Orta Çince - Vikipedi

Orta Çince
漢語
Ana dili olanlarÇin
Dil ailesi
Dil kodları
ISO 639-3ltc
Glottologmidd1344[1]
Tangyun

Orta Çince (Çince: 中古漢語; pinyin: Zhōnggǔ Hànyǔ), ilk olarak MS 601'de yayınlanan ve ardından birkaç gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskının izlediği bir rime sözlüğü olan Qieyun 'da kayıtlı Çincenin tarihsel çeşididir.[2] Yazı sisteminin doğası gereği, telaffuzun kendisi ve fonetik yeniden yapılandırılmak zorunda kaldı. Daha önceki Eski Çincenin aksine, Orta Çince dört tonlu bir ton sistemi geliştirmişti. Mevcut Çin lehçelerinin çoğu Orta Çinceden evrimleşmiş olup bununla birlikte Min Çincesi gibi bazı istisnalar bulunmaktadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, (Ed.) (2017). "Middle Chinese". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History. 
  2. ^ "A Brief History of the Chinese Language II: From Old Chinese to Middle Chinese Phonetic System". Routledge & CRC Press. 12 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Ek okuma[değiştir | kaynağı değiştir]

Aldridge, Edith (2013), "Survey of Chinese historical syntax part II: Middle Chinese", Language and Linguistics Compass, 7 (1), ss. 58-77, doi:10.1111/lnc3.12007. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]