Mekanik enerji - Vikipedi

Bir mekanik sistem örneği: Bir uydu, Dünya’nın etrafında konservatif yer çekimi kuvvetinin etkisiyle dönmektedir, kuvvet konservatif olduğu için mekanik enerji de korunmaktadır. Uydu, dolandığı yörüngeye dik bir şekilde Dünya'nın merkezine doğru hızlanmakta. Şekilde ivme, yeşil vektör ile gösterilirken hız da kırmızı vektör ile gösterilmiştir. Hız, vektörün yönüne bağlı olarak sürekli değişirken vektörün şiddeti değişmediği için sürat sabit kalır.

Fizikte mekanik enerji, mekanik bir sistemin bileşenlerinde yer alan potansiyel ve kinetik enerjinin toplamı olarak ifade edilir. Bu enerji cismin hareketi ve konumu ile ilişkilidir. İdeal bir ortamda eğer bir cisim, yalnızca yer çekimi kuvveti gibi konservatif bir kuvvete tabi ise enerjinin korunumu yasası mekanik enerjinin sabit olduğunu söyler. Bir cisim konservatif net kuvvetin tersi yönünde hareket ederse potansiyel enerji artacak ve eğer sürati (hızı değil) de değiştiyse kinetik enerjisi de değişecektir. Tüm gerçek sistemlerde sürtünme kuvveti gibi konservatif olmayan kuvvetler bulunacaktır, fakat bu değerler çoğu zaman ihmal edilebilir ve mekanik enerjinin yine de sabit olduğu söylenebilir. Esnek çarpışmalarda mekanik enerji korunurken esnek olmayan çarpışmalarda bir kısmı ısıya dönüşür. Kayıp mekanik enerji ile sıcaklıktaki artış arasındaki ilişkiyi James Prescott Joule keşfetmiştir.

Bugün elektrik motoru, buhar makinesi vb. araçlar elektriksel potansiyel enerji, ısı gibi enerji türlerini mekanik enerjiye dönüştürür.

Genel Formülü[değiştir | kaynağı değiştir]

Enerji skaler bir büyüklüktür ve bir sistemin mekanik enerjisi; konumu ile ölçülen potansiyel enerjisi ile hareketiyle ölçülen kinetik enerjisinin toplamına eşittir:[1][2]

Eğer bir cisim ya da sistem yalnızca konservatif kuvvetlerin etkisindeyse, mekanik enerjinin korunumu yasası bu cisim ya da sistemin toplam mekanik enerjinin sabit olduğunu ifade eder.[3] Konservatif ile konservatif olmayan kuvvet arasındaki fark şöyle açıklanabilir: Konservatif bir kuvvetin bir cismi bir yerden bir yere götürürken yaptığı iş yoldan bağımsız iken, konservatif olmayan bir kuvvet bir cisme etki ettiğinde bu kuvvet tarafından yapılan iş yoldan bağımsız değildir.[4]

Potansiyel enerji, U, konservatif bir kuvvete tabi olan bir cismin konumuna bağlıdır. Bir cismin yapabilme yeteneği olarak tanımlanır ve üzerine etki eden net kuvvetin tersi yönünde ilerledikçe büyüklüğü artar.[nb 1][1] Eğer F konservatif bir kuvveti ve x de yolu temsil ederse; kuvvetin x1 ve x2 arasındaki potansiyel enerjisi F'in x1'den x2'ye negatif integrali olarak tanımlanır:[6]

Kinetik enerji, K, cismin süratine bağlıdır ve başka bir cisme çarptığında o cisim üzerinde iş yapabilme yeteneğidir.[nb 2][10] Cismin kütlesinin yarısı ile süratinin karesinin çarpımı olarak tanımlanır. Cisimlerden oluşan bir sistemin toplam kinetik enerjisi bu cisimlerin ayrı ayrı kinetik enerjileri toplamına eşittir:[1][11]

Enerjinin korunumu ve dönüşümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Enerjinin korunumu yasası, klasik mekaniğin üç korunum yasası arasında en önemlisi olarak değerlendirilir.[nb 3] Bu yasaya göre ideal bir sistemin mekanik enerjisi, cisimlerin çarpışması sırasında oluşabilecek iç sürtünmeler de buna dahil olmak üzere, sürtünme kuvvetlerinden bağımsız olduğu sürece zaman içerisinde sabit kalır. Gerçekte, sürtünme kuvvetleri ve diğer konservatif olamayan kuvvetler her zaman mevcuttur fakat çoğu zaman bu kuvvetlerin etkisi yok denecek kadar azdır ve mekanik enerjinin korunumu ilkesi makul bir yaklaşık değerle kabul edilebilir. İdeal bir sistemde enerji, yoktan var ya da vardan yok edilemese de başka enerji türlerine dönüştürülebilir.[1][12]

Hız vektörü (yeşil) ve ivme vektörü (mavi) ile gösterilen bir sarkaç. Hız vektörünün şiddeti, yani sürat, dikey konumda en yüksek değerini alır. Sarkaç da en uç noktalarda Yeryüzü'nden en uzak konumuna ulaşır.

Bu yüzden, havanın direnç kuvveti ve mildeki sürtünmenin ihmal edilebildiği sallanan sarkaç gibi konservatif yer çekimi kuvvetine tabi tutulan mekanik sistemlerde, enerji; kinetik ve potansiyel olarak birbirine dönüşür ve asla sistemi terketmez. Sarkaç dikey konumdayken Yeryüzü'ne en yakın noktada olması ve süratinin en yüksek olması nedeniyle en yüksek kinetik enerji, en düşük potansiyel enerjiye bu konumda sahip olur. Diğer bir açıdan, sarkaç; salınımın en uç noktalarına ulaştığında sürati sıfır olacağından ve Yeryüzü'nden en uzak noktaya varacağından bu konumda kinetik enerjisi en düşük ve potansiyel enerjisi de en yüksek değerini alır. Fakat işin içine sürtünme kuvvetleri dahil edildiğinde, sarkaç bu konservatif olmayan kuvvetlere karşı koymak için iş yapacağından, sistem her salınımda mekanik enerji kaybedecektir.[2]

Sistemdeki bu tarz bir enerji kaybının sıcaklık değerini artırdığı amatör fizikçi James Prescott Joule tarafından keşfedildi. Fizikçi, sürtünmeye karşı yapılan belli bir miktarda işin belirli bir ısı değerine dönüştüğünü deneysel olarak ispatladı.[13] Mekanik enerji ile ısı arasındaki bu denklik, çarpışan cisimler göz önüne alındığında oldukça önemlidir. Esnek çarpışmada enerji korunur, yani çarpışan cisimlerin kinetik enerjileri toplamı çarpışmadan önce ve sonra aynıdır. Fakat esnek olmayan bir çarpışmadan sonra sistemin toplam mekanik enerjisi değişir. Genelde çarpışmadan sonraki toplam mekanik enerji, ilk toplam mekanik enerjiden düşüktür ve kayıp kısım ısıya dönüşür. Fakat yine de esnek olmayan bir çarpışmadan sonra, örneğin çarpışma kimyasal enerjinin mekanik enerjiye dönüşmesine neden olmuşsa, son mekanik enerji daha büyük çıkabilir.

Dönüşümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Günümüzde birçok teknolojik araç mekanik enerjiyi diğer enerji türlerine ya da aksi yönde dönüştürebilmektedir.

Diğer türlerden ayrılışı[değiştir | kaynağı değiştir]

Farklı enerji türleri farklı doğa bilimlerinin sınırları içerisinde incelenir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar
  1. ^ It is important to note that when measuring mechanical energy, an object is considered as a whole, as it is stated by Isaac Newton in his Principia: "The motion of a whole is the same as the sum of the motions of the parts; that is, the change in position of its parts from their places, and thus the place of a whole is the same as the sum of the places of the parts and thereore is internal and in the whole body."[5]
  2. ^ Fizikte, sürat skaler; hız vektörel bir niceliktir. Yani hız yönü olan bir büyüklük iken sürat bu vektörel niceliğin şiddetidir.[7][8][9]
  3. ^ Diğer korunum yasaları çizgisel momentumun korunumu ve Açısal momentumun korunumudur.[1]
Referanslar
  1. ^ a b c d e Wilczek, Frank (2008). "Conservation laws (physics)". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2011.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Access CL" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ a b "mechanical energy". The New Encyclopædia Britannica: Micropædia: Ready Reference. 7 (15.15 yıl = 2003 bas.). 
  3. ^ Jain 2009, s. 12
  4. ^ Department of Physics. "Review D: Potential Energy and the Conservation of Mechanical Energy" (PDF). Massachusetts Institute of Technology. 8 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Ağustos 2011. 
  5. ^ Newton 1999, s. 409
  6. ^ "Potential Energy". Texas A&M University–Kingsville. 14 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2011. 
  7. ^ Brodie 1998, ss. 129–131
  8. ^ Rusk, Rogers D. (2008). "Speed". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2011. 
  9. ^ Rusk, Rogers D. (2008). "Velocity". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2011. 
  10. ^ Brodie 1998, s. 101
  11. ^ Jain 2009, s. 9
  12. ^ E. Roller, Duane (2008). "Conservation of energy". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2011. 
  13. ^ "James Prescott Joule". Scientists: Their Lives and Works. Gale. 2006.  as cited on "Student Resources in Context". Gale. 3 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2011. 
  14. ^ Kopicki, Ronald J. "Electrification, Household". Kutler, Stanley I. (Ed.). Dictionary of American History. 3 (3.3 yıl = 2003 bas.). New York: Charles Scribner's Sons. ss. 179-183.  as cited on "Student Resources in Context". Gale. 3 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2011. 
  15. ^ Lerner, K. Lee; Lerner, Brenda Wilmoth ((Ed.)). "Electric motor". The Gale Encyclopedia of Science (4.4 yıl = 2008 bas.). Detroit: Gale.  as cited on "Student Resources in Context". Gale. 3 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2011. 
  16. ^ "Electric motor". U*X*L Encyclopedia of Science. U*X*L. 2007.  as cited on "Student Resources in Context". Gale. 3 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2011. 
  17. ^ "Generator". U*X*L Encyclopedia of Science. U*X*L. 16 Temmuz 2007.  as cited on "Student Resources in Context". Gale. 3 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2011. 
  18. ^ Lerner, K. Lee; Lerner, Brenda Wilmoth ((Ed.)). "Internal combustion engine". The Gale Encyclopedia of Science (4.4 yıl = 2008 bas.). Detroit: Gale.  as cited on "Student Resources in Context". Gale. 3 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2011. 
  19. ^ "Steam engine". U*X*L Encyclopedia of Science. U*X*L. 16 Temmuz 2007.  as cited on "Student Resources in Context". Gale. 3 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2011. 
  20. ^ Lerner, K. Lee; Lerner, Brenda Wilmoth ((Ed.)). "Turbine". The Gale Encyclopedia of Science (4.4 yıl = 2008 bas.). Detroit: Gale.  as cited on "Student Resources in Context". Gale. 3 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2011. 
  21. ^ Atkins, Peter W. (2008). "Chemical energy". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
  22. ^ Duckworth, Henry E. (2008). "Nuclear binding energy". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
  23. ^ Hartwig, William H. (2008). "Electrical energy measurement". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
  24. ^ Smythe, William R. (2008). "Electromagnetic radiation". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
  25. ^ Gerjuoy, Edward (2008). "Quantum mechanics". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
  26. ^ March-Russell, John (2008). "Energy level (quantum mechanics)". AccessScience. McGraw-Hill Companies. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011. 
Bibliyografya
  • Brodie, David; Brown, Wendy; Heslop, Nigel; Ireson, Gren; Williams, Peter (1998). Terry Parkin (Ed.). Physics. Addison Wesley Longman Limited. ISBN 978-0582279844 |isbn= değerini kontrol edin: checksum (yardım). 
  • Jain, Mahesh C. (2009). Textbook of Engineering Physics, Part I. New Delhi: PHI Learning Pvt. Ltd. ISBN 978-8120338623. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2011. 
  • Newton, Isaac (1999). I. Bernard Cohen, Anne Miller Whitman (Ed.). The Principia: mathematical principles of natural philosophy. United States of America: University of California Press. ISBN 978-0520088160.