ایمگلیمین - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Twymeeg |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C۶H۱۳N۵ |
جرم مولی | ۱۵۵٫۲۰۵ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
|
ایمگلیمین (انگلیسی: Imeglimin) یک داروی خوراکی ضد دیابت است.[۱][۲] این دارو یک مسدود کننده فسفوریلاسیون اکسیداتیو است که برای مهار گلوکونئوژنز کبدی، افزایش جذب گلوکز عضلانی و بازگرداندن ترشح طبیعی انسولین عمل می کند. این دارو نخستین داروی تایید شده از این دسته از داروهای ضد دیابت است.
منابع[ویرایش]
- ↑ Vuylsteke V, Chastain LM, Maggu GA, Brown C (September 2015). "Imeglimin: A Potential New Multi-Target Drug for Type 2 Diabetes". Drugs in R&D. 15 (3): 227–32. doi:10.1007/s40268-015-0099-3. PMC 4561051. PMID 26254210.
- ↑ Dubourg J, Fouqueray P, Thang C, Grouin JM, Ueki K (April 2021). "Efficacy and Safety of Imeglimin Monotherapy Versus Placebo in Japanese Patients With Type 2 Diabetes (TIMES 1): A Double-Blind, Randomized, Placebo-Controlled, Parallel-Group, Multicenter Phase 3 Trial". Diabetes Care. 44 (4): 952–959. doi:10.2337/dc20-0763. PMID 33574125.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Imeglimin». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸ فوریه ۲۰۲۴.