عربی قطری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عربی قطری
عربی قطری
اللهجة القطریة
زبان بومی در	قطر
شمار گویشوران	۴۷۰ هزار نفر (۲۰۱۴)
تبار	آفروآسیایی سامی سامی مرکزی عربی عربی شبه‌جزیره‌ای عربی خلیجی عربی قطری; ; ; ; ; ;
سامانه نوشتاری	الفبای عربی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	–
	این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

عربی قطری یکی از گویش‌های عربی خلیجی است که مردم عرب بومی قطری بدان سخن می‌گویند. این گویش همراه با عربی اماراتی، عربی کویتی و عربی بحرینی زیرگروه عربی خلیجی از گویش‌های شرقی زبان عربی را می‌سازد. دو لهجه شمالی و جنوبی از این گویش وجود دارد.^[۲]

گویش قطری که تا حد زیادی ویژگی‌های گویش‌های بادیه‌نشین را حفظ کرده‌است، از نظر ساختار صرفی باستانی‌تر است و در سیستم آوایی با دیگر گویش‌های عربی شرقی تفاوت دارد. در گویش‌های ساکن قطر، واج /ک/ به صورت /چ/ تلفظ می‌شود. دوزبان‌گونگی ویژگی زبان در قطر و سایر کشورهای عرب‌زبان است؛ عربی نوین معیار زبان رسمی کشور است و در اسناد و رسانه‌ها کاربرد دارد، درحالی که گفتگوهای روزمره با گونه‌های محلی انجام می‌پذیرد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ "Qatar" (به انگلیسی). Ethnologue. Archived from the original on 2015-09-08. Retrieved 2015-08-13. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (help)
↑ "International Encyclopedia of Linguistics". Oxford University Press. 2003. p. 38. ISBN 978-0-19-513977-8. {{cite web}}: Unknown parameter |allpages= ignored (help)

پیوند به بیرون[ویرایش]

[1] "Qatar" (به انگلیسی). Ethnologue. Archived from the original on 2015-09-08. Retrieved 2015-08-13. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (help)

[2] "International Encyclopedia of Linguistics". Oxford University Press. 2003. p. 38. ISBN 978-0-19-513977-8. {{cite web}}: Unknown parameter |allpages= ignored (help)

[۱]

[۲]