در باب حق پنداری دروغ‌گفتن به انگیزه‌های انسان‌دوستانه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

«در باب حقِ پنداریِ دروغ‌گفتن به انگیزه‌های انسان‌دوستانه» (آلمانی: Über ein vermeintes Recht aus Menschenliebe zu lügen) مقاله‌ای از ایمانوئل کانت منتشرشده در سال ۱۷۹۷ است که در آن نویسنده دربارهٔ صداقت رادیکال بحث می‌کند.[۱]

ترجمهٔ فارسی[ویرایش]

این مقاله را سید حسن اسلامی اردکانی به فارسی ترجمه کرده‌است.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Kant, I. : 1898, ‘On a Supposed Right to Tell Lies from Benevolent Motives’, In: T.K. Abbott (trans.), Kant's Critique of Practical Reason and Other Works on the Theory of Ethics. London: Longmans, Green and Co.
  2. ایمانوئل‌کانت; اسلامی, سیدحسن (1378). "در باب حقِ پنداریِ دروغ‌گفتن به انگیزه‌های انسان‌دوستانه". نقد و نظر. 21–22 (6): 374–381.

پیوند به بیرون[ویرایش]

،