Gustavo Gutiérrez - Vikipedi

Gustavo Gutiérrez
DoğumGustavo Gutiérrez Merino
8 Haziran 1928 (95 yaşında)
Lima, Peru
MilliyetPerulu
EğitimLeuven Katolik Üniversitesi, Lyon Katolik Üniversitesi
MeslekFilozof, papaz, katolik ilahiyatçı

Gustavo Gutiérrez Merino (d. 8 Haziran 1928 ), Perulu filozof, katolik ilahiyatçı ve papaz. Latin Amerika kurtuluş teolojisinin kurucularından biri olarak kabul edilir.[1] Şu anda Notre Dame Üniversitesi'nde John Cardinal O'Hara İlahiyat Profesörüdür. Daha önce Kuzey Amerika ve Avrupa'daki birçok büyük üniversitede misafir profesör olarak bulunmuştur.[2]

San Marcos Ulusal Üniversitesi'nde tıp ve edebiyat okudu ve burada teolojik argümanlarını büyük ölçüde etkileyen Katolik Eylemine katıldı. Belçika'da Lyon İlahiyat Fakültesi'nde ilahiyat okumaya başladı. Diğer okulların yanı sıra Michigan Üniversitesi, Harvard, Cambridge, Berkeley ve Montréal'de ders verdi.[3]

Onun teolojik odak noktası, kurtuluşu yoksullar için tercihli seçenek veya yoksulların maddi koşullarını iyileştirmeye yapılan vurgu aracılığıyla birleştirmeyi amaçlar. Gutierrez, vahiy ve eskatolojinin, Tanrı'nın Krallığını Dünya'ya getirme çabaları pahasına aşırı derecede idealleştirildiğini öne sürer.[4] Bu şekilde, metodolojisi genellikle Latin Amerika'daki yoksulluktan ve Katolik Kilisesi içindeki din adamlarından sorumlu olduğuna inandığı sosyal ve ekonomik adaletsizliği eleştirir. Çalışmasının temel pastoral sorusu şudur: "Yoksullara Tanrı'nın onları sevdiğini nasıl iletebiliriz?" [5]

1974'te Bartolomé de Las Casas Enstitüsü'nün Lima şubesini kurdu. Enstitü, misyon beyanında, teolojiyi, çağdaş sosyal meseleleri ele almanın ve araştırma, kanun yapıcılarla ilişki kurma ve taban örgütleriyle işbirliği yoluyla eğitim vermenin bir aracı olarak kullanmayı amaçlamaktadır.[6]

Gutiérrez, Peru Dil Akademisi üyesidir. 1993 yılında yorulmak bilmeyen çalışmaları nedeniyle Fransız hükûmeti tarafından Legion of Honor ile ödüllendirildi. 2002'de Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi'ne seçildi ve 2003'te Príncipe de Asturias ödülünü aldı. 2016 yılında St. Ambrose Üniversitesi'nden Pacem in Terris Ödülü'nü aldı.[7]

Erken yaşam ve eğitim[değiştir | kaynağı değiştir]

8 Haziran 1928'de yarı İspanyol ve yarı Mestizo bir aileden doğdu.[8]

Gutiérrez, ergenlik döneminde osteomiyelit hastasıydı ve sıklıkla yatalaktı. 12 yaşından 18 yaşına kadar tekerlekli sandalye kullanmak zorunda kaldı.[9] Ancak, bu zamanı biçimlendirici bir deneyim olarak tanımlar ve dua yoluyla umudun değerini ve arkadaşlara aile sevgisini aşıladığını iddia eder. Anlattığı gibi, bu deneyimin teolojiye olan ilgisi üzerinde derin bir etkisi oldu.[10]

Psikiatrist olmak için önce Peru'daki San Marcos Ulusal Üniversitesi'nde tıp okudu, sonra rahip olmak istediğini fark etti.[11] Teolojik çalışmalarını Belçika'da Leuven İlahiyat Fakültesi'nde ve Fransa'da Lyon'da tamamladı ve burada Henri de Lubac, Yves Congar, Marie Dominique Chenu, Christian Ducoq ve diğerleri ile çalıştı.[12] Gutiérrez'in Dominik ve Cizvit ideolojileriyle tanıştığı ve Edward Schillebeeckx, Karl Rahner, Hans Küng ve Johann Baptist Metz'in çalışmalarından etkilendiği yer de burasıydı.[13] Avrupa'da geçirdiği zaman, Gutiérrez'i Kilisenin çağdaş dünyaya açıklığını tartışması için etkiledi. Ayrıca Karl Barth gibi Protestan ilahiyatçılardan ve François Perroux gibi sosyal bilimcilerden ve onun gelişim fikrinden etkilenmiştir.[14][15] 1959'da rahip olarak atandı.[16]

Avrupa'da okurken, Gutiérrez ideolojisi ve Latin Amerika kurtuluş teolojisinin nihai oluşumu üzerinde derin bir etkisi olan diğer dini olmayan düşünürlerle beraber okudu.[10] Fransa Lyon'daki İlahiyat Fakültesi'nde, Louvrain Üniversitesi'nde felsefe lisansı yaptığı Karl Marx, Sigmund Freud ve kilisenin geleneksel olarak karşı çıktığı ya da cesaretini kırdığı evrim teorisyenlerini inceledi.[17] Marx'n sınıf mücadelesi ve yoksulluğun maddi koşullarına ilişkin tartışması, Gutiérrez'e sosyo-ekonomik eşitsizliği anlamak için bir çerçeve sağladı.[17]

Gutiérrez bir zamanlar Peru, Rimac'taki Iglesia Cristo Redentor'un bir bölge rahibiydi.[16]

Kurtuluş teolojisinin temelleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Peru'ya döndüğünde, Latin Amerika "gerçekliği" - Latin Amerika kurtuluş teolojisinin temeli ve itici gücü- hakkındaki anlayışını formüle etmeye başladı.[18] Bu konuyla ilgili şöyle diyor: "Nüfusunun %60'ından fazlasının yoksulluk içinde yaşadığı ve bunların %82'sinin kendilerini aşırı yoksulluk içinde bulduğu bir kıtadan geliyorum." [19] Gutiérrez, çabalarını, Hristiyan yaşamının merkezi aksiyomu olarak komşunuza olan sevgiyi yeniden keşfetmeye odakladı.[20][21] Çalıştığı Avrupa teolojisinin Latin Amerika'daki baskıcı maddi koşulları yansıtmadığını hissetti. 2003'te "Lima'daki cemaatçilerinin... acıların ortasında bana umut hakkında ciltler dolusu şey öğreteceğini" hatırlattı. Hristiyanlıkla olan bu ilişki, 1987'de yayınlanan On Job adlı kitabına esin kaynağı oldu.[10]

Gutiérrez'in teolojik önerisinin bir taslağı, 21 ve 25 Temmuz 1968 tarihleri arasında Peru'nun Chimbote kentinde yapılan İkinci Rahipler ve Laity Toplantısı sırasında "Bir Kurtuluş Teolojisine Doğru" adlı konferansında kaleme alındı.[22] Bu öneride, Vatican II'nin Gaudium et Spes'ine ve Paul VI'in Populorum Progressio'suna birçok kez değinilir. Gutiérrez'e göre Latin Amerika'nın sorunlarının kaynağı, adaletsiz bir toplumsal yapıda kendini gösteren günahtı. Onun bu soruna çözümü, onlarda var olan Tanrı'nın yüceliğini ön planda tutarak yoksulların onurunu vurgulamaktı.[12] Bu bakış açısına göre Gutiérrez, 1973'te A Theology of Liberation'ı yayınlayana kadar önümüzdeki beş yıl içinde rafine edilecekti.

Latin Amerika kurtuluş teolojisi böylece yoksulluğun İncil'deki bir analizi olarak ortaya çıktı. Gutiérrez yoksulluğun iki biçimini ''skandal bir durum" ve "manevi çocukluk" olarak ayırt etti. İlkinin Tanrı tarafından nefret edildiğini, ikincisine değer verildiğini söyledi. Gutiérrez, kişinin ekmek ve Tanrı için aç olduğu Latin Amerika'da her türlü yoksulluğun mevcut olduğunu tespit etti. İçinde doğduğu renk veya sosyal sınıf ne olursa olsun, Tanrı'nın amaçlarının insana tecelli etmesi ancak kararlı bir inancın tezahürüyle mümkündür. Kurtuluş teolojisi, Tanrı'nın en yüksek tezahürü olarak yaşam armağanına öncelik vermekte ısrar eder.[23]

Gutiérrez, yoksulluğu "skandal bir durum" olarak algılamasının, Luka'nın "Ne mutlu yoksulsunuz, çünkü Tanrı'nın krallığı sizindir" gibi ifadelerle mutluluğuna yansıdığını, oysa onun bunu "ruhsal çocukluk" olarak yorumlamasının Matta'nın şu ayetinde emsal teşkil ettiğini ileri sürer, " Ne mutlu ruhen fakirlere, çünkü onlarınki Cennetin krallığıdır". Ekonomik sorunların ötesinde yoksulluk biçimleri olduğunu savundu.[24]

Yoksullar için seçenek üzerine yazılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Gutiérrez, yoksulların gerçekliğini anlamaya çağırır. Yoksul olmak sadece kalkınma için ekonomik kaynaklardan yoksun olmak değildir. Aksine Gutiérrez, yoksulluğu "bir yaşama, düşünme, sevme, dua etme, inanma ve bekleme, boş zaman geçirme, yaşam için savaşma biçimi" olarak ifade eder. Öte yandan Dominik, yoksulluğun kusurlu sosyal kurumların sonucu olduğunu vurgular. Birçok ilahiyatçı yoksulluğun toplumsal köklerini aşırı basitleştirirken, Gutiérrez'e göre yoksulluğun kökeni çok daha karmaşıktır. Latin Amerika'da, fetih zamanlarından kaynaklanır ve buna çeşitli siyasi, coğrafi ve kişisel faktörler eklenir.

Latin Amerika'daki adaletsiz durumun ortasında müjdenin duyurulması, Tanrı'nın sözünden türetilen ilkelere dayalı bir pratiğe yol açar. Teoloji ve Yoksulluk makalesinde Gutiérrez, bu seçeneğin iyi tanımlanmış üç eyleme yol açması gerektiğini ve yoksullar için tercihli seçeneğin Hristiyan yaşamının üç düzeyde temel bir ekseni olarak ortaya çıktığını hatırlatır:

  1. Tanrı'nın saltanatının duyurusu ve tanıklığı, yoksulluğu kınar.
  2. İnanç zekası, Tanrı'nın temel yönlerini ortaya çıkarır ve teolojik çalışma için bir bakış açısı sağlar.
  3. Maneviyat olarak da bilinen İsa'nın izinden yürümek, en derin düzeyde, diğer her şeyin dayandığı temeldir.

Bu praksisin ana İncil temeli, Mesih'in kenotik enkarnasyonunda yatmaktadır. Gutiérrez'e göre, zamanının reddedilen ve hor görülenler arasında Mesih'in hizmeti, çağdaş Kilise için açık bir örnektir. Bu konuyla ilgili şöyle der: "Enkarnasyon bir sevgi eylemidir. İsa insan olur, ölür ve bizi özgürleştirmek için yükselir ve bize özgürlüğün tadını yapar. Mesih'le birlikte ölmek ve dirilmek, ölümün üstesinden gelmek ve yeni bir yaşama girmektir. Haç ve diriliş özgürlüğümüzü mühürler." Gutiérrez, İsa'nın özgürlüğünü ruhsal ve ekonomik özgürlüğün kaynağı olarak görür.[25]

Kurtuluş üzerine teolojik düşünce, pratik ve somut sonuçları olmayan basit bir söylem değildir. Yoksulların durumu üzerine düşünmek, kurtuluş teologlarının "özgürleştirici praksis" olarak adlandırdıkları şeye götürür; burada onlar, Kilise'nin inancının sosyal olarak ezilen halkların ekonomik, ruhsal ve entelektüel kurtuluşunu, Tanrılar krallığının yerine getirilmesi olarak inşa etme sürecini düzeltmeye çalışırlar. O halde özgürleştirici praksisin temeli, Tanrı'nın bizim için gösterdiği sevgide ve Tanrı'nın çocukları arasındaki kişiler arası ilişkilerde var olması gereken dayanışma ve dostluk anlamındadır. Bunlar, Gutiérrez'in, 1971'deki çığır açıcı çalışması Ezilenlerin Pedagojisi'nde praksis kavramını ve yoksullar için tercihli bir seçeneği araştıran eğitim filozofu Paulo Freire ile birlikte geliştirdiği kavramlardır.[26][27]

Miras[değiştir | kaynağı değiştir]

Gutiérrez, 20. yüzyıl teolojisi içinde etkili bir şahsiyettir ve çalışmalarına verilen tepkiler kutuplaşmıştır. Arthur McGovern, teoloji söyleminin genellikle akademik çevrelerle sınırlı olduğunu savunarak, kurtuluş teolojisini teolog alanlarında bir anomali olarak tanımlar. Ancak Gutiérrez'in teorilerinin Latin Amerika'nın sosyo-ekonomik koşulları üzerinde önemli ve somut etkileri olduğunu savunur.[28]

Kurtuluş teolojisi, Latin Amerika'daki tüm inananlara İncil'in fakirlere olan bağlılığına göre hareket etme çağrısı olarak tasarlandı. Gutiérrez'in maddi ve ekonomik koşullara ilişkin mesajı, eşitsizliği hem dini hem de siyasi söyleme yerleştirmeye hizmet eder. Gutiérrez'in düşüncesi hem Latin Amerika'da hem de yurt dışında teolojiyi etkiledi. Bu etki ayrılmaz misyon'un kurtuluşun kökeninden sonraki gelişim yılında,[29] son yıllarda evanjelik kiliselerin içinde yer alan sosyal bakanlıkların gelişiminde,[30] evanjelik tekliflerden görülebilir.

En önde gelen takipçileri arasında Hugo Echegaray ve Luis Felipe Zegarra Russo vardır. Arkadaşları arasında, İnanç Doktrini Cemaati eski Valisi olan Alman ilahiyatçı Gerhard Ludwig Müller yer alır. Öğrencisi olduğu Gustavo Gutiérrez'in düşüncesi konusunda Müller şunları söyledi: gerçek inanç.[31] Gutiérrez'in 2018'deki 90. doğum gününde, Papa Francis ona "teolojik hizmetiniz ve yoksullara ve toplumdan atılanlara yönelik tercihli sevginiz aracılığıyla kiliseye ve insanlığa katkılarından dolayı teşekkür etti.[28] Gutiérrez'in görüşleri Kilise tarafından hiçbir zaman sansürlenmediyse de, Gutiérrez'den bazı önerilerini değiştirmesi istendi.[32]

Eleştiriler[değiştir | kaynağı değiştir]

1970'lerin başında, Gutiérrez, Üçüncü Dünya Rahipleri Hareketi tarafından davet edildikten sonra Arjantin, Córdoba'da tartışmalı bir konferans verdi.[33] Gutiérrez, rahiplerin evlenme hakkı için savaşan bir kurtuluş teologu olan Peder Jerónimo Podestá odadan çıkmadıkça konuşmayı reddetti.[33] Yıllar sonra, Podestá'nın dul eşi ve kilisede zorunlu bekarlığı eleştiren arkadaşı Clelia Luro, Guiterrez'in konuya yönelik tutumunu ayrımcı olarak değerlendirdi.

1984 yılında, Vatikan - Papa John Paul II altında - Marksist ekonomik teorinin kullanımını konu alarak, kurtuluş teolojisinin yönlerini eleştirdi. Dönemin Kardinali Joseph Ratzinger, Perulu piskoposlardan Guiterrez'in yazılarını incelemelerini istedi [17] ve Gutierrez'in argümanlarının ilgili bir "inanç idealleştirmesi" içerdiğine dair endişelerini dile getirdi.[17] Sonuç olarak, Gutierrez ve kurtuluş teolojisi, Marksizmin Katolik öğretileriyle bağdaşmadığını ilan eden 36 sayfalık Vatikan raporunun konusu oldu.[17] Peru'daki Katolik Kilisesi daha sonra Gutiérrez'in grup içindeki koordinasyonunu azarlamak için bir oylama yaptı ve sonuç berabere bitti.[17]

Arthur McGovern'a göre, Gutiérrez ve kurtuluş teolojisine ilişkin tartışmalar Katolik Kilisesi ile sınırlı değildi. New York Times ve Wall Street Journal okuyucuları, Meksika'da potansiyel bir komünist devlet hakkında uyaran tam ölçekli reklamlar yayınladı: kurtuluş teolojisi... Hristiyanlık adına komünizmi yerleştirecek ve terör eylemlerini teşvik edecektir.[28]

Seçilen çalışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Yoksulların Tarafında: Kurtuluş Teolojisi . Kardinal Gerhard Ludwig Müller ile birlikte yazılmıştır. Orbis Kitapları, 2015:978-1626981157
  • Yoksulların Topluluğunda: Dr. Paul Farmer ve Fr. Gustavo Gutierrez . Ed. Michael Griffin ve Jennie Weiss Block. Orbis Kitapları, 2013:978-1626980501
  • Las Casas: İsa Mesih'in Yoksullarının İzinde, çev. Robert R. Barr (Maryknoll: Orbis, 1993). İlk olarak En busca de los pobres de Jesucristo: El pensamiento de Bartolomé de las Casas olarak yayınlandı (Lima: CEP, 1992).
  • Yaşam Tanrısı, çev. Matthew J. O'Connell (Maryknoll: Orbis, 1991). İlk olarak El Dios de la vida olarak yayınlandı (Lima: CEP, 1989).
  • İş Üzerine: Tanrı-Konuşması ve Masumların Acıları, çev. Matthew J. O'Connell (Maryknoll: Orbis, 1987). Orijinal olarak Hablar de Dios desde el sufrimiento del inocente olarak yayınlanmıştır (Lima: CEP, 1986).
  • Gerçek Sizi Özgür Kılacak: Yüzleşmeler, çev. Matthew J. O'Connell (Maryknoll: Orbis, 1990). Orijinal olarak La verdad los hará libres: Confrontaciones (Lima: CEP, 1986) olarak yayınlanmıştır.
  • Kendi Kuyularımızdan İçiyoruz: Bir Halkın Manevi Yolculuğu, 20. yıl dönümü baskısı, çev. Matthew J. O'Connell (Maryknoll: Orbis, 2003; 1. baskı, Maryknoll: Orbis, 1984). İlk olarak Beber en su propio pozo olarak yayınlandı: En el itinerario espiritual de un pueblo (Lima: CEP, 1983).
  • Bir Kurtuluş Teolojisi: Tarih, Politika ve Kurtuluş, 15. yıl dönümü baskısı, çev. Caridad Inda ve John Eagleson (Maryknoll: Orbis, 1988; 1. baskı, Maryknoll: Orbis, 1973). Orijinal olarak Teología de la liberación: Perspectivas (Lima: CEP, 1971) adıyla yayınlanmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Cornell (6 Ağustos 1988). "Founder of liberation theology deals with acclaim and criticism". Lawrence Journal-World. 17 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010. 
  2. ^ "Gustavo Gutierrez, O.P." Department of Theology: People. University of Notre Dame. 16 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010. 
  3. ^ "Bigorafía de Gustavo Guitiérrez". unmsm.edu. Universidad Nacional Mayor de San Marcos. 29 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2019. 
  4. ^ ""La teología de la liberación hoy"". Iglesia pobre y para los pobres. Lima. 
  5. ^ Hablar de Dios desde el sufrimiento del inocente. Una reflexión de el libro de Job. Lima: Instituto Bartolome de Las Casas. 1995. 
  6. ^ "Las Casas Institute". 13 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2019. 
  7. ^ "Pacem in Terris Past Recipients". Catholic Diocese of Davenport. 5 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2016. 
  8. ^ Humphrey (2011). "Gustavo Gutierrez's Liberation Theology". Denison Journal of Religion. 10. 20 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  9. ^ Hartnett (3 Şubat 2003). "Remembering the Poor: An Interview with Gustavo Gutiérrez". America Magazine. 10 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2010. 
  10. ^ a b c "Remembering the Poor: An Interview With Gustavo Gutiérrez". americanmagazine.org. America Magazine. 3 Şubat 2003. 21 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2019.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Hartnett" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  11. ^ "Gustavo Gutierrez biography (spanish)". Gustavo Gutiérrez (1928). Steven Casadont. 24 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2010. 
  12. ^ a b Botella Cubells, Vicente (8 de noviembre de 2011)). «Gustavo Gutiérrez, padre de la Teología de la Liberación». Facultad de Teología. Valencia.
  13. ^ Gutiérrez, Gustavo (2001) "Quehacer teológico y experiencia eclesial"; J.J.Tamayo y J.Bosch, eds., Panorama de la Teología Latinoamericana, Estella.
  14. ^ "Theology and Human Liberation", Karl Barth (İngilizce), Oxford University Press, 12 Ağustos 1999, ss. 268-290, doi:10.1093/acprof:oso/9780198752462.003.0007, ISBN 9780198752462, 20 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Temmuz 2018 
  15. ^ Development Cooperation in a Fractured Global Order: An Arduous Transition. IDRC. 1999. s. 14. ISBN 978-0-88936-889-7. 19 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021. 
  16. ^ a b "Gustavo Gutiérrez". www.britannica.com. Encyclopedia Britannica. 8 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2019.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Brittanica" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  17. ^ a b c d e f Klabier (Temmuz 1989). "Prophets and Populists: Liberation Theology, 1968-1988". The Americas. 46 (1): 1-5. doi:10.2307/1007391.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Klaiber" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  18. ^ "Gustavo Gutiérrez: Essential Writings"; Nickoloff, James. Fortress Press, 1996
  19. ^ "Juan de la Cruz desde America Latina". 1991. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2015. 
  20. ^ Awakening Vocation: A Theology of Christian Call (İngilizce). Liturgical Press. 1 Temmuz 2010. ISBN 9780814657331. 19 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021. 
  21. ^ "Gutiérrez highlights Pope's 'preferential option for the poor' // The Observer". The Observer (İngilizce). 26 Eylül 2014. 21 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2018. 
  22. ^ Gutiérrez, Gustavo (1968) "Hacia una teología de la liberación. Consultado el 23 de julio de 2014.
  23. ^ "Gustavo Gutierrez and the preferential option for the poor". National Catholic Reporter (İngilizce). 8 Kasım 2011. 5 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2018. 
  24. ^ "Fr Gustavo Gutierrez: the poor are the starting point of liberation theology". catholicnewagency.com. 10 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2019. 
  25. ^ Essential Writings (İngilizce). Fortress Press. s. 300. ISBN 9781451410242. 19 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021. 
  26. ^ Smith, Christian."The Emergence of Liberation Theology". University of Chicago Press, 1989
  27. ^ Pedagogy of the Oppressed, 30th Anniversary Edition. 30th Anniversary (İngilizce). Ramos, Myra Bergman tarafından çevrildi. Continuum. 1 Eylül 2000. ISBN 9780826412768. 
  28. ^ a b c Duncan (1995). "The Political Philosophy of Gustavo Gutiérrez". Graduate Faculty of University of Texas. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2019.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Duncan" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  29. ^ "Latin America Consultation on Integral Mission | Micah Network". www.micahnetwork.org (İngilizce). 20 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2018. 
  30. ^ "Latin America – World Council of Churches". www.oikoumene.org (İngilizce). 10 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2018. 
  31. ^ Vatican Insider: "Un teologo della liberazione al Santo Ufficio?" 15 October 2011
  32. ^ "Catholic church warms to liberation theology as founder heads to Vatican". the Guardian (İngilizce). 11 Mayıs 2015. 12 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2018. 
  33. ^ a b "Carta abierta a Gustavo Gutiérrez". atrio.org. Atrio. 12 Eylül 2013. 6 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Kasım 2019. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Gustavo_Gutiérrez&oldid=32533336" sayfasından alınmıştır