Yukarı Sorbca - Vikipedi

Yukarı Sorbca
hornjoserbšćina, hornjoserbsce
Telaffuz[hɔʀnjɔˌsɛʀpʃt͡ʃina]
Ana dili olanlarAlmanya
BölgeSaksonya, Brandenburg
EtnisiteSorblar
Dil ailesi
Yazı sistemiSorb alfabesi
Dil kodları
ISO 639-2hsb
ISO 639-3hsb
Linguasphere53-AAA-bb parçasıdır (çeşitleri: 53-AAA-bba 'dan 53-AAA-bbf 'ye)
< 53-AAA-b < 53-AAA-b...-d
Glottologuppe1395[1]
Bu sayfa UFA fonetik Unicode semboller içerir. Doğru bir görüntüleme desteğiniz bulunmadığı takdirde, soru işaretleri, kutular veya diğer Unicode karakterleri görebilirsiniz. IPA sembolleri ile ilgili rehberi okumak için, bakınız Yardım:IPA.

Yukarı Sorbca (hornjoserbšćina) bugün Saksonya'nın bir parçası olan tarihi Lusatia eyaletinde Sorblar tarafından Almanya'da konuşulan bir azınlık dilidir. Batı Slav dili altında Aşağı Sorbca, Çekçe, Lehçe, Slovakça ve Kaşupça ile birlikte gruplandırılmıştır.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Almanya'daki Yukarı Sorbca dilinin tarihi, MS 6. yüzyılda Slav göçleriyle başladı. 12. yüzyıldan itibaren, Flandre, Saksonya, Thüringen ve Franconia'dan kırsal Cermen yerleşimcilerinin büyük bir akışı vardı. Bu "Ostsiedlung" (doğu yerleşimi veya genişlemesi), Sorbca dilinin kullanımında yavaş ama istikrarlı bir düşüşe neden oldu. Buna ek olarak, Saksonya bölgesinde, Sorbca dili yasal olarak Alman diline tabi tutuldu. Dil yasakları daha sonra eklenmiştir: 1293'te Sorbca dili mahkemelerden önce Berne Kalesi'nde yasaklanmıştır; 1327'de Zwickau ve Leipzig'de ve 1424'ten sonra Meissen'de yasaklandı. Ayrıca, bölgedeki birçok loncada dil bakımından sadece Almanca kökenli üyeleri kabul etme koşulu vardı.

Ancak, bugünkü Lausitz bölgesindeki Milzener ve Lusitzer'in merkezi bölgeleri, yeni Alman dili yerleşimlerinden ve yasal kısıtlamalardan nispeten etkilenmedi. Bu nedenle dil orada gelişti. 17. yüzyılda, o bölgedeki Yukarı Sorbca konuşanların sayısı 300.000'in üzerine çıktı. Yukarı Sorbca ile ilgili yazılı en eski kanıt, Bautzen şehrinde keşfedilen ve 1532 yılına tarihlenen Burger Eydt Wendisch anıtıdır.

Almanya'da Yukarı Sorbca[değiştir | kaynağı değiştir]

Almanya'da iki dilli bir işaret ; İlk sırada Almanca, ikinci sırada Yukarı Sorbca

Tahminen 20.000 ile 25.000 arasında Yukarı Sorbca konuşmacısı vardır. Bunların neredeyse tamamı Saksonya eyaletinde, özellikle Bautzen (Budyšin) bölgesinde yaşıyor. Dilin merkezi Crostwitz (Chrósćicy) köyü ve çevredeki belediyelerde ve özellikle de batısındadır. Bu küçük alanda, Yukarı Sorbca baskın yerel dil olmaya devam etmektedir.

Fonoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Sesli harfler[değiştir | kaynağı değiştir]

Yukarı Sorbca'ya ait ünlü envanteri tam olarak Aşağı Sorbca ile aynıdır.[2] Aynı zamanda Slovence'nin sesli harf envanterine çok benzer.

Sesli harf fonemleri[2][3]
Ön Merkez Art
Kapalı i u
Yarı kapalı e o
Yarı açık ɛ ɔ
Açık a
  • /i/ sert ünsüzlerden sonra orta merkezde [ ɪ ] biçimine dönüşür.[4]
  • /e, o/ yavaş konuşmada kırılarak [i̯ɛ, u̯ɔ] biçimine dönüşür.[2][5]
  • /e–ɛ/ ve /o–ɔ/ ayrımları vurgulanmamış hecelerde zayıflar veya kaybolur.[6]

Sessiz harfler[değiştir | kaynağı değiştir]

Sessiz harf fonemleri[2][7]
Dudak ünsüzü Diş/diş eti ünsüzü Damak ünsüzü Art damak-küçük dil ünsüzü Gırtlak ünsüzü
sert yumuşak sert yumuşak yumuşak sert yumuşak sert
Genizcil m n ɲ
Süreksiz sessiz p t k
sesli b d ɡ
Yarı kapantılı sessiz t͡s (t͡sʲ) t͡ʃ
sesli (d͡z) d͡ʒ
Sürtünmeli sessiz f s ʃ x
sesli (v) z (zʲ) ʒ ɦ
Titrek ʀ ʀʲ
Yarı ünlü β ɥ l j
  • /v, d͡z, t͡sʲ, zʲ/ çok nadirdir.[8][9][10]
  • /β/ biraz dudaksız art damak yaklaşımıdır [β̞ˠ], oysa /ɥ/ (/β/ 'nin yumuşak karşılığı) güçlü bir dudaksız damak yaklaşımıdır.[11]
  • /ʀ, ʀʲ/ küçük dil ünsüzüdür. [r, rʲ] 'nin diş eti yaklaşımı eskimiştir.[12]
  • /t͡ʃ, d͡ʒ, ʃ, ʒ/ çoğu lehçede, diş eti-damaklıdır. Bu ünsüzler dil palası-üst damaksıl (yassı-art diş eti) olduğu [t͡ʂ, ʂ, ʐ] Aşağı Sorbca'dan farklıdır (Aşağı Sorbca'da /t͡ʂ/ 'nin sesli muadili yoktur)[13][14] /ʃ, ʒ/ 'nin dil palası-üst damaksıl gerçekleşmeleri Hoyerswerda'nın kuzeyindeki bazı köylerde konuşulan Yukarı Sorbca lehçelerinde de görülür.[15][16]
  • Aspire edilmiş bir [kʰ], bazı durumlarda /x/ 'in bir morfem-başlangıç değişkeni ve yanı sıra /k/ 'nin olası bir kelime-başlangıç değişkenidir.[17]

Örnekler[değiştir | kaynağı değiştir]

Yukarı Sorbca'da Babamız Duası:

Wótče naš, kiž sy w njebjesach. Swjeć so Twoje mjeno. Přińdź Twoje kralestwo. Stań so Twoja wola, kaž na njebju, tak na zemi. Wšědny chlěb naš daj nam dźens. Wodaj nam naše winy, jako my tež wodawamy swojim winikam. A njewjedź nas do spytowanja, ale wumóž nas wot złeho. Amen.

Yukarı Sorbca'da İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi'nin 1. maddesi:

Wšitcy čłowjekojo su wot naroda swobodni bir su jenacy po dostojnosći bir karides. Woni su z rozumom bir swědomjom wobdarjeni ve maja mjezsobu w duchu bratrowstwa wobchadźeć.

(Bütün insanlar hür, haysiyet ve haklar bakımından eşit doğarlar. Akıl ve vicdana sahiptirler ve birbirlerine karşı kardeşlik ruhu içinde hareket etmelidirler.)[18]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Atıflar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, (Ed.) (2017). "Upper Sorbian". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History. 
  2. ^ a b c d Stone (2002), s. 600.
  3. ^ Šewc-Schuster (1984), s. 20.
  4. ^ Šewc-Schuster (1984), s. 34.
  5. ^ Šewc-Schuster (1984), ss. 32-33.
  6. ^ Stone (2002), ss. 601, 606–607.
  7. ^ Šewc-Schuster (1984), s. 46.
  8. ^ Šewc-Schuster (1984), ss. 36, 38.
  9. ^ Stone (2002), ss. 603-604.
  10. ^ Zygis (2003), s. 191.
  11. ^ Šewc-Schuster (1984), ss. 36–37, 41, 46.
  12. ^ Stone (2002), s. 602.
  13. ^ Šewc-Schuster (1984), ss. 40-41.
  14. ^ Zygis (2003), ss. 180–181, 190–191.
  15. ^ Šewc-Schuster (1984).
  16. ^ Zygis (2003), s. 180.
  17. ^ Šewc-Schuster (1984), ss. 26–27, 42–43.
  18. ^ Sorbian 3 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at Omniglot.com

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Šewc-Schuster, Hinc (1984), Gramatika hornjo-serbskeje rěče, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina 
  • Stone, Gerald (2002), "Sorbian (Upper and Lower)", Comrie, Bernard; Corbett, Greville G. (Ed.), The Slavonic Languages, London and New York: Routledge, ss. 593-685, ISBN 9780415280785 
  • Zygis, Marzena (2003), "Phonetic and Phonological Aspects of Slavic Sibilant Fricatives" (PDF), ZAS Papers in Linguistics, cilt 3, ss. 175-213, 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 19 Mayıs 2020 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Sözlükler[değiştir | kaynağı değiştir]

Çekçe-Sorbca ve Sorbca-Çekçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Almanca-Sorbca[değiştir | kaynağı değiştir]

Sorbca-Almanca[değiştir | kaynağı değiştir]