طرح‌واره (کانت) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

طرح‌واره در فلسفه کانت یک قاعده است که بر اساس آن یک مقوله یا مفهومِ محضِ غیرتجربی به یک برداشت حسی مربوط می‌شود.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. «نسبت طرح‌واره در عصب‌شناسی شناختی با طرح واره کانتی».