پادشاه مو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بخشی از مجموعهٔ
تاریخ کره
پیش از تاریخ جولمون میومان
دوره باستان گوجوسان ۲۳۳۳ – ۱۰۸ پیش از میلاد دانگون گیجا ویمان جین سدهٔ ۴ – ۲ پیش از میلاد یمائک
سه امپراتوری نخست کره بویو بویوی شرقی گالسا بویو اوکجه دونگایی سم‌هان متحدین ماهان متحدین بایون‌هان متحدین جین‌هان فرمانداری‌های ۴ گانه
سه پادشاهی کره گوگوریو ۳۷ ق.م – ۶۶۸ م باکجه ۱۸ ق.م – ۶۶۰ م شیلا ۵۷ ق.م – ۹۳۵ م گایا ۴۲ – ۵۶۲ میلادی
دوره دولت‌های شمالی و جنوبی شیلای متحد ۶۶۸ – ۹۳۵ م بالهایی ۶۹۸ – ۹۲۶ م
آخرین سه امپراتوری باکجه جدید ۸۹۲ – ۹۳۶ م گوگوریو جدید ۹۰۱ – ۹۱۸ م شیلای متحد ۶۶۸ – ۹۳۵ م
دوره دودمانی گوریو ۹۱۸ – ۱۳۹۲ م پادشاهی چوسان ۱۳۹۲–۱۸۹۷ م امپراتوری کره ۱۸۹۷–۱۹۱۰ م
دوره استعماری استعمار ژاپن ۱۹۱۰–۱۹۴۵ میلادی دولت در تبعید ۱۹۱۹–۱۹۴۸ میلادی
دوره امروزی حکومت نظامی ۱۹۴۵–۱۹۴۸ کره شمالی ۱۹۴۸–تاکنون کره جنوبی ۱۹۴۸–تاکنون
بر پایه موضوع هنر کره‌ای تقسیم کره جغرافیای شبه‌جزیره کره تاریخچه زبان کره‌ای فهرست پادشاهان کره (شجره‌نامه پادشاهان کره‌ای) نام‌های کره تاریخچه نیروی دریایی کره سیاست‌ها: ( سیاست در کره شمالی · سیاست در کره جنوبی) ججودو
گاه‌شمار تاریخ کره
ن ب و

پادشاه مو (۶٠٠-۶۴١ میلادی) (هانگول:무왕) (هانجا:武王) سی امین پادشاه باکجه یک امپراتوری از میان سه امپراتوری کره و جانشین پادشاه بئوپ و پسر پادشاه ویدوک بود.

سلطنت[ویرایش]

در اوایل سلطنت خود ، مو چندین بار به شیلا حمله کرد. وی همچنین از دودمان سوئی چین برای حمله به گوگوریو درخواست کمک کرد. به دنبال جنگ گوگوریو - سوئی، در سال ۶١٨ دودمان تسانگ در چین جایگزین دودمان سوئی شد.

در سال ۶٢٧، او تلاش کرد زمین‌های تصرف شده توسط دودمان سیلا را پس بگیرد، اما وقتی تسانگ مداخله دیپلماتیک کرد متوقف شد. در همان سال، او راهب بودایی گوئلوک را با متونی در مورد بودیسم، نجوم، تاریخ و جغرافیا به ژاپن فرستاد.

وی به طور رسمی معبد Mireuksa را در سال ۶٠٢ تأسیس کرد. همچنین گفته می‌شود که وی دستور تعمیر کاخ سابی باکجه را در سال ۶٣٠، و ساخت نزدیک‌ترین کاخ مصنوعی شناخته شده کره در نزدیکی کاخ وی را صادر کرده است. تصور می‌شود که سیاست‌های وی در نیمه آخر سلطنت وی، که بر پروژه‌های عمرانی با استفاده از هزينه‌های دفاع ملی تأکید داشتند، در سقوط باکجه که بیست سال پس از مرگ وی اتفاق افتاد، نقش داشته است.

دلیل وجود این باور وجود دارد که او حداقل به طور مختصر، پایتخت باکجه را از سابی در شهرستان بویهو به ایکسان منتقل کرده است. به نظر می‌رسد شواهد باستان شناسی در ایکسان، از جمله مقبره‌های منسوب به مو و همسرش ملکه سئونها ، این موضوع را تأیید می کند.

مو روابط نزدیک خود را با تسانگ چین حفظ کرد، اما بعداً تسانگ در جنگ‌هایی که در نهایت شبه جزیره کره را در سال ۶۶٨ تحت سلطه شیلا متحد کرد با شیلا متحد شد.

پادشاه مو فردی سست و ضعیف بود که حتی نتوانست از همسرش ملکه سون هوا محافظت کند. ملکه سون هوا مادر پادشاه اویجا است که به دست ملکه ساتک بی به قتل رسید بعد از مرگ ملکه سون هوا، ساتک بی خودش را ملکه کرد و تمام قدرت را در دست خود گرفت به طوری که پادشاه مو به عنوان عروسک خیمه شب بازی در دست ملکه ساتک بود پادشاه مو همیشه به دنبال براندازی خاندان ساتک بود تا اینکه فرصتش را به دست آورد در پی حمله‌ای که از طرف یاران ملکه ساتک صورت گرفت خود را به مردن زد و در مراسم خاکسپاری به عنوان خیانت به امپراتور، خاندان ساتک و تمام اشراف خائن را تبعید کرد و قدرت را در دست خود گرفت و اویجا را جانشین خود کرد. او در سال ۶۴١ میلادی پس از اینکه حکومت را به پسرش اویجا داد مرد.

همسر و فرزندان[ویرایش]

• ملکه اول: ملکه سئونهوا؛ از شیلا
  • پادشاه اویجا
• ملکه دوم: ملکه ساتک بی؛ از خاندان ساتک
  • شاهزاده کیوکی

منابع[ویرایش]

انگلیسی

این یک مقالهٔ خرد تاریخ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

سریال سرنوشت یک مبارز Gyebaek