سکس‌شناسی فمینیستی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سکس‌شناسی فمینیستی (انگلیسی: Feminist sexology) شاخه‌ای از مطالعات سکس‌شناسی است که بر تقابل جنس و جنسیت در رابطه با زندگی جنسی زنان تمرکز دارد. سکس‌شناسی مبنایی در روان‌کاوی دارد، به‌ویژه نظریه فرویدی که نقش زیادی در جنسیت‌شناسی اولیه ایفا کرد.[۱] این حوزه ارتجاعی سکس‌شناسی فمینیستی در پی آن است که شامل تجربیات جنسیت باشد و ایده‌های مشکل‌آفرینی را که در گذشته توسط جنسیت‌شناسی بیان شده است، بشکند. سکس‌شناسی فمینیستی اصول بسیاری را با حوزه فراگیر جنسیت‌شناسی مشترک است، و سعی نمی‌کند مسیر یا «هنجار» خاصی را برای تمایلات جنسی زنان تجویز کند، بلکه تنها شیوه‌های متفاوت و متنوعی را که زنان از طریق آن‌ها تمایلات جنسی خود را ابراز می‌کنند، مشاهده و یادداشت می‌کند. این رشته نوپا است و به سرعت در حال رشد است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Cohler, Bertram J.; Galatzer-Levy, Robert M. (2008-01-03). "Freud, Anna, and the Problem of Female Sexuality". Psychoanalytic Inquiry. 28 (1): 3–26. doi:10.1080/07351690701787085. ISSN 0735-1690. S2CID 146779783.

پیوند به بیرون[ویرایش]