Jack White - Vikipedi

Jack White
John Anthony Gillis
Jack White, Ottawa, 2009
Genel bilgiler
Doğum adıJohn Anthony Gillis
Doğum9 Temmuz 1975 (48 yaşında)
Detroit, Michigan, ABD
TarzlarPunk rock, blues, blues rock, garaj rock, alternatif rock
MesleklerMüzisyen, şarkıcı, söz yazarı, prodüktör, aktör, multi-enstrümantalist
ÇalgılarVokal, gitar, bas gitar
piyano, klavye, bateri
marimba, mandolin, org
Etkin yıllar1990 - günümüz
Müzik şirketiThird Man Records
Warner Bros.
V2 Records
XL Recordings
Italy Records
İlişkili hareketlerMeg White, The White Stripes
The Raconteurs, The Dead Weather
Wanda Jackson, Conan O'Brien
Alicia Keys, Bob Dylan
Norah Jones, Loretta Lynn
Beck, The Rolling Stones
Stephen Colbert, The Upholsterers
The Go, Holly Golightly
Soledad Brothers, The Black Belles
Black Milk, Lanie Lane
Pokey LaFarge and the South City Three
Karen Elson, Danger Mouse
Daniele Luppi, Ruby Amanfu,
Resmî siteJack White III
Çocukları“Scarlet Theresa” ve “Henry Lee”[1]
Önemli çalgılar
1965-JB Hutto Montgomery Airline
1970-Crestwood Astral II
Gretsch Penguin
1950-Kay Hollowbody
Gretsch Triple Jet
Gretsch Jupiter Thunderbird
Gretsch Anniversary Jr."Triple Green Machine"
Ludwig Bateri

Jack White (John Anthony Gillis) (d. 9 Temmuz 1975; Detroit, Michigan) pek çok kez Grammy Ödülü kazanmış [2] Amerikalı yapımcı, aktör, multi-enstrümantalist rock müzisyeni ve bestecidir. Özellikle, Şubat 2011'de dağılan The White Stripes grubuyla tanınır. İlk solo albüm çalışması olan Blunderbuss'ı 24 Nisan 2012'de çıkaran White, The Raconteurs ve The Dead Weather gruplarının da kurucu üyesidir.

2007 yılında Rolling Stone dergisinin yaptığı En İyi 100 Gitarist sıralamasında U2' nun efsanevi basçısı The Edge ve Cazcı Kardeşlerin gitaristi Steve Cropper gibi yıllanmış sanatçıları geride bırakarak 17. sırada yer almıştır.[3] Müzik sektörünün Oskarı olarak kabul edilen Grammy Ödül Törenlerinin 46.sında The White Stripes grubunda yaptığı "Seven Nation Army" en iyi rock şarkısı ödülü kazanmıştır.

Çocukluğu[değiştir | kaynağı değiştir]

Polonya, İskoç ve Kanada kökenli[4] ‘John Anthony Gillis’, 9 Temmuz 1975 tarihinde Detroit, Michigan' da “ Teresa” ve “Gorman Gillis” çiftinin on çocuğunun dokuzuncusu olarak dünyaya gelmiştir.[5] Bu geniş ailenin yedinci erkek çocuğu olan Gillis'in üç de kız kardeşi vardır. Detroit yerel Başpiskoposluğu'nda babası muhafaza memurluğu, annesi sekreterlik yapmıştır.[6] Kilise ve inançları Katolik bir ailede büyüyen Gillis'in hayatını şekillendirirken kararlarında etkili olmuştur. Jack ayrıca çocukluğunda Detroit Mason Tapınağı'nda Masonik bir şekilde büyümüştür.[7]

Beş yaşındayken müzik aletleri kullanmaya başlayan Jack, ilk olarak bateri çalmayı öğrenmiştir. Abisiyle beraber şarkı kayıtları yapan Gillis, müzik eğitimine bateri ile başlamasının Surf Gitarın Kralı Dick Dale örneğindeki gibi avantaj olduğunu, gitar çalmayı daha kolay öğrendiğini söylemiştir.[8][9]

Gençliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Detroit'in güneybatısında orta halli sınıfın ikamet ettiği bir mahallede, 1910'lu yıllarda inşa edilmiş ahşap üç katlı bir evde büyümüştür. Yaşıtları elektronik müzik ve hip hop dinlerken,o, ergenlik çağlarından itibaren 60'ların rock gruplarını, Son House ve “Blind Willie McTell” gibi blues müzik sanatçılarını sevmektedir. Verdiği pek çok röportajda en sevdiği şarkının Son House'un “Grinnin In Your Face” isimli eseri olduğunu söylemiştir. 1987'de 12 yaşındayken "The Rosary Murders" (Tesbih Cinayetleri) filminde “sunaktaki çocuk” olarak küçük bir rolde oynamıştır.[10]

2005 yılında “60 Minutes” programında “Mike Wallace” adındaki muhabirle yaptığı röportajda 14 yaşındayken bir rahip olmaya karar verdiğini söylemiştir. Wisconsin'da bir seminere katılıp, yatılı Katolik eğitimi alacakken, daha yeni bir amfi aldığını göz önünde bulundurup müziği tercih ederek din adamı olmaktan vazgeçmiştir.[11]

Eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Neredeyse bir Katolik rahip olacakken fikrini değiştiren Gillis, Detroit'te “Cass Tech” Teknik Lisesi müzik bölümü mezunudur.[12] 2005 yılında boşaltılan lise binasının, 2010 yılında konser için geldiğinde yıkıldığını gördüğünde ‘Detroit Free Press’ basınına çok üzüldüğünü ifade etmiştir. Binanın eski yerinin karşısına 'yenisi' inşa edilmiş olsa da değişimin geçmişi özlemesini sağladığını “Genel açıdan bakarsanız 'yenilenmesi' iyi bir şey olabilir. Ama ben kişisel bakıyorum. Detroit'te özlediğim bir şeyler var, artık kaybolup gitmiş şeyler...” sözleriyle ifade etmiştir.[13] Lisans eğitimini ise Michigan' daki Wayne State Üniversitesi' nde almıştır.[14]

İlk ticari girişimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

15 yaşındayken, 1990 yılında, kariyerini ticaret sektöründe çizmeye karar verdiği için aile dostları olan “Brian Muldoon”ın yanında, mobilyacı atölyesinde yarı zamanlı, çırak olarak çalışmaya başlamıştır. Bir müddet daha farklı yerlerde de mobilya sektöründe çalıştıktan sonra kendi başına 1993 yılında, “Third Man Döşemelik” adında atölye kurmuştur. Sloganı Mobilyalarınız henüz ölmedi olan iş yerinin kartviziti sarı-siyah-kırmızı temalıdır. Sarı Ford kamyonetli, sarı-siyah üniformalı, sarı-siyah tabelalı atölyesinde ayrıca heykeltıraşlık yapmaktadır.[15] Detroit'teki diğer mobilyacılarla rekabet edemeyeceği için kendi alanını seçmiş, antika mobilya tamir edip satmıştır. Masrafları çok yüklü olduğundan dolayı iş yerini kapatmıştır.

Müzik kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Döşeme işini bıraksa da tam olarak vazgeçememiştir. Çocukluk arkadaşı “Dominic Suchyta” ile birlikte “The Upholsterers” (döşemeciler) adını verdikleri amatör grubunda, evlerinin çatı katında 60'ların rock şarkılarından 4 parçalık bir demo kayıt yapmışlardır. Mobilyacı ustası Brian Muldoon'ın kurduğu ‘Two Part Resin’ isimli grupta gitar çalıp vokal yapmıştır. Kısa bir süre sonra, 18 yaşında, Detroit'li “Goober & The Peas” adındaki yerel bir punk rock grubunda bateristlik yapmıştır. Bu grupla verdiği mini konserler müzik kariyerinin başlangıcı olmuştur. İlk konserini ise Hamtramck'taki “Planet Ant” adındaki bir kafede vermiştir. “Goober & The Peas” dağıldıktan sonra R&B grubu “2 Star Tabernacle” ile çalışmaya başlamış, grup için piyano ve dobro çalıp geri vokal yapmıştır. “Bricks” gibi birkaç yerel grupta daha yer almıştır. Gitaristlik yaptığı indie rock grubu “The Go”' da Nirvana nın kurulduğu Seattle' daki “Sub Pop Record” plak şirketiyle, yer aldığı ilk albümü yapmıştır.[16]

The White Stripes
Meg White & Jack White
14 Haz.2007, Londra, O2 Wireless fes.

The White Stripes[değiştir | kaynağı değiştir]

Jack White 1997 yılında Meg White ile The White Stripes grubunu kurmuştur.[17] 1997 yılına kadar eline hiç baget almamış olan Meg, Jack'in kendinden bateri çalmasını istediğinde ne yapması gerektiğini bilmeyen bir çocuk gibi olduğunu ve bu kadar büyük bir başarıya ulaşacaklarını düşünmediğini söylemiştir.[18] Meg Bateri çalarken, Jack gitar, piyano, org, mandolin vs. çalıp grubun vokalistliğini yapmıştır. Kırmızı-beyaz ve siyah dizaynların grubun enstrümanlarına kadar yansıdığı grubun kuruluşuyla ilgili olarak Jack “Grup tamamen komik olmadan 'çocukluğa dönme' fikrinden çıktı. Çocuklar bu işi yapsa nasıl görünürdü... Hepsinin altında derin bir mizah duygusu yatıyor. Bizi izlemeye başlayan insanların bir noktadan sonra gülümsemesini istemiştim.” demiştir.[13][19]

The White Stripes
Meg White & Jack White
1 Haz.2007

Blues, punk ve garaj rock tarzının hakim olduğu ‘The White Stripes’ adı altında 1997 yazında Detroit'teki bir gece kulübünde ilk performansını sergilemiştir. İki yıl boyunca Detroit'te isim yapmak için çalışan Jack ve Meg, çok güzel eleştiriler alan fakat tirajı düşük, çıkış singleları olan "The Big Three Killed My Baby" isimli şarkının yer aldığı gruplarının adını taşıyan The White Stripes isimli ilk albümlerini 1999 yılında çıkarmışlardır.[17] 2000'de yaptıkları sekiz şarkılık analog bant albümleri De Stijl ile albüm eleştirmenleri tarafından neredeyse evrensel bir övgü almışlarıdır.[20][21] 2001'de White Blood Cells albümlerindeki "Fell in Love with a Girl" isimli şarkı ile başarılı bir çıkış yakalamışlardır.[22]

Yaptıkları diğer albümlerle de Avrupa, Amerika ve UK listelerinde yükselen grubun dünyaca tanınmalarını sağlayan, şimdiden klasikleşip coverları yapılan şarkıları "Seven Nation Army" olmuştur. Dünyanın pek çok yerinde turneler ve konserler vermişlerdir. 2007 yılından sonra herhangi bir faaliyette bulunmayan grup 2 Şubat 2011'de resmi web sitelerinden yaptıkları duyuruyla 'resmen' ayrıldıklarını açıklamışlardır.[17][23]

The Raconteurs
Brendan Benson & Jack White
Accelerator, Stockholm, 6 Temmuz 2006

The Raconteurs[değiştir | kaynağı değiştir]

Temelleri 2005 yılına dayanan grup Brendan Benson ve Jack White'ın beraber "Steady, As She Goes" isimli şarkıyı yazdıktan sonra Jack Lawrence ve Patrick Keeler'ı dahil etmeleriyle kurulmuştur. Avustralya'da daha önceden aynı isimle kurulmuş bir grup olduğundan dolayı The Saboteurs olarak bilinmektedir.[17][24] Jack White'ın kurduğu ikinci grup olan The Raconteurs'ın ilk albümleri Broken Boy Soldiers ABD ve İngiltere listelerinde ilk onda yer almıştır.[25]‘Mojo’ dergisi albümü yılın albümü ilan ederken, 2007 Grammy Ödülü için iki dalda aday olmuş fakat kazanamamışlardır.[26] 2006 yılında çıkardıkları ikinci albümleri Consolers of the Lonely için Lollapalloza, Coachella Vadisi Müzik ve Sanat Festivali, New Orleans Jazz ve Miras Festivali, Bonnaroo Müzik Festivali, Austin City dahil birçok önemli müzik festivalleri dahil olmak üzere yoğun konser programlarını 2008 ve 2009'da yapmışlardır.

The Dead Weather[değiştir | kaynağı değiştir]

Müzik eleştirmenlerince “süper grup” olarak adlandırılan The Dead Weather White'ın aynı anda dahil bulunduğu üçüncü grubu olmuştur. Kuruluşunu “mutlu kaza” olarak tanımlayan grubun üyeleri Alison Mosshart, Dean Fertita ve Jack Lawrence' dır. Kurucu üye Jack White bu sefer müzik severlerin karşısına baterist olarak çıkmıştır. İlk albümleri Horehound (2009) ve ikinci albümleri Sea of Coward (2010) Billboard listelerinde ilk ona yükselmiştir. 2011 yılında grup üyeleri dahil oldukları diğer gruplarına dönmüş müzik kariyerlerini devam ettirmişlerdir.

Solo kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

2003'te White Electric Six grubunun "Danger! High Voltage" şarkısına vokal yapmıştır.[27] 2003 yapımı Cold Mountain filminin fon müzikleri için "Sittin' On Top Of The World," "Wayfaring Stranger," "Never Far Away," "Christmas Time Soon Will Be Over" ve "Great High Mountain" isimli beş şarkı seslendirmiştir.

2006 yılında Coca-Cola için Love Is The Truth isimli reklam cingılını bestelemiş ve seslendirmiştir. O dönemde dahil olduğu The White Stripes'ın teması olan kırmızı-siyah-beyaz tonlarında hazırlanan reklam 2 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. İngiltere'de ve Avustralya'da yayınlanmıştır.[28][29] 2008 yılında James Bond filmi “Quantum of Solace”'in tema şarkısı " Another Way to Die " için White ve Alicia Keys birlikte çalışmıştır. Film yapımcıları ayrıca bu şarkıyı Coca-Cola Zero 007 ürününün reklamında[ölü/kırık bağlantı] kullanmışlardır.[30]

Kasım 2010'da yapımcı Danger Mouse, Daniele Luppi ve Norah Jones ile yaptıkları Rome albümü için White, "The Rose with the Broken Neck," "Two Against One" ve "The World" isimli üç şarkıya vokal yapmıştır.[31][32] "You Know That I Know," isimli şarkıyı 4 Ekim 2011'de yayınlanan "The Lost Notebooks of Hank Williams," filmi için bestelemiş ve söylemiştir.

Soundtrack çalışmaları
Başlık Tarih Notlar
"Cold Mountain" (2003) soundtrack
"Love Is The Truth" (2006) reklam cingılı
"Another Way to Die" (2008) Alicia Keys ile, James Bond filmi Quantum of Solace soundtracki
"Shine a Light" (2008) soundtrack, The Rolling Stones belgeseli
"Fly Farm Blues" (2009) Solo, It Might Get Loud rock belgeselinde
Albüm Katılımları
Başlık Tarih Notlar
"You Know That I Know" (2011) Solo, The Lost Notebooks of Hank Williams
"Two Against One" (2011) Danger Mouse & Daniele Luppi,Rome[33]

Blunderbuss[değiştir | kaynağı değiştir]

The Dead Weather grubundayken verdiği röportajlarda bir daha başka bir grupta yer almayacağını belirtmiştir.[34][35] 30 Ocak 2012'de kendi imzası altında çıkardığı ilk single olan Love Interruption kendisinin yönettiği müzik videosu ile yayınlanmıştır. Şarkıda White'a Ruby Amanfu isimli country müzik şarkıcısı eşlik etmektedir.[36] [37] Bu single'ın yer aldığı ilk solo albümü Blunderbuss'ın 24 Nisan 2012 tarihinde piyasaya sunulmuştur.[38] Albümünü 3 Mart 2012 tarihinde, Saturday Night Live isimli programda Lindsay Lohan'ın sunumuyla müzikal konuk olarak ilk kez görücüye çıkarmıştır.[39] Yeni albümünden Love Interruption ve Sixteen Saltines isimli şarkılarını seslendirmiştir.[40] Albümün üçüncü single'ı olan Freedom At 21, “Third Man Records” tarafından bir ilke imza atılarak, 1 Nisan 2012'de, kayıt şirketinin merkezi olan Nashville stüdyosundan helyum balonlarına bağlı 1000 adet flexi-diskle müzik severlere ulaşması umuduyla dağıtılmıştır.[41][42]

Oyunculuk kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Farklı yapımlarda kısa rollerde oynayan White, müzik-belgesel tarzı filmler de yapmıştır. Film eleştirmenleri tarafından oyunculuk kabiliyeti üzerine ortalamanın üstünde (74 puan) değerlendirmeler almıştır.[43]

Jack White Filmografisi
Başlık Tarih Rolü
The Rosary Murders (1987) mihraptaki çocuk
Mutant Swinger from Mars (2003) Mikey
Cold Mountain (2003) Georgia
Coffee and Cigarettes (2003) Jack White
Under Blackpool Lights (2004) Jack White
The Fearless Freaks (2005) Jack White
Walk Hard (2007)  Elvis Presley
Shine a Light (2008) Jack White
It Might Get Loud (2009) Jack White
Under Great White Northern Lights (2010) Jack White
Conan O'Brien Can't Stop (2011) Jack White
American Pickers (2012) Jack White

Yapımcılık kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Jack White, müzik kariyerine başladığı zamanlarda temelini atmış olduğu Third Man Records plak şirketinden pek çok başarılı kaydın yapımcılığını üstlenmiştir.[17] 2005 yılında 60'ların efsane country müzik şarkıcısı Loretta Lynn'in Grammy Ödüllü Van Lear Rose albümüne yapımcılık yapmıştır.[44] Türkiye'de de talk-show programı yayınlanan komedyen Conan O'Brien' ın bir çeşit otobiyografik belgesel tarzındaki filminin yapımcılığını yapmıştır. "Rockabilly Kraliçesi" Wanda Jackson ile 2011' de yayımladıkları “The Party Ain't Over” albümünde bizzat gitar çalmış, albüm tanıtımlarına katılmıştır.[45]

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Jack White Diskografisi
Albüm Plak Şirketi Çıkış tarihi
Goober & The Peas[48][49]
The Jet-Age Genius* Of Goober & The Peas Detroit Municipal Recordings 1994
2 Star Tabernacle[50]
2 Star Tabernacle Bloodshot Records 1998
The Upholsterers[51] [52]
Makers Of High Grade Suites Sympathy For The Record Industry 2000
The White Stripes[53]
The White Stripes Sympathy For The Record Industry 1999
De Stijl Sympathy For The Record Industry 2000
White Blood Cells Sympathy For The Record Industry 2001
Elephant XL Recordings 2003
Get Behind Me Satan V2 2005
Icky Thump XL Recordings 2007
Under Great White Northern Lights Warner Bros. Records 2010
The Raconteurs[54]
Broken Boy Soldiers XL Recordings 2006
Consolers Of The Lonely XL Recordings 2008
The Dead Weather[55]
Horehound Third Man Records 2009
Sea Of Cowards Third Man Records, Warner Bros. Records 2010
Solo çalışmaları
Blunderbuss Third Man, XL, Columbia 2012
Lazaretto Third Man, XL, Columbia 2014
Boarding House Reach Third Man, XL, Columbia 2018
Fear of the Dawn Third Man, XL, Columbia 2022
Entering Heaven Alive Third Man, XL, Columbia 2022

Başarıları ve ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Başarıları
Yılı Sonuç Ödül Kategori
2011 Aday Q Music Awards Son 25 yılın Müzik Hareketi: Jack White, (not: kazanan U2)
2011 Kazandı Music City Ambassador Award Nashville Belediye Başkanı , Nashville Müzik Elçisi onuru 2011 [56]
2010 Kazandı 53. Grammy Under Great White Northern Lights (Limited Edition Box Set): En İyi Müzik Set,Jack White & Rob Jones
2009 Aday Film Eleştirmenleri Birliği Ödülleri - Critics Choice Ödülü En İyi Şarkı : Quantum of Solace (2008) - Alicia Keys ile "Another Way to Die" [57]
2009 Aday People's Choice Award - Halkın Seçimi Ödülleri, ABD Favori Soundtrack Şarkısı : Quantum of Solace (2008) - Alicia Keys ile "Another Way to Die"
2008 Kazandı Satellite Award En İyi Orijinal Şarkı : Quantum of Solace (2008) -"Another Way to Die"
2008 Kazandı 51. Grammy Consolers Of The Lonely: En İyi Müzik Yapımı, Jack White, Joseph Chiccarelli & Vance Powell
2007 Kazandı 50. Grammy Icky Thump, White Stripes (Jack White, Meg White)- En İyi Rock Performansı
2007 Kazandı 50. Grammy Icky Thump, White Stripes (Jack White, Meg White)- En İyi Alternatif Müzik Albümü
2005 Kazandı 48. Grammy How To Dismantle An Atomic Bomb- Yılın Albümü- U2 (Bono, Adam Clayton, The Edge, Larry Mullen, Jr., Jack White)
2005 Kazandı 48. Grammy Get Behind Me Satan, White Stripes (Jack White, Meg White)- En İyi Alternatif Müzik Albümü
2003 Kazandı 46. Grammy Seven Nation Army - En İyi Rock Şarkısı, besteci Jack White [58]
2003 Kazandı 46. Grammy Elephant - En İyi Alternatif Müzik Albümü, White Stripes (Jack White, Meg White) [59]

Özel hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

White, özel hayatı ile ilgili şeyler paylaşmaktan hoşlanmamaktadır. Önemli olanın yaptığı işler ve sanatının olduğunu “ Bu Michelangelo'ya ‘'nasıl ayakkabılar giyersin?'’ diye sormakla aynı şey. Eninde sonunda, önemli olan tek şey kalacak geriye; kayıtlarımız ve fotoğraflarımız...” sözleriyle ifade etmiştir.[60]

White basında sıkça eksantrik olarak tanımlanmaktadır.[61][62][63] Üç rakamıyla ilgili bir saplantısı söz konusudur.[64] 7 Kasım 2005'te ismine Three Quid (üç kuruş) eklentisi yaptırmıştır.[65][66]

13 Aralık 2003 tarihinde, “Von Bondies” grubunun solisti “Jason Stollsteimer” ile Detroit' teki “Magic Stick” adındaki bir kulüpte White'ın adı bir kavgaya karışmıştır. Jack White ‘ağırlaştırılmış saldırı kabahati’ ile suçu bulunmuştur. Daha önceden herhangi bir kabahati olmadığından ve suçunu kabul ettiği için (mahkeme masrafları dahil) 750 $ para cezasına çarptırılmış ve “öfke yönetimi dersleri” almaya mahkûm edilmiştir.[67]

2003 yılında yedi dakikalık bir rolde oynadığı Cold Mountain filminin baş rolündeki Renée Zellweger ile bir süre romantik bir ilişki sürdürmüştür. Aynı yılın yazında çift tehlikeli bir trafik kazası atlatmıştır. White, sol işaret parmağını incittiğinden dolayı The White Stripes grubunun yaz turnesini iptal etmek zorunda kalmışlardır.[68] Parmak ameliyatının video görüntülerini sevenleriyle paylaşmıştır.[69] Aralık 2004'te White ve Zellweger ayrıldıklarını basına bilmişlerdir.[70]

Meg White[değiştir | kaynağı değiştir]

Jack ve Meg White 1994'te Detroit'teki bir kafe-barda tanışmışlardır. Jack'in mobilya işine sardığı dönemde Meg garsonluk ve barmaidlik yapmaktadır. Tanıştıktan iki sene sonra Eylül 1996'da Detroit'te bir çiftlikte aile ve arkadaşları arasında küçük bir törenle evlendikleri söylenmektedir.[71] Jack, alışılanın aksine Meg'in soyadını almıştır. Meg bateri çalmaya başlayalı sadece iki ay olmuşken 1997 yılında The White Stripes adı altında müzik yapmaya başlamışlardır. Aynı yılın sonlarında ilk singleları '“Let's Shake Hands'”, “Italy Records” plak şirketinden çıkmıştır. 1999 yılında Jack'in ailesinin evinin tavan arasında kendi isimlerini taşıyan ilk albümlerini kaydetmişlerdir. 2000 yılında çift boşanmıştır.[72] Meg, 22 Mayıs 2009'da Jack White'ın Nashville'deki evinin arka bahçesinde “Jackson Smith” ile evlenmiştir. Jack Lawrence ve fotoğrafçı eşi “Jo McCaughey” ile çifte düğün yapmışlardır.[73][74]

Karen Elson[değiştir | kaynağı değiştir]

The White Stripes grubunun Blue Orchid isimli şarkısının klibinin çekimlerinde tanıştığı manken, model Karen Elson ile 1 Haziran 2005 tarihinde evlenmiştir. Çift Brezilya'da Rio Negro, Solimones ve Amazon nehirlerinin birleştiği noktada bir kano içinde evlenmişlerdir.[75] 2 Mayıs 2006'da Scarlett Teresa isminde bir kız, 7 Ağustos 2007'de Henry Lee adında bir erkek çocuğa sahip olmuşlardır.[76] White, şarkıcılığa soyunan eşinin albümlerinde Third Man Records şirketi ile yapımcılık görevini üstlenmiştir.[77]

2006 yılında White ve İngiliz eşi Elson, Sunday Times Zenginler Listesinde 20 milyon £ (USD$37 milyon)luk mal varlıklarıyla otuz yaşın altındaki en zengin kişilerin sıralamasında yedinci sırada yer almışlardır.[78] Evliliklerinin altıncı yıl dönümünde boşanacaklarını bir boşanma partisi davetiyesi ile basına bildiren çift, iki çocuklarını yetiştirirken arkadaş ve dost kalmak istediklerini belirtmişlerdir.[79][80]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ [1] 31 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Jack White (XV) 10 Mart 2012 erişim
  2. ^ [2] 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Jack White Grammy Ödül listesi. 10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  3. ^ [3] 26 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. '100-greatest-guitarists-of-all-time, 10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  4. ^ [4] 2 Aralık 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Kanada White Stripes turu 02.05.2007 Canada Press,(İngilizce)
  5. ^ [5] 22 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 2010, Relevant Röp.- 10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  6. ^ [6] 23 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Jack White's Many Sides 2010 -erişim: 11.03.2012,(İngilizce)
  7. ^ "Showing his stripes: Jack White paid Masonic Temple back taxes; theater to be renamed" (İngilizce). freep. 4 Haziran 2013. 27 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2013. 
  8. ^ [7] 13 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.White Stripes 2003, FOX-erişim:11.03.2012,(İngilizce)
  9. ^ [8] 13 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Dick Dale bio.- 20 Mart 2012 erişim (İngilizce)
  10. ^ [9] 9 Haziran 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Rosary Murders IMDB, 10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  11. ^ [10] 14 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 2009,nme, 10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  12. ^ Andrew-Kerr (24 Ocak 2011). "He Almost Chose Religion Over Music". 29 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2011. (İngilizce)
  13. ^ a b Jessica Nunez (2 Temmuz 2005). "Jack White on Cass Tech:". 24 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2011. (İngilizce)
  14. ^ [11] Wayne State University Alumni, ISBN 1157009751, 10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  15. ^ [12] 3 Mart 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 2003,Believer Mag.- 10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  16. ^ http://www.whitestripes.net/faq.php 30 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. fan klubünden
  17. ^ a b c d e [13] 19 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Jack White Rolling Stone- 10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  18. ^ [14] 2007,Natalie Long, Staff Reporter- 10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  19. ^ [15] 12 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Jack White-10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  20. ^ [16] 4 Ağustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Elephant 2003, Tüm Müzik oto. Eleştirileri- erişim: 11.03.2012,(İngilizce)
  21. ^ [17] 3 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The White Stripes-10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  22. ^ [18] 14 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. J.White Biyo.-10 Mart 2012 erişim,(İngilizce)
  23. ^ [19] 21 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.White Stripes Call It Quits' 02.02.2011-erişim: 11.03.2012,(İngilizce)
  24. ^ [20] 1 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Raconteurs, The-erişim: 11.03.2012,(İngilizce)
  25. ^ [21] 21 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Raconteurs: New Music for Old Friends' 13.04.08-erişim: 11.03.2012,(İngilizce)
  26. ^ [hhttp://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=97019917] 21 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.The Raconteurs: Acoustic 'Consolers' 14.11.08 World Cafe-erişim: 11.03.2012,(İngilizce)
  27. ^ [22] 18 Şubat 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. BBC haber,02 Ocak 2003 Detroit funk-rock to set the disco on fire.-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  28. ^ [23] 13 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Guardian Haber, 28 Nisan 2006 ,Mark Sweney-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  29. ^ [24] 25 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NME haberShilling In The Name - 10 Rock-Star Sellouts-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  30. ^ [25] Guardian Haber-15 Eylül 2008,Sean Michaels Jack White 'disappointed' with Coca-Cola association-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  31. ^ [26] 12 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Spin Haber, 8 Kasım 2010, Peter GastonDanger Mouse Recruits Jack White for New Project-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  32. ^ [27] 4 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NME Haber, 10 Şubat 2011,Danger Mouse's Jack White-starring 'Rome' album out in May-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  33. ^ Praxis Media. "Radio1 Rodos Greece ::: UK Forthcoming Singles :::". Radio1.gr. 24 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2011. 
  34. ^ Andrew-Kerr (23 Şubat 2011). "He 'Won't Join Another Band'" (İngilizce). 12 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2011. 
  35. ^ "Jack White -Blunderbuss 11.03.2012 erişim". 
  36. ^ "Jack White III Blunderbuss Tanıtım 11.03.2012 erişim". 28 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2012. 
  37. ^ [28] 17 Temmuz 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi Silverston haber, 30 Ocak 2012Jack White Announces Solo Album-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  38. ^ [29] 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Rekwried haber, 02 Şubat 2012Jack White is going to release a solo album-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  39. ^ [30] 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Rekwried haber, 21 Şubat 2012Watch Jack White at Saturday Night Live-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  40. ^ [31] 5 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Pate Mag. haber,Tyler Kane, 04 Mart 2012Watch Jack White on Saturday Night Live-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  41. ^ [32] 17 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 15 Nisan 2012, Sarah Jamieson Listen: Jack White’s Helium Balloon Track Hits The Internet-erişim 16 Nisan 2012
  42. ^ [33] 28 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Youtube 1 Nisan 2012, OfficialTMR:Flexi Disc Balloon Launch for Jack White - Freedom At 21-erişim 16 Nisan 2012
  43. ^ [34] 11 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.Jack White Movies 2012, Oyunculuğu için yap. oto. Eleştirileri-erişim: 11.03.2012,(İngilizce)
  44. ^ [35] 7 Ocak 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Choosing Music Over Religion 2009, Rebecca Leung -erişim: 11.03.2012,(İngilizce)
  45. ^ [36] 21 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.Wanda Jackson: Her Party Ain't Over 25.01.11 Npr-erişim: 11.03.2012,(İngilizce)
  46. ^ a b Hay, Carla (April 27, 2002). "White Stripes' Garage Rock Goes Pop". Billboard. 114 (17):80
  47. ^ "Wanda Jackson: Her Party Ain't Over, NPR". Npr.org. 25 Ocak 2011. 15 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2011. 
  48. ^ [37] 1 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Get Age
  49. ^ [38] 2 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Discogs, Goober & The Peas
  50. ^ [39] 2 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Discogs 2 Stars Tabernacle
  51. ^ [40] 7 Kasım 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Upholsterers
  52. ^ [41] 7 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Discogs, Upholsterers
  53. ^ [42] 19 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Discogs, White Stripes
  54. ^ [43] 1 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Discogs, Raconteurs
  55. ^ [44] 14 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Discogs, Dead Weather
  56. ^ [45] 23 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Spinner haber 16 Nisan 2011,erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  57. ^ [46] 27 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. list.co.uk-erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  58. ^ [47] 12 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Grammy-2003,erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  59. ^ http://[www.grammy.com/nominees/search?artist=&title=&year=2003&genre=All]Grammy-2003erişim 20 Mart 2012,(İngilizce)
  60. ^ "The Unofficial White Stripes FAQ Version 6" 30 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. WhiteStripes.net
  61. ^ Grossberg, Josh (7 Ağu. 2007). "Jack White's Little Stripe" 6 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. EOnline.com.
  62. ^ Sullivan, James (12 Ekim 2004)"#6: Rock's Wildest Myths — White Striped Siblings" 3 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. RollingStone.com.
  63. ^ Brown, David (5 Haz. 2005). "Get Behind Me Satan (2005)" 25 Aralık 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. EW.com.
  64. ^ Frampton, Scott (Tem. 2007), asp&site=ehost-live "Jack & Meg White" 10 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Esquire. 148 (1): syf.118-119
  65. ^ (2005). "Jack White changes his name" 24 Kasım 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NME. com
  66. ^ The Chad (2005). "My Name Is...Three Quid" 12 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. MTV
  67. ^ [48] 21 Ağustos 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NME haber 11 Mart 2004 -erişim 20 Mart 2012 (İngilizce)
  68. ^ Devenish, Colin; Swanson, David; Tsang, Teri. (7 Ağustos 2003), Rolling Stone haber (928):22
  69. ^ Miller, Kirk (4 Eylül 2003). "White Under the Knife". Rolling Stone Haber (930):48
  70. ^ [49] 28 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Msn Haber, 29 Aralık 2004,White-Out for Renee-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)
  71. ^ [50] 10 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. MTV Haber, Gil Kaufman, 26 May. 2009White Stripes Drummer Meg White Marries In Jack White's Backyard-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)
  72. ^ [51] 5 Aralık 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Guardian haber, 14 Kasım 2004, Andrew Perry What's eating Jack?-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)
  73. ^ [52] 15 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NME haber 26 Mayıs 2009-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)
  74. ^ [53] 23 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Time, Music: White Lies and The White Stripes, BENJAMIN NUGENT,16 Haz. 2001-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)
  75. ^ [54] 5 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NME haber, 10 Haziran 2011 Jack White and Karen Elson end their marriage with a 'divorce party'-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)
  76. ^ [55] 7 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. İmdb Karen Elson Bio-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)
  77. ^ [56] 17 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. MTV Jack White Bio.
  78. ^ [57] 4 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.Coldplay make the Rich List Coldplay Tickets21 Nisan 2006-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)
  79. ^ [58] 17 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Dailymail haber, 11 Haziran 2011 Rocker Jack White and wife Karen Elson mark their wedding anniversary-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)
  80. ^ [59] 4 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. People Mag.haber, 10 Haziran 2011 Jack White & Karen Elson Are Divorcing – and Throwing a Party-erişim 20 Mart 2012, (İngilizce)