Hint-Avrupa dil ailesi - Vikipedi

Hint-Avrupa
Coğrafi dağılım16. yüzyıldan önce, Avrupa ve Güney, Orta ve Güneybatı Asya; bugün dünya çapında.
SınıflandırmaBaşlı başına bir dil ailesi
Alt bölümler
ISO 639-2 / 5ine
Hint-Avrupa dillerinin Avrasya üzerindeki dağılımı:
  Hint-Avrupa olmayan diller

Hint-Avrupa dil ailesi, yüzlerce dil ve lehçe içeren dünyanın en büyük dil ailesi. Dünyada 3,2 milyarı aşkın kişinin anadili bu aileye ait bir dil olup, bu değer dünya nüfusunun %46'sına tekabül etmektedir.[1] Avrupa'nın en büyük dilleri, Güney ve Batı Asya dilleri, Kuzey ve Güney Amerika ve Okyanusya'da en çok konuşulan diller Hint-Avrupa dilleridir. Ethnologue'a göre yaşayan 445 Hint-Avrupa dili bulunmaktadır ve bu dillerin üçte ikisinden fazlası (313) Hint-İran koluna bağlıdır.[2]

Dil bilimciler, Hint-Avrupa dillerinin Proto Hint-Avrupalılar tarafından konuşulmuş Proto Hint-Avrupa dili olarak adlandırılan bir dilden geldiğini öne sürmektedir. En çok destek gören Kurgan hipotezine göre dilin anavatanı Avrasya'nın Karadeniz-Hazar stepleri bölgesidir ve buradan dünyanın büyük bir kısmına yayılmıştır.[3] Hint-Avrupa dillerinin bilinen ilk yazılı örnekleri Bronz Çağı sırasında üretilmiş ve Anadolu dilleri olan Hititçe ve Luvice ile Helen dili Miken Grekçesi kullanılarak yazılmış metinlerde kaydedilmiştir. En eski Hint-Avrupa kayıtları, Hint-Avrupalı olmayan Sami Asurluların Kültepe'de ürettiği metinlerde yer alan izole Hititçe kelime ve isimlerde tasdik edilmiştir.[4]

Günümüzde dünyada toplam konuşur sayısına göre en çok konuşulan 20 dilden 11'i Hint-Avrupa dil grubuna aittir. Bu diller sırasıyla İngilizce, Hintçe (Hindustânî), İspanyolca, Fransızca, Bengalce, Rusça, Portekizce, Urdu (Hindustânî), Almanca, Marathi ve Batı Pencapçası'dır.[5]

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

  Hint-Avrupa dilleri konuşanların çoğunlukta olduğu ülkeler
  Resmi statü ile birlikte Hint-Avrupa dilinin azınlık dili olduğu ülkeler
  Resmi dilleri içinde hiç Hint-Avrupa dili olmamasına rağmen önemli bir azınlığın bir Hint-Avrupa dili konuştuğu ülkeler

Thomas Young 1813'te dil ailesinin Batı Avrupa'dan Kuzeydoğu Hindistan'a uzanan coğrafi büyüklüğü nedeniyle "Hint-Avrupa" terimini Hint + Avrupa'dan türetmiştir.

Evrim[değiştir | kaynağı değiştir]

Proto Hint-Avrupa dili, tüm Hint-Avrupa dillerinin ortak atası olduğu öne sürülen bir dildir. Proto Hint-Avrupalılarca konuşulduğu varsayılan dile ait herhangi bir yazılı kaynak bulunmadığından ötürü, dil hakkında ortaya konmuş bilgiler tarihsel dilbilim ve rekonstrüksiyon yöntemleri kullanılarak bu dil ailesi içinde yer alan dillerin karşılaştırılması ile ortaya çıkarılan özelliklere dayanmaktadır.

Tarihsel açıdan pek çok hipotez, HA halklarının kökenlerini, yayılmasını ve farklılaşmasını açıklamak için geliştirilmiştir. Bu varsayımlardan en çok kabul göreni Kurgan hipotezi olmaktadır. Kurgan hipotezine göre dilin asıl konuşurlarının Doğu Avrupa'nın Karadeniz-Hazar bozkırlarında yaşadığı varsayılır. Bu teoride proto dil özellikle Yamnaya kültürü ve bu kültür ile ilgili kurganlar ile ilişkilendirilmektedir.[6]:305-7[7] Bunun yanı sıra Ermeni ve Anadolu hipotezleri daha az destek görmekle birlikte Kurgan hipotezine karşı desteklenen diğer teorileri oluşturmaktadır.

Ön Hint-Avrupalıların göçlerle birbirinden ayrılması, Hint-Avrupa dillerinin çeşitlenmesine neden olmuştur. Bu ayrılma ses evrimlerine neden olmuş ve Proto Cermence (tüm Cermen dillerinin atası) ve Proto Anadolu dilleri (tüm Anadolu dillerinin atası) gibi dillere evrilmiştir. Bu proto diller ise zamanla daha da farklılaşmış, günümüzdeki modern dilleri oluşturmuştur.

Alt gruplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Arnavutça[değiştir | kaynağı değiştir]

Arnavutluk'ta ve Kosova'da[2] konuşulur.

Anadolu dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Hitit, Lidya, Likya, Milya, Karya, Side, Pisidya, Kalaşma, Luvi, Pala dilleri gibi Anadolu'da antik dönemde konuşulmuş dilleri içerip Hint-Avrupa dillerinin en eski ve en erken soyu tükenmiş koludur. Frigya dili de aynı dönemde Anadolu'da konuşulmakta olup başka bir Hint-Avrupa dilidir.[8][9][10]

Baltık-Slav dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Baltık dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Litvanca, Letonca, Latgalyaca, Samogitçe

Slav dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Dünyada 250 milyon kişi tarafından konuşulur.

Doğu Slav dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Rusça, Ukraynaca, Belarusça, Podlakyaca, Batı Polesiyece

Batı Slav dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Çekçe, Slovakça, Lehçe, Sorbca

Güney Slav dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Bulgarca, Makedonca, Slovence, Sırpça, Hırvatça, Boşnakça

Cermen dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Batı Cermen dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İngilizce dünyada 410 milyon kişi tarafından anadil olarak konuşulur ve 53 ülkede resmi dildir. Almanca (95 milyon kişi anadili olarak konuşur), Felemenkçe (23 milyon kişi), Yidiş (3 milyon kişi), Afrikaans (16 milyon kişi)

Kuzey Cermen dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İskandinav dilleri olarak da bilinen bu diller toplam 22 milyon kişi tarafından konuşulur. İskandinav dilleri İsveççe, Danca, Norveççe, İzlandaca'dır.

Ermenice[değiştir | kaynağı değiştir]

Ermenistan'da ve Rusya, ABD ve Fransa başta olmak üzere dünyada yaşayan Ermeni azınlıklar tarafından (yaklaşık 5 milyon kişi) konuşulur.

Hint-Avrupa dil ailesi

Hint-İran dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İrani diller[değiştir | kaynağı değiştir]

İran, Orta Asya ve Kafkasya'da 150 milyondan fazla kişi tarafından konuşulur.[11] Bu grup Doğu ve Batı İrani diller olmak üzere iki alt gruba ayrılır.

Hint-Aryan dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Hintçe (333 milyon kişi), Urduca (104 milyon kişi), Sanskritçe, Pali dili, Romanca, Bengalce, Pencapça, Nepali.

Nuristani diller[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalik diller[değiştir | kaynağı değiştir]

Latino-Faliskan dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Latince, Umbriyaca, Oskanca, Faliskçe.

Latin dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Dünyada 600 milyon kişi tarafından konuşulur. Başlıca Romen dilleri Fransızca, İspanyolca, İtalyanca, Portekizce, Rumence, Katalanca, Oksitanca, Korsikaca, Sarduca ve Arpitanca'dır

Kelt dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Dünyada 1,5 milyon kişi tarafından konuşulur. Başlıca Kelt dilleri Bretonca, Galce, İrlandaca, İskoç dili, Kernevekçe, Manksça

Tohar dilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Toharca veya Tohar dilleri, Hint-Avrupa dil ailesinin soyu tükenmiş bir dalıdır. Dil, Tarım Havzası'nın (günümüz Sincan, Çin) kuzeyindeki vaha kentlerinde ve Lop Çölü'nde bulunmuş MS 6. yüzyıldan 8. yüzyıla kadar uzanan el yazmalarıyla bilinmektedir.

Yunanca[değiştir | kaynağı değiştir]

Yunanistan çevresinde 15 milyon kişi tarafından konuşulur.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Ethnologue list of language families" (22.22 arşivurl=https://web.archive.org/web/20060104133554/http://www.ethnologue.com/ethno_docs/distribution.asp?by=family bas.). Ethnologue.com. 25 Mayıs 2019. 4 Ocak 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2019. 
  2. ^ a b "Ethnologue report for Indo-European". Ethnologue.com. 21 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Mallory, J. P. (2006). The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World. Oxford: Oxford University Press. ss. 442. ISBN 9780 199287918. 
  4. ^ Bryce, Trevor (2005). Kingdom of the Hittites: New Edition. Oxford University Press. s. 37. ISBN 978-0-19-928132-9. 
  5. ^ "Ethnologue list of languages by number of speakers". Ethnologue.com. 4 Ocak 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2010. 
  6. ^ Anthony, David W. (2007). The horse, the wheel, and language: how bronze-age riders from the Eurasian steppes shaped the modern world (8th reprint bas.). Princeton, N.J.: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-05887-0. 
  7. ^ Balter, Michael (13 Şubat 2015). "Mysterious Indo-European homeland may have been in the steppes of Ukraine and Russia". Science. doi:10.1126/science.aaa7858. 17 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2015. 
  8. ^ "Frig Dili". Anadolu Uygarlıkları. 5 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2023. 
  9. ^ "Palaeolexicon - The Phrygian language". www.palaeolexicon.com. 30 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2023. 
  10. ^ "Phrygian language | Britannica". www.britannica.com (İngilizce). 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2023. 
  11. ^ Windfuhr, Gernot. The Iranian languages. Routledge Taylor and Francis Group. 1 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2019.