علی پیروجه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔ منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. یافتن منابع: "علی پیروجه" – اخبار · روزنامه‌ها · کتاب‌ها · آکادمیک · جی‌استور (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

این مقاله نیازمند استفاده از الگوی جعبه اطلاعات تخصصی‌تر است.

علی پیروزه (قرن۴طبرستان)، معروف به پیروجه شاعر، ادیب و مداح نامدار مازنی^[۱] و طبری‌زبان سدهٔ ۴ قمری است.

علی پیروزه که در زبان مازندرانی به او پیروجه می گفتند خالق اولین اشعار به زبان طبری بود. پیروزه در قرون سوم و چهارم در دربار آل‌بویه در مدح شاهان بویه اشعاری به سبک پهلوانی می‌گفت. با اینکه خاندان بویه توانستند ایران و عراق را فتح کنند امّا اصالت و زبان مادریِ خویش را فراموش نکردند. وجود شُعَرای طبری‌سرا چون پیروزه و مسته‌مرد در زمانی که زبان‌های محلّیِ ایران چون کردی و لری و بلوچی فاقد ادبیات بودند و گستردگیِ ادبیات زبان طبری، خود گویای این مطلب است.

او همچنین دربارهٔ دردمندیِ خود شعر می‌گفت:

نمونهٔ شعر:

ترجمه به فارسی:

پیروزه که خود به همدان می‌رود، (ولی) از دیگران به سخنوری کمترم یا به نیرومندی؟

پانویس[ویرایش]