اکه‌تش‌دیو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اَکه‌تَش برپایه اسطوره‌های مزدیسنا نام دیوی است. در بندهش دربارهٔ او آمده‌است که:«اکه‌تش دیو دروج انکار است که آفریدگان را از چیز نیکو منکر کند...». نام او دو بار در وندیداد آمده‌است.^[۱]

این دیو که بدان دیو ِدروج یا اگه تش هم می گویند، ترسناک‌ترین دیوی است که انسان را گرفتار قهر خویش می‌سازد و تباه‌کننده زندگی و جهان است و در پرتو فروهر نیکان است که دروج شکست می یابد. در روایت‌ها آمده است که خواندن کلام مقدس، بیش از هر چیز دروغ را می راند.^[۲]

واژه‌شناسی[ویرایش]

این نام در پارسی میانه akataš و در اوستایی هم -akataš آمده‌است و معنای آفرینندهٔ بدی می‌دهد.^[۱]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

• مهرداد بهار، پژوهشی در اساطیر ایران، چاپ پنجم، پاییز ۱۳۸۴، نشر آگه. شابک ‎۹۶۴−۳۲۹−۰۰۹−۳
• جان راسل هینز، اساطیر ایران، ترجمه: باجلان فرخی، چاپ دوم، ۱۳۸۵، انتشارات اساطیر.