Yeşil ekonomi - Vikipedi

Ekonomi

Ana hatlar
Genel sınıflandırma
Teknikler
Dalları ve alt dalları
Listeler

Kategoriler · Başlıklar · Ekonomistler

Yeşil ekonomi, çevresel riskleri ve ekolojik kıtlıkları azaltmayı hedefleyen ve çevreyi bozmadan sürdürülebilir kalkınmayı hedefleyen bir ekonomidir. Ekolojik ekonomi ile yakından ilişkilidir, ancak daha politik olarak uygulamalı bir odağı vardır.[1][2] 2011 UNEP Yeşil Ekonomi Raporunda, "Yeşil olmak için bir ekonominin sadece verimli değil, aynı zamanda adil olması gerekiyor. Adalet, özellikle düşük karbonlu, kaynakları verimli kullanan ve sosyal açıdan kapsayıcı bir ekonomiye Adil Geçişin sağlanmasında küresel ve ulusal düzeyde eşitlik boyutlarının tanınması anlamına gelir." ifadesi kullanıldı.[3]

Onu önceki ekonomik rejimlerden ayıran nokta, doğal kaynakların ve ekolojik hizmetlerin, ekonomik değere sahip olarak doğrudan değerlemesi ve maliyetlerin ekosistemler aracılığıyla topluma yansıtılan tam maliyet muhasebesi rejimidir. Bir doğal varlığa zarar veren veya onu ihmal eden işletme, güvenilir bir şekilde takip edilir ve işlenen zararlar bu işletmenin borçları olarak kabul edilir.[4]

Yeşil Etiket ve eko-etiket uygulamaları, çevreye duyarlılığın ve sürdürülebilir kalkınmanın tüketiciye dönük göstergeleri olarak ortaya çıktı. Birçok endüstri, küreselleşen ekonomide yeşillendirme uygulamalarını teşvik etmenin bir yolu olarak bu standartları benimsemeye başlıyor. Sürdürülebilirlik standartları olarak da bilinen bu standartlar, satın aldığınız ürünlerin çevreye zarar vermemesini sağlayan özel kurallardır. Bu standartların sayısı son yıllarda giderek artıyor. Bu standartlar genel olarak ormancılık, çiftçilik, madencilik veya balıkçılık gibi ekonomik sektörlere odaklanıp su kaynaklarını ve biyolojik çeşitliliği korumak veya sera gazı emisyonlarını azaltmak gibi çevreyi korumaya yönelik amaçlar güder ve sosyal haklarla işçi haklarını destekler[5]

Tanım[değiştir | kaynağı değiştir]

Karl Burkart yeşil ekonomiyi altı ana sektöre dayalı olarak tanımlar:[6]

EnvironmentEquitableSustainableBearable (Social ecology)Viable (Environmental economics)EconomicSocial
The three pillars of sustainability

Uluslararası Ticaret Odası (ICC), yeşil ekonomiyi "Ekonomik büyüme ve çevresel sorumluluğun, sosyal kalkınmadaki ilerlemeyi desteklerken, karşılıklı olarak pekiştirici bir şekilde birlikte çalıştığı bir ekonomi" olarak tanımlamaktadır.[7][8]

ICC, 2012 yılında iki yılda bir danışılan uluslararası uzmanların katkılarını içeren Yeşil Ekonomi Yol Haritası'nı yayınladı. Bu yol haritası, "yeşil ekonomi" kavramını netleştirmek için kapsamlı ve çok disiplinli bir çabayı temsil ederek küresel zorluklara çözüm getirmede işletmenin rolünü vurgular. Ayrıca yeşil ekonomiye geçiş için iş dünyası ve endüstri sektöründe işbirliğine dayalı eylemlerle ilgili aşağıdaki 10 koşulu ortaya koymaktadır:

  • Açık ve rekabetçi pazarlar
  • Ölçümler, muhasebe ve raporlama
  • Finans ve yatırım
  • Farkındalık
  • Yaşam döngüsü yaklaşımı
  • Kaynak verimliliği ve ayrıştırma
  • İstihdam
  • Eğitim ve beceriler
  • Yönetim ve ortaklık
  • Entegre politika ve karar verme

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "United Nations Environment Programme (UNEP)". 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2016. 
  2. ^ Communicating Sustainability for the Green Economy. New York: M.E. Sharpe. 2014. ISBN 978-0-7656-3680-5. 
  3. ^ UNEP, 2011, Towards a Green Economy: Pathways to Sustainable Development and Poverty Eradication, www.unep.org/greeneconomy
  4. ^ "Runnals, D. (2011) "Environment and economy: joined at the hip or just strange bedfellows?". S.A.P.I.EN.S. 4 (1)". 29 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  5. ^ "About UNFSS". UNFSS (İngilizce). 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2021. 
  6. ^ "How do you define the 'green' economy?". MNN - Mother Nature Network. 9 Ocak 2009. 17 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2013. 
  7. ^ "Green Economy Roadmap" (PDF). International Chamber of Commerce. 2012. s. 10. 5 Şubat 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2021. 
  8. ^ "UNDESA, (2012). A guidebook to the Green Economy" (PDF). 27 Ocak 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021.