Orta frekans - Vikipedi

Elektromanyetik spektrumda orta frekansın yeri.

Orta frekans (Medium frequency - MF), 300 kHz ile 3 MHz'e kadar bir aralık içinde bulunan radyo frekanslarının (RF) ITU tanımıdır.[1] Bu grubun bir kısmı orta dalga (MW) AM yayın bandında yer almaktadır. Dalga boyları bir ile on hektometre (100 m - 1000 m) arasında değiştiğinden hektometre bandı veya dalgası olarak da bilinir. Yüksek frekanslardaki ilk bant yüksek frekans (HF) bandı olarak bilinir iken hemen altı MF bandı, bunun da altındaki frekanslar, düşük frekans (LF) olarak isimlendirilir. Orta frekans; AM radyo yayıncılığı, seyir radyofarları ve denizcilikte gemi ve kıyı iletişimi için en çok kullanılan frekans aralığıdır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Rec. ITU-R V.431-7, Nomenclature of the frequency and wavelength bands used in telecommunications" (PDF). ITU. 11 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Şubat 2013. 

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Charles Allen Wright and Albert Frederick Puchstein, "Telephone communication, with particular application to medium-frequency alternating currents and electro-motive forces". New York [etc.] McGraw-Hill Book Company, inc., 1st ed., 1925. LCCN 25008275

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]