Miskinler Tekkesi - Vikipedi

Miskinler Tekkesi, Reşat Nuri Güntekin'in 1946 tarihli romanı. İlk olarak İnkılâp Kitabevi tarafından basımı yapıldı ve 2008'de aynı yayınevi tarafından 20. baskısı gerçekleştirildi. Yazarın son dönem eserlerindendir. Dilencilik yaparak geçinen roman başkişisinin serüvenleri anlatılmakta ve yoksulluk kültüründen ayrıntılar sergilemektedir.^[1]

Konusu[değiştir | kaynağı değiştir]

Roman ismindeki miskin sıfatı çalışmaktan uzak olan tembeller için kullanılmaktadır.^[2] "Miskinler Tekkesi" ise Osmanlı İmparatorluğu'nda cüzzamlıların şehir halkından uzak tutulması için II. Selim döneminde Karacaahmet Mezarlığı'nın ortasında yapıldı. İlk olarak 9 haneden oluşurken daha sonra II. Mahmud tarafından 11 konut daha ilave edildi. İkinci Meşrutiyet sonrasında ise kapatıldı.^[3]

Romanın başkişisi dilenci olmayı kendisine meslek edinmiş bir serasker torunudur. Başkişi çevresinde II. Meşrutiyet'ten romanın kaleme alındığı Cumhuriyet yıllarına kadar olan sürede kesitler halinde verilir. Sosyolojik olarak dilencilerin kişilikleri ve etkisinde oldukları toplumsal çevre faktörü ele alınır. Örneğin İzmir'de daha çok fakirlerin iskan ettiği Temaşalık mahallesi ve İstanbul'da Süleymaniye çevresinde gerçekçi bir düzlemde incelenir.^[4]

Roman başkişisi Darülfünun'da (İstanbul Üniversitesi) bir süre eğitim görmüş ve I. Dünya Savaşı'nda ise cephe gerisinde katılım göstermiştir. Sosyal özellikleri ise miskin, asosyal ve içine kapanık sinik olmasıdır. Fakat bu özellikleri onun çevresinde olup bitenleri idrak ve gerçekçi bir şekilde yorumlamasına engel değildir. Yazar bu karakter ile Temaşalık'ta bulunan siyahilerin yaşamlarını ve dini ritüellerini ele alır. Başkişinin evlat edindiği çocuk ile de olay ve mekanlar genişler.^[4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]