeds verder naar het noordwesten: Memphis, Sais, Naukratis en uiteindelijk, na 331 v.Chr., in toenemende mate Alexandrië.
  • 727 v.Chr. Koesj verovert Egypte, 25e dynastie
  • 671 v.Chr. Koesjieten verdreven uit Egypte door Assyriërs
  • 343 v.Chr. Perzië verovert Egypte
  • 332 v.Chr. Alexander verovert Egypte
  • 31 v.Chr. Rome verovert Egypte

Middellandse Zee[bewerken | brontekst bewerken]

De Middellandse Zee wordt een centrum van handel tussen oost en west. Vanuit hun havensteden in de Levant stichten de Feniciërs overal handelsposten op verre kusten bedoeld om de handel met de plaatselijke bevolking te vergemakkelijken. Deze posten groeien op den duur uit tot echte havensteden, die soms niet onderdoen voor Tyrus en Sidon. Zo wordt Gadir gesticht buiten de Zuilen van Melqart door kolonisten uit Tyrus. Vanuit deze havens bedrijven ze een regelmatige handel langs de Atlantische kusten van Iberië en het huidige Marokko.

De Griekse stadstaten doen hetzelfde in Zuid-Italië en Zuid-Frankrijk. De Grieken in pre-Romeins Gallië zijn Griekse kolonisten die de zuidwestkust van Frankrijk hebben bezet. Ze hebben er nederzettingen, veelvuldige handel en culturele invloed. In de havenstad Massilia wisselen Kelten en Etrusken hun handelswaar uit.

Azië[bewerken | brontekst bewerken]

Midden-Oosten[bewerken | brontekst bewerken]

die volgde op de verwoesting van de tempel van Jeruzalem in 586 v.Chr. door de Babyloniërs.  

Oceanië[bewerken | brontekst bewerken]

Grieken en Romeinen[bewerken | brontekst bewerken]

bijvoorbeeld door de definitie van de dierenriem, een band van 12 sterrenbeelden waardoorheen de zon, maan en planeten bewegen.

  • Oorspronkelijk hebben de Oskisch-Umbrische talen een veel grotere verspreiding dan het Latijn. Omstreeks 400 v.Chr. worden ze gesproken door bijna de helft van de bevolking van het Apennijns Schiereiland, terwijl Latijn niet door veel meer dan 5 % wordt gesproken. De rest spreekt Etruskisch, Grieks, Messapisch en andere talen. Door de machtspositie van Rome wordt het Latijn echter de dominante taal, die de andere talen geleidelijk aan begint te verdringen.
  • Na de drie Punische Oorlogen tegen Carthago tussen 264 en 146 v.Chr. is Rome de onbetwiste grootmacht van het Middellandse Zeegebied en begint het de Keltische gebieden binnen te dringen.

Kelten[bewerken | brontekst bewerken]

Deze culturen maken deel uit van de Europese IJzertijd en verdwijnen bij de komst van de Romeinen. In de La Tène-periode is begraven algemeen, in de Hallstattcultuur is dat cremeren.

De druïden nemen een zeer belangrijke plaats in binnen de Keltische samenleving. Ze zijn meer dan priesters: ze treden ook op als rechters en als raadsheren van de Keltische koningen. Ze zijn zeer nauw verbonden met de natuur en baseren hun raadgevingen en voorspellingen voornamelijk op (voor-)tekenen uit de natuur. Ze fungeren eveneens als het 'geheugen' van de stam en hebben bijvoorbeeld grote astronomische kennis. Zij bepalen de kalender en de 'gunstige' en 'ongunstige' dagen. Het is een broederschap die de stammen en de grenzen overschrijdt. Hun verzamelplaats is een open plek in een eikenwoud.

Lage landen[bewerken | brontekst bewerken]

Invallers van de Hallstattcultuur dringen de Scheldestreek binnen. De doden worden begraven in urnenvelden, zoals dat van Massemen.  

De ijzertijd eindigt hier als de Romeinen naar de Lage Landen komen (circa het begin van onze jaartelling).

Wetenschap[bewerken | brontekst bewerken]

  • De Babylonische astronomische dagboeken, waarinsystematische astronomische observaties worden aangevuld met informatie over aardse fenomenen, zijn het werk van de Chaldeeën en bestrijken een periode van bijna zes eeuwen (652 tot 61 v.Chr., met het zwaartepunt in de hellenistische periode na 330 v.Chr.).
  • dankzij de Griekse arts Hippocrates verschuift de aandacht vanaf de vijfde eeuw v. Chr. naar een natuurlijke verklaring voor het bestaan van ziekten en dood.

Innovatie[bewerken | brontekst bewerken]

Cultuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • De kithara is samen met de lier het meest gebruikte snaarinstrument van de Grieken en Romeinen. De lier is een echt volksinstrument, in tegenstelling tot de kithara, die voornamelijk door professionele muzikanten wordt bespeeld.

Amerika[bewerken | brontekst bewerken]

weverij zich en ontstaan de eerste permanente nederzettingen.


  • 100 v.Chr. Opkomst van het Hopewellcultuur-uitwisselingssysteem langs de Mississippi
  • 100 v.Chr. Opkomst van Teotihuacán in Mexico
  • 50 v.Chr. Opkomst van Ipiutak in Alaska

Belangrijke personen[bewerken | brontekst bewerken]

Afrika[bewerken | brontekst bewerken]

Azië[bewerken | brontekst bewerken]

Europa[bewerken | brontekst bewerken]