Helsinki Nihai Senedi - Vikipedi

Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "Helsinki Nihai Senedi" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Ekim 2018) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. Maddeyi, Vikipedi standartlarına uygun biçimde düzenleyerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Gerekli düzenleme yapılmadan bu şablon kaldırılmamalıdır. (Ekim 2009)

Vikikaynak'ta Helsinki Nihai Senedi ile ilgili metin bulabilirsiniz.

Helsinki Nihai Senedi 3 Temmuz 1973 tarihinde, Helsinki’de açılan ve 18 Eylül 1973’ten 21 Temmuz 1975’e kadar Cenevre’de çalışmalarını sürdüren Avrupa’da Güvenlik ve İşbirliği Konferansı, Helsinki’de 1 Ağustos 1975 gününde Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Kanada, Kıbrıs, Çekoslovakya, Danimarka, Finlandiya, Fransa, Demokratik Alman Cumhuriyeti, Federal Almanya Cumhuriyeti, Yunanistan, Vatikan, Macaristan, İzlanda, İrlanda, İtalya, Lihtenştayn, Lüksemburg, Malta, Monako, Hollanda, Norveç, Polonya, Portekiz, Romanya, İngiltere, San Marino, İspanya, İsveç, İsviçre, Türkiye, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetleri Birliği, Amerika Birleşik Devletleri, Yugoslavya Yüksek Temsilcilerince sonuçlandırılmıştır.

Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri, onur konuğu olarak Konferansın açılış ve kapanış dönemlerinde katılanlara bir konuşma yapmıştır. UNESCO Genel Müdürü ve Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu Yürütme Sekreteri Konferansın ikinci döneminde konuşmuşlardır.

Keza, Konferansın ikinci dönemi toplantıları sırasında, Konferansa katılmayan aşağıdaki Akdeniz Devletleri de gündemin çeşitli maddeleri üzerinde konuşmalarda bulunmuşlar ve görüşlerini açıklamışlardır: Cezayir Demokratik ve Halk Cumhuriyeti, Mısır Arap Cumhuriyeti, Fas Krallığı, Suriye Arap Cumhuriyeti, Tunus.

Halklar yararına, ilişkilerini iyileştirme ve yoğunlaştırma ve Avrupa’da barışa, güvenliğe, adalete ve işbirliğine gerek kendi aralarında gerek dünyanın diğer Devletleri ile yakınlaşmaya katkıda bulunmaya yönelmiş siyasal iradeden güç alarak,

Bunun sonucu olarak, Konferans sonuçlarını etkin kılmak ve kendi Devletleri arasında ve Avrupa’da bu sonuçlardan doğacak yararları sağlamak ve böylece yumuşama (detente) sürecini genişletmek, derinleştirmek ve sürekli ve kalıcı kılmak kararlılığı içinde,

Katılan - Devletlerin Yüksek Temsilcileri, hususları resmen kabul etmişlerdir.

Avrupa ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Antlaşma ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.