Seyhun Topuz - Vikipedi

Seyhun Topuz (d. 1942, Balıkesir), gometrik soyut anlatımla çalışan Türk heykeltıraş.

Yaşamı ve çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Babasının ısrarı üzerine İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne başladı. Fakat sanata olan ilgisinden dolayı ikinci akademik yılında babasından habersiz olarak bu bolümden ayrılarak sanat akademisi sınavlarına hazırlandı. Devlet Güzel Sanatlar Akademisi (MSGSÜ)'ni kazanıp Yüksek Heykel Bölümünü bitirdi. 1974-1978 yılları arasında yine aynı kurumda asistan olarak görev aldı. 1970'li yıllarda ilk kişisel sergisini açtı.^[1] 1973 yılında Cumhuriyetin 50. yılı kapsamında teşvik edilen 20 sanatçıdan biri oldu ve çalışması 4. Levent'de belirli bir süre kaldı.^[2] 1977 yılında kendi alanındaki "heykelde ışık ve saydamlık"^[3] konulu tezi ile akademik yeterlilik derecesini tamamladı. 1978-1980 ve 1983-1984 yılları arasındaki çalışmalarını New York'ta devam ettirdi. 1978-1980 yılları arasında ise Art Students Leauge’de heykeltıraş Jose De Cleft ile beraber çalışmalarına devam etti. 1987 yılında İstanbul Bienali'ne katıldı. 1990'da Ankara Sanat Kurumu tarafından ‘Yılın Heykel Sanatçısı’ ödülünü kazandı.^[4] 1999 yılında İstanbul'da kişisel bir sergi açtı. Bir yıl sonra çalışmaları Ayşe ve Ercümend Kalmık Müzesi’nde sergilenmeye başlandı. Daha sonraki sergilerini İstanbul Maçka Sanat Galerisi ile Ankara'da Galeri Nev'de sürdürdü. 2006 yılında sanat hayatının otuz beşinci yılını kutladı. Yine bu yıllarda, eserleri "Bellek ve Ölçek: Modern Türk Heykelinin 15 Sanatçısı” adlı sergi kapsamında İstanbul Modern'de sunuldu.^[5] 2008 yılında Aydın Doğan Vakfı Heykel Ödülü'nü aldı.^[6] Ödülü aldığı sırada "Mutluyum, bir kadın sanatçı ve bir heykelci ödül alıyor" ifadelerini kullandı.^[3]

Sanat yaşamında ağırlıklı olarak kare, daire ve üçgen formlu geometrik-soyut demir yapıtlar üzerine çalıştı. Demir dışında ahşap, taş ve pleksiglas gibi malzemeleri de denedi. Bazı çalışmalarında Rus Konstrüktivistler ile Naum Gabo'nun küresel formlar üzerine olan arayışlarına atıflar yaptı. 1990'larda demir kütleleri keskin köşeler oluşacak şekilde kesip katlayarak değişik çokgen görünümlü eserler vererek minimalist örneklere yaklaştı. Kendisinin yer heykellerinin bir kısmı siyah olan demir levhalardan oluşmaktadır. Duvar heykellerinde ise demir yerine genellikle fiberglası tercih etmiştir. Son dönemlerinde ve özellikle “Bozulmuş Dikdörtgenler"de dairesel hareketlerden yararlanmıştır. Yer heykelleri genel anlamda yerçekimine uyumlu olarak aşağı, karşıt olarak da yukarıya uzanmaktadır.^[7][8]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]