Hüseyin Sermet - Vikipedi

Hüseyin Sermet (d. 30 Ağustos 1955, İstanbul), Türk piyanist ve besteci.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

1955 yılında İstanbul'da doğdu. Babası caz müzisyeni Cüneyt Sermet, annesi Nurseli Sermet'tir.^[1]

Küçük yaşta piyano dersi almaya başladı. İlköğrenimine babasının görevi nedeniyle taşındıkları Ankara'da devam etti. 1965 yılında Ankara Devlet Konservatuvarı'na kabul edildi ve Ferhunde Erkin'in öğrencisi oldu. Harika Çocuk Yasası kapsamına alındıktan sonra Ahmed Adnan Saygun ve Ulvi Cemal Erkin'in öğrencisi oldu. 1968 yılında Harika Çocuk Yasası kapsamında eğitimini Fransa'ya Paris Konservatuvarı'nda sürdürmek üzere Türk hükûmeti tarafından Fransa'ya gönderildi. Paris Konservatuvarı'nda piyano eğitimini tamamladıktan sonra Fransa'da kalarak ailesinin desteğiyle yüksek oda müziği, yüksek analiz, armoni, kontrpuan, bestecilik sınıflarına devam etti.^[1] Olivier Messiaen ile bestecilik, Thierry de Brunhoff ve Nadia Boulanger ile piyano çalıştı. Daha sonra Londra'da Maria Curcio ile çalışmalarına devam etti.

Eğitimini tamamladıktan sonra uluslararası yarışmalara katılarak dereceler elde etti. Bu yarışmalardan sonra Budapeşte'de, Stockholm'de, Detroit'te, Londra İngiliz Oda Orkestrasıyla, Filarmoni Orkestrası’yla birer ve İsviçre’de iki konser verme, Salzburg Festivali’ne katılarak Almanya’da ve başka kentlerde konser verme olanağı buldu. 1976'da İspanya'da Santander Yarışması'nda birinci olduktan sonra 4 yıl yarışmalara katılmaya ara verdi. 1980'de İtalya'da Ferruccio Busoni Uluslararası Piyano Yarışması'na katılıp birinci oldu ve ardından Monako Müzik Akademisi'nde piyano öğretmenliğine başladı. 1980-1989 arasında bu kurumda öğretmenlik yaptı.^[1]

"Evrensel boyutlu bir sanat dalında Türkiye'nin temsil edilmesindeki üstün başarıları nedeniyle", 1988 yılında Boğaziçi Üniversitesi tarafından fahri doktora unvanı verildi.^[2] 1991 yılında ise Türkiye Cumhuriyeti Devleti tarafından "devlet sanatçısı" unvanına layık görüldü.^[3]

Yarışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl	Ülke	Şehir	Yarışma	Aldığı ödül	Birincilik ödülü	Ödülü paylaştığı sanatçı
1974	Almanya	Münih	Münih Uluslararası Oda Müziği Yarışması	Finale kaldı, derece verilmedi.^[1]
1975	Fransa	Paris	Maurice Ravel Uluslararası Piyano Yarışması	Üçüncülük (Lili Boulanger Ödülü)
1976	İspanya	Santander	Paloma O'Shea Uluslararası Piyano Yarışması	Birincilik ^[4]
1980	İtalya	Bolzano	Ferruccio Busoni Uluslararası Piyano Yarışması	Dördüncülük ^[5]	Birincilik Ödülü verilmedi	Giovanni Umberto Battel
1981	İspanya	Jaén	Premio de Jaén Uluslararası Piyano Yarışması	Birincilik
1981	İtalya	Seregno	Ettore Pozzoli Uluslararası Piyano Yarışması	Birincilik
1981	İspanya	Valensiya	José Iturbi Uluslararası Piyano Yarışması	Üçüncülük	Elza Kolodin.
1983	İtalya	Enna	Paolo Neglia Uluslararası Piyano Yarışması	Birincilik
1983	Belçika	Brüksel	Kraliçe Elisabeth Uluslararası Piyano Yarışması	Finalist ^[6]	Pierre-Alain Volondat
1985	İsviçre	Zürih	Géza Anda Uluslararası Piyano Yarışması	İkincilik	Birincilik Ödülü verilmedi	Yukino Fujiwara

Kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

Hüseyin Sermet Milano'dan Meksika'ya, Londra'dan Tokyo'ya, Paris'ten Sao Paolo'ya, dünyanın birçok önemli şehrindeki tanınmış konser salonlarında konserler vermiş ve Santander'den Yokohoma'ya, İstanbul'dan Monte Carlo'ya birçok ünlü festivallere konuk olmuştur. İçlerinde Mstislav Rostropovich, Yuri Bashmet, Maria Jõao Pires, Ruggero Raimondi ve Michel Portal'ın da bulunduğu tanınmış sanatçılarla, Alain Lombard, Antal Doráti, Lorin Maazel, Semyon Bychkov, Lawrence Foster, Rafael Frühbeck de Burgos, Yoël Levi, Ferdinand Leitner, Emmanuel Krivine ve Naoto Otomo gibi önemli orkestra şefleri ve Paris, Lyon Senfoni Orkestrası, Orchestre de l’Île de France, Monte Carlo Opera Orkestrası, Detroit Senfoni Orkestrası, Belçika Ulusal Senfoni Orkestrası, Liège Senfoni Orkestrası, Tokyo Senfoni Orkestrası, Yomiuri Nippon Senfoni Orkestrası, NHK Senfoni Orkestrası, New Japan Filarmoni Orkestrası, Bergamo-Brescia Oda Orkestrası, İngiliz Oda Orkestrası, Lozan Oda Orkestrası, Katowice ve Krakow Oda Orkestraları, Moskova Radyo Senfoni Orkestrası ve Bavyera Radyo Senfoni Orkestrası gibi topluluklarla beraber konserler vermiştir.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Virtüözlüğü kadar besteciliğiyle de tanınan Sermet'in eserlerinden “Réminiscence” 1997'de Empéri Festivalinde çalınmış ve France Musique radyosundan yayınlanmıştır. Tokyo Senfoni Orkestrası tarafından sipariş edilen orkestra eseri “Dream and Nightmare”in prömiyeri 2004'te, İş Bankası tarafından sipariş edilen eseri “Sculptures”ın prömiyeri ise 2006'da yapılmıştır.

Kayıtları[değiştir | kaynağı değiştir]

Sanatçılar	İsim	Besteciler	Kayıt Şirketi	Yıl
Hüseyin Sermet	Oeuvres Pour Piano	Charles-Valentin Alkan (1813-1888)	Naive	2002
Hüseyin Sermet	Preludes, Op.31, Esquisses, Op.63; Barcarolle, Op.65; Toccatina, Op.75	Charles-Valentin Alkan (1813-1888)	Auvidis Valois	1993
Hüseyin Sermet, Jean-Claude Pennetier (piyano)	Works for Piano 4-Hands	Charles-Valentin Alkan (1813-1888)	Auvidis Valois	1998
Hüseyin Sermet, David Robertson (şef), Monte Carlo Filarmoni Orkestrası	Works for Piano 4-Hands	Florent Schmitt (1870-1958)	Auvidis Valois	2002
Hüseyin Sermet, Régis Pasquier (Keman), Kun Woo Paik (Piyano)	Sonate Libre, Op.68; Trois Rapsodies, Op.53; Hasards, Op.96	Florent Schmitt (1870-1958)	Auvidis Valois	1994
Hüseyin Sermet	Liszt Piano Sonata in B Minor	Franz Liszt (1811-1886)	Naive	2001
Hüseyin Sermet, Naoto Otomo (şef), Tokyo Senfoni Orkestrası, Yoshinori Nishiwaki (vurmalı çalgılar)	Bartok: Music for Strings, Percussion, & Celesta; Piano Concerto No.3	Béla Bartók (1881-1945	Auvidis Valois	2000

Ödüller/Payeler[değiştir | kaynağı değiştir]

1988: Boğaziçi Üniversitesi Fahri Doktorası
1991: Türkiye Cumhuriyeti Devlet Sanatçısı unvanı^[7]
1998: Marmara Üniversitesi Fahri Doktorası
2012: İstanbul Kültür Sanat Vakfı Müzik Festivali'nin 40.Yıl Onur Ödülü

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b ^c ^d Başol, Güray. "Hüseyin Sermet ile Avrupa'da Bir Türk Sanatçı Olmak Üzerine" (PDF). Andante dergisi, Nisan 2015. 1 Ekim 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2020.
^ "Fahri Doktora Unvanı". Boğaziçi Üniversitesi web sitesi. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2020.
^ "1991 Yılında Seçilen Devlet Sanatçıları". Kültür ve Turizm Bakanlığı Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğü web sitesi. 24 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2002.
^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2012.
^ [1]^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ [2]^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2012.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Profile at the 2003 Year if Turkey in Japan webpage
https://www.adapinternational.org/^{[ölü/kırık bağlantı]}
https://huseyinsermet.com 9 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[guray-1] Başol, Güray. "Hüseyin Sermet ile Avrupa'da Bir Türk Sanatçı Olmak Üzerine" (PDF). Andante dergisi, Nisan 2015. 1 Ekim 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2020.

[boun-2] "Fahri Doktora Unvanı". Boğaziçi Üniversitesi web sitesi. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2020.

[ktgb-3] "1991 Yılında Seçilen Devlet Sanatçıları". Kültür ve Turizm Bakanlığı Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğü web sitesi. 24 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2002.

[Paloma_O'Shea_Uluslararası_Piyano_Yarışması-4] "Arşivlenmiş kopya". 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2012.

[Ferruccio_Busoni_Uluslararası_Piyano_Yarışması-5] [1]^{[ölü/kırık bağlantı]}

[Kraliçe_Elisabeth_Uluslararası_Piyano_Yarışması-6] [2]^{[ölü/kırık bağlantı]}

[Devlet_Sanatçısı_(1991)-7] "Arşivlenmiş kopya". 26 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

g t d Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı devlet sanatçıları
1970–1979	Adnan Saygun Necil Akses Ulvi Cemal Erkin Mithat Fenmen İlhan Usmanbaş Gülay Uğurata İdil Biret Suna Kan Ayla Erduran Ayşegül Sarıca Verda Erman (1971)
1980–1989	Nevit Kodallı Cemal Reşit Rey Hikmet Şimşek Gürer Aykal İsmail Aşan Tunç Ünver Cüneyt Gökçer Yıldız Kenter Meriç Sümen Suna Korat (1981) Nevzad Atlığ Ayhan Baran Vasfi Rıza Zobu Bedia Muvahhit Mükerrem Berk Gülsin Onay Ayten Gökçer (1987) Aydın Gün Leyla Gencer (1988)
1990-1999	Necdet Yaşar İsmail Baha Sürelsan Alâeddin Yavaşca Zeki Müren Teoman Önaldı Yesari Asım Arsoy Sâdi Yâver Ataman Nida Tüfekçi Mustafa Geceyatmaz Mustafa Turan Barış Manço Hüseyin Sermet Güher Pekinel Süher Pekinel Okan Demiriş Mete Uğur Macide Tanır Bozkurt Kuruç Osman F. Seden Türkan Şoray Hülya Koçyiğit Orhan Şaik Gökyay Tarık Buğra Attilâ İlhan Ali Avni Çelebi Sabri Berkel Turan Erol Devrim Erbil Hüseyin Anka Özkan Sadi Diren (1991) Müzeyyen Senar Mehveş Emeç Şefika Kutluer Tekin Akmansoy Muazzez Abacı Metin Akpınar İzzet Altınmeşe Selmi Andak Avni Anıl Nezihe Araz Muzaffer Arıkan Orhan Asena Semih Balcıoğlu Recep Bilginer Ali Can Koral Çalgan İnci Çayırlı Merih Çimenciler Ali Doğan Haldun Dormen Armağan Elçi Erol Erdinç Özdemir Erdoğan Musa Eroğlu Muazzez Ersoy Semiha Berksoy Zeki Alasya Mengü Ertel Orhan Gencebay Nurşen Girginkoç Rengim Gökmen Ruşen Güneş Fahrettin Güven Nedret Güvenç Fikret Hakan Selahattin İçli Selim İleri Çolpan İlhan Yekta Kara Cemil Karababa Müşfik Kenter Kayıhan Keskinok Levent Kırca Atilla Manizade Yusuf Nalkesen Tankut Öktem Gazanfer Özcan Ahmet Özhan Münir Özkul Sezen Cumhur Önal Kutlu Payaslı Ajda Pekkan Ali Poyrazoğlu Ozan Sağdıç Mustafa Sağyaşar Samime Sanay Emel Sayın Timur Selçuk Nedret Selçuker Nesrin Sipahi Ferit Sıdal Kâmil Sönmez Muammer Sun Gülriz Sururi Dinçer Sümer Şener Şen Ziya Taşkent Orhan Taylan Okay Temiz Zekai Tunca Neriman Altındağ Tüfekçi Dilek Türker Nejat Uygur Necdet Varol Gönül Yazar Jale Yılmabaşar Nilüfer Yumlu Metin Yurdanur Gülşen Tatu (1999)