Ostqotlar — Vikipediya

Ostqotlar, həmçinin ostroqotlar (lat. Ostrogothi), qreytunqlar və ya qrevtunqlar (lat. Greutungi) — qədim german tayfası. Onlar III əsrin ortalarında iki tayfa qrupuna: vestqotlar və ostqotlara bölünən qot tayfa birliyinin şərq qolunu təşkil edirdilər.^[1]

Onlar Avropanın bəzi xalqlarının etnogenezində müəyyən rol oynamışdılar. Xüsusilə lombardlarla yanaşı ostqotlar da müasir italyanların uzaq əcdadlarından biri hesab olunurlar.

Mədəniyyət[redaktə | mənbəni redaktə et]

V–VI əsrlərdə Böyük Teodorix dövründə Qədim Romanın bir çox memarlıq abidələri, heykəllər, su kəmərləri bərpa edilmiş, bir çox küçələr bərpa edilmişdir.

Mənbə[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

Ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

• Вольфрам, Хервиг. Готы: От истоков до середины VI в. (Опыт исторической этнографии). Историческая библиотека (2000 nüs.). СПб.: Ювента. Пер. с нем. Б. П. Миловидова, М. Ю. Некрасова; под ред. М. Б. Щукина, Н. А. Бондарко и П. В. Шувалова. 2003 [Die Goten. Von den Anfängen bis zur Mitte des sechsten Jahrh. Entwurf einer historischen Ethnographie]. ISBN 5-87399-142-1.

Əlavə ədəbiyyat[redaktə | mənbəni redaktə et]

• Burns, Thomas S. A History of the Ostrogoths. Bloomington: Indiana University Press. 1984. ISBN 978-0-25332-831-1. (ing.)
• Dahn, Felix. Die Könige der Germanen: Das Wesen des ältesten Königthums der germanischen Stämme und seine Geschichte bis auf die Feudalzeit. 1.—6. Abt. München: E. A. Fleischmann`s Buchhandlung; Würzburg: A. Stubers Buchhandlung. 1861—1871. (alm.)
• Dahn, Felix. Urgeschichte der germanischen und romanischen Völker. 4 Bde. Şablon:Нп3. 2. Hauptabtheilung, 2. Teil. Berlin: G. Grote. 1881—89. (alm.)
• Deltuf, Paul. Théodoric, roi des ostrogoths et d'Italie: épisode de l'histoire du Bas-Empire. Paris: Librairie de Firmin Didot Frères, Fils et Cie. 1869. (fr.)
• Manso, Johann Kaspar Friedrich. Geschichte des Ost-Gothischen Reiches in Italien. Breslau: Josef Max und Comp. 1824. (alm.)
• The Ostrogoths from the Migration Period to the Sixth Century: An Ethnographic Perspective. Woodbridge: Boydell Press. Ed. by Sam J. Barnish and Federico Marazzi. 2007. ISBN 978-1-84383-074-0. (ing.)
• Wietersheim, Eduard Karl August Wilhelm von. Geschichte der Völkerwanderung. 2 Bde (2. Aufl., besorgt von Felix Dahn). Leipzig: T. O. Wiegel. 1880—81. (alm.)
• Виноградовъ, Павелъ Гавриловичъ. Происхожденіе феодальныхъ отношеній въ Лангобардской Италіи. СПб.: Тип. В. С. Балашева. 1880.
• Грановскій, Тимофей Николаевичъ. Италія подъ владычествомъ Остъготовъ, Лангобардовъ и Франковъ // Полное собраніе сочиненій Т. Н. Грановскаго. Т. II. СПб.: Н. Ѳ. Мертц. 1905. 3–44.
• Зиньковская, Ирина Владимировна. Готланд Эрманариха: остроготы в Восточной Европе на рубеже Древности и Средневековья. MEDIAEVALIA. Средневековье как историко-культурный феномен (500 nüs.). М.; Şablon:Спб.: Центр гуманитарных инициатив. 2018. ISBN 978-5-98712-866-4.
• Конский, Пётр Алексеевич. Остготы и Остготское королевство  // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб.. 1890–1907.
• Кудрявцевъ, Пётръ Николаевичъ. Судьбы Италіи отъ паденія Западной римской имперіи до возстановленія ея Карломъ Великимъ: Обозрѣніе остгото-лангобардскаго періода италіянской исторіи. М.: Унив. тип. 1850.
• Şablon:Нп3. Киевская и черняховская культуры. Проблема контактов // Stratum plus. Археология и культурная антропология. № 4. 2000. 303—331. ISSN 1608-9057.
• Топоров В. Н. Древние германцы в Причерноморье: результаты и перспективы (PDF) // Балто-славянские исследования. 1982. отв. ред. Вяч. Вс. Иванов. М.: Наука. 1983. 227—263.