انگلیسی به عنوان زبان میانجی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محمدرضا پهلوی و روزولت درحال مکالمه به زبان انگلیسی در سال ۱۹۴۳ میلادی

انگلیسی به عنوان زبان میانجی (English as a lingua franca یا ELF) استفاده از زبان انگلیسی «به عنوان وسیله ای جهانی برای ارتباط میان جوامع» است[۱][۲] و می‌تواند به عنوان «هر گونه استفاده از زبان انگلیسی در میان گویشورانی با زبان اول مختلف که انگلیسی رسانه انتخابی و اغلب تنها گزینه ارتباطی برای آن‌ها است» تعریف شود.[۳][۴] انگلیسی میانجی «به صورت کارکردی با استفاده از آن در ارتباطات بین‌فرهنگی به‌جای ارجاع رسمی به هنجارهای بومی‌زبان تعریف می‌شود»[۵] در حالی که هدف انگلیسی به عنوان زبان دوم یا خارجی برآورده کردن هنجارهای زبان مادری است و به جنبه‌های فرهنگی زبان مادری اهمیت می‌دهد.[۶] در حالی که زبان‌های میانجی در طول سده‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند، چیزی که انگلیسی میانجی را به یک پدیده بدیع تبدیل می‌کند، میزان استفاده از آن در گفتار،[۷] نوشتار[۸] و در ارتباطات با واسطه کامپیوتری است.[۹]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Murata, Kumiko (2015-07-16). Exploring ELF in Japanese Academic and Business Contexts: Conceptualisation, research and pedagogic implications (به انگلیسی). Routledge. ISBN 978-1-317-55511-7.
  2. Seidlhofer 2016, p20
  3. Seidlhofer, Barbara (2013-01-10). Understanding English as a Lingua Franca - Oxford Applied Linguistics (به انگلیسی). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-442620-6.
  4. Seidlhofer 2011, p7
  5. Hülmbauer, Cornelia et al. 2008 "Introducing English as a lingua franca (ELF): Precursor and partner in intercultural communication." Synergies Europe 3, 25-36. p.27 http://ressources-cla.univ-fcomte.fr/gerflint/Europe3/hulmbauer.pdf بایگانی‌شده در ۲۰۱۱-۰۷-۲۱ توسط Wayback Machine.
  6. (cf. ibid 2008: 27-28)
  7. Vienna Oxford International Corpus of English [VOICE]: FAQ
  8. "WrELFA corpus". University of Helsinki (به انگلیسی). 2019-02-08. Retrieved 2020-05-30.
  9. Martin-Rubió, Xavier (2018-09-30). Contextualising English as a Lingua Franca: From Data to Insights (به انگلیسی). Cambridge Scholars Publishing. ISBN 978-1-5275-1696-0.