دریاچه بالقاش - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دریاچه بالقاش
حوزه آبریز دریاچه بالقاش
موقعیتقزاقستان
مختصات۴۶°۱۰′ شمالی ۷۴°۲۰′ شرقی / ۴۶٫۱۶۷°شمالی ۷۴٫۳۳۳°شرقی / 46.167; 74.333
گونهحوضه بسته
درون‌شارش‌های کلانرودهای Ili, Karatal, Aksu, Lepsi, Byan, Kapal, Koksu
برون‌شارش‌های کلانتبخیر
کشورهای حوضه چین ,  قزاقستان
بیشترین درازا۶۰۵ کیلومتر (۳۷۶ مایل)
بیشترین پهنا۷۴ کیلومتر (۴۶ مایل) (شرق)
۱۹ کیلومتر (۱۲ مایل) (غرب)
میانگین ژرفا۵٫۸ متر (۱۹ فوت)
بیشترین ژرفا۲۶ متر (۸۵ فوت)
حجم آب۴۴۰ کیلومتر مکعب (۱۱۰ مایل مکعب)
طول کرانه۱۱۰۶ کیلومتر (۶۶ مایل)
ارتفاع سطح۳۴۱٫۴ متر (۱٬۱۲۰ فوت)
یخ‌زدگینوامبر تا مارس
۱ درازای ساحل سنجش خوش‌تعریفی نیست.

بالقاش یا بالخاش دریاچه‌ای واقع در جنوب شرقی قزاقستان است که پس از آرال بزرگترین دریاچه‌ی درون‌بومی آسیای مرکزی است. اگر چه این دریاچه مخزنی ندارد، میزان شوری آن کم است و رود ایلی و چند رود دیگر به آن می‌ریزد.[۱]

این دریاچه برای جغرافی‌دانان مسلمان در سده‌های پیشین ناشناخته بود. قالمیق‌ها نخستین کسانی بودند که نام مغولی بالقاش را به این دریاچه دادند. این قوم در سده ۱۱ق و نیمه نخست سده ۱۲ق بر این مناطق تسلّط داشتند. سرزمین پیرامون بالقاش متروک و بسیار خشک است. این دریاچه تا زمان انقلاب اکتبر روسیه، از نظر اقتصادی نقشی نداشت. اهمیت این ناحیه، در ۱۹۳۶م، با بنای یک شهر بزرگ صنعتی به نام بالقاش در کرانه خلیج کوچک برتیس در ساحل شمالی دریاچه آغاز شد.[۲]

نام

[ویرایش]

نام بالقاش از ریشه مغولی بالکاس است و به معنی علفزار در مرداب است.[۳]

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]