George S. Patton - Vikipedi

George Smith Patton
General George S. Patton, 1945
Doğum11 Kasım 1885(1885-11-11)
San Gabriel, Kaliforniya, ABD
Ölüm21 Aralık 1945 (60 yaşında)
Heidelberg, Almanya
Bağlılığı ABD
Hizmet yılları1909–1945
Rütbesi General
Komutası304. Tank Tugayı
3. Zırhlı Süvari Alayı
5. Süvari Alayı
3. Zırhlı Süvari Alayı
2. Tugay, 2. Zırhlı Tümen
2. Zırhlı Tümen
1. Zırhlı Kolordu
Çöl Eğitim Merkezi
2. Kolordu
7. Ordu
3. Ordu
On beşinci Birleşik Devletler Ordusu
Çatışma/savaşlarıI. Dünya Savaşı
II. Dünya Savaşı
ÖdülleriAmerika Birleşik Devletleri
Gümüş Yıldız

Belçika

Birleşik Krallık

Çekoslovakya

Fas

Fransa

Lüksemburg

Rusya
Kutuzov Nişanı (1. sınıf)
İmza

George Smith Patton, Jr. (11 Kasım 1885 – 21 Aralık 1945) II. Dünya Savaşı'nda Amerikan Ordusu'nun önde gelen komutanlarından biriydi. Tanklarla II. Dünya Savaşı'nın kaderini değiştirdi. 36 yıllık ordu hayatında her zaman zırhlı birliklerin savaşlardaki önemini savundu ve bunu II. Dünya Savaşı sırasında komuta ettiği ordularla ispatladı. Kuzey Afrika Cephesi'nde tank kolordusu komutanlığı, Husky Harekatı'nda ise zırhlı ordu komutanlığı yaptı.

İtalya'nın işgali sırasında emrindeki askerlerden bazılarına kötü muamele ettiği gerekçesiyle Normandiya Çıkarması sırasında kızakta beklemekteydi. Fakat çıkartma sonrası müttefik birlikler Alman savunması karşısında ilerleyemeyince, Dwight Eisenhower tarafından ve zırhlı ordular grubu komutanı olarak tekrar göreve çağrıldı. Fransa'nın işgali sırasında komuta ettiği zırhlı birlikler istenenden çok daha süratli biçimde Alman hatlarının gerisine dalınca, kendisini durdurmak için akaryakıt ikmali kesilip, arada durup geriden gelen birlikleri beklemek zorunda bırakıldı. Ardenler'de kışın son kez karşı taarruza geçip Müttefik Ordularını zor duruma düşüren Mareşal Gerd von Rundstedt komutasındaki Alman Ordularını bozguna uğrattı, kuşatılmış durumda bulunan General Anthony McAuliffe komutasındaki 101. Hava İndirme Tümenine bağlı birlikleri kurtardı.

Almanya'nın batısını işgal ettikten sonra, Sovyet Birliklerini Elbe nehri kıyılarında durdurdu. Daha sonra Alman ordusunu da müttefik olarak alıp, hep birlikte Sovyetler Birliği'ni işgal etmek gerektiğini söyledikten birkaç gün sonra, Almanya'da şüpheli bir trafik kazasında öldü. Patton, Üçüncü Ordu'nun diğer üyeleriyle birlikte Lüksemburg'un Hamm köyündeki Lüksemburg Amerikan Mezarlığı ve Anıtına gömüldü.

İlk Yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

George Smith Patton 11 Kasım 1885'te Los Angeles'ın San Gabriel banliyösünde George Smith Patton Sr ve Ruth Wilson'ın çocuğu olarak dünyaya geldi. Patton'un ayrıca "Nita" lakaplı küçük bir kız kardeşi de vardı.

Küçük yaşlarda çektiği okuma yazma zorluğuna rağmen ilerleyen yıllarda bu zorluğu yıkarak okuma yazmayı öğrenebilmiştir. İlerleyen dönemlerde askeri ve strateji kitapları okumaya başladı.[1]

Patton, 26 Mayıs 1910'da Bostonlu sanayici Frederick Ayer'in kızı Beatrice Banning Ayer ile evlendi. İlerleyen zamanlarda çiftin üç çocuğu oldu.

Patton'un en büyük isteklerinden birisi orduda yer almaktı.[2] On yedi yaşındayken, West Point, New York'taki Birleşik Devletler Askeri Akademisi'ne gitmek istedi. Yedek Subay Eğitim Kolordu programı ile birkaç üniversiteye başvurdu ve en sonunda Princeton Koleji'ne kabul edildi, fakat daha sonra Patton babası ve büyükbabasının gittiği Virginia Askeri Enstitüsü'ne (VMI) gitmeye karar verdi.[3]

Soyu[değiştir | kaynağı değiştir]

Patton ailesi İrlandalı, İskoç-İrlandalı, İngiliz, İskoç, Fransız ve Galli kökenliydi. Büyük büyükannesi aristokrat bir Galli aileden geliyordu.[4][5]

Genç subay yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Patton'ın ilk görevi Illinois, Fort Sheridan'daki 15. Süvari Birliği ile oldu.[6] Patton kendisini burada bir lider olarak lanse ediyordu.[7] 1911'in sonlarında, Patton, Ordunun üst düzey liderlerinin çoğunun görev yaptığı Fort Myer, Virginia'ya transfer edildi.

1912 Olimpiyatları[değiştir | kaynağı değiştir]

Koşma ve eskrim becerisi nedeniyle Patton, İsveç'in Stockholm kentinde düzenlenen 1912 Olimpiyat Oyunlarında Ordunun ilk modern pentatlon sporcusu olarak seçildi.[8] Patton, tamamı askeri subay olan 42 pentatlet arasında tek Amerikalıydı.[9]

Kılıç tasarımı[değiştir | kaynağı değiştir]

1912 Olimpiyatları'nın ardından Patton, Fransa'nın Saumur kentine gitti ve burada bir Fransız "silah ustası" ve oradaki süvari okulunda eskrim öğretmeni olan Adjutant Charles Cléry'den eskrim tekniklerini öğrendi. Bu dersleri Fort Myer'e geri getiren Patton, ABD süvarileri için kılıç dövüş doktrinini yeniden tasarladı.

I.Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Villa Seferi'nden sonra Patton, Ordu için at tedarikini denetlemesi için Front Royal, Virginia'ya gönderildi. Amerika Birleşik Devletleri I.Dünya Savaşı'na girdikten ve Pershing, Batı Cephesinde Amerikan Seferi Gücü (AEF) komutanı seçildikten sonra, Patton kadrosuna katılmak istedi.[8] Patton, 15 Mayıs 1917'de yüzbaşılığına terfi etti ve Pershing'in 28 Mayıs'ta ayrılan ve 8 Haziran'da İngiltere'nin Liverpool kentine gelen önbirliklerinin 180 adamı arasında Avrupa'ya gitti.[10] Pershing'in kişisel yardımcısı olarak alınan Patton, Eylül ayına kadar Paris'teki Amerikan birliklerinin eğitimini denetledi, ardından Chaumont'a taşındı ve üssü denetleyen karargah şirketinin komutanı olarak bölgede görev aldı. Patton ilerleyen zamanlarda bu görevden memnun olmadığını belirtti. Bu sıralarda tanklarla ilgilenmeye başladı.[11] Sarılık hastanesinde iken, Patton kendisini tanklarla çalışmaya teşvik edecek olan Albay Fox Conner ile tanıştı.[10][12]

10 Kasım 1917'de Patton, AEF Hafif Tank Okulu'nu kurmakla görevlendirildi.[8] Paris'ten ayrıldı ve Fransız Ordusu'nun Orrouy yakınlarındaki Champlieu'da bir Renault FT hafif tank kullandığı tank eğitim okuluna gitti. 20 Kasım'da İngilizler, eşi görülmemiş sayıda tank kullanarak Cambrai'nin önemli demiryolu merkezine doğru bir saldırı başlattı.[13] 1 Aralık'taki gezisinin sonunda Patton, İngiliz Tank Kolordusu Genelkurmay Başkanı Albay JFC Fuller tarafından yapılan bu saldırının sonuçları hakkında bilgi almak için Cambrai'den 48 km uzaklıktaki Albert'e gitti.[14] Paris'e dönerken, üretilen tankları gözlemlemek için Renault fabrikasını ziyaret etti. Patton 26 Ocak 1918'de binbaşılığa terfi etti. İlk on tankı 23 Mart 1918'de Haute-Marne bölgesindeki Langres yakınlarındaki küçük bir köy olan Bourg'daki tank okulundan teslim aldı. Tank kullanma deneyimine sahip tek ABD askeri olan Patton, trendeki tanklardan yedisini kişisel olarak kullandı.

Patton Ağustos 1918'de ABD 1. Geçici Tank Tugayı'nın başına getirildi. Patton'ın Hafif Tank Tugayı, Amerikan Birinci Ordusu'nun bir parçası olan Albay Samuel Rockenbach'ın Tank Kolordusunun bir parçasıydı.[15] ABD kuvvetleri tarafından ilk muharebe kullanımlarında tankların lojistiğini bizzat denetleyen ve ilk saldırıları için hedef bölgeyi bizzat yeniden tespit eden Patton, hiçbir ABD tankının teslim olmamasını emretti.[16] Patton, Saint-Mihiel Savaşı'nda Amerikan mürettebatlı Renault FT tanklarına komuta ederek,[17] 12 Eylül'de başlayan saldırılarının çoğunda tankların önünden gitti.

Patton'ın tugayı daha sonra 26 Eylül'de Meuse-Argonne Taarruzunda ABD I. Kolordusu'na destek vermek üzere taşındı. Patton' Alman hatlarına doğru 8 km ilerlerken, bir tank birliğine yoğun sisin içinden şahsen liderlik etti. Saat 09:00 civarında Patton, Cheppy kasabası yakınlarında Alman makineli tüfeklerine düzenlenen saldırıda altı kişiyi ve bir tankı yönetirken yaralandı. 35. Tümen (Patton'ın tank birliğinin bir parçasıydı) sonunda Varennes'i ele geçirmesine rağmen, bunu ağır kayıplarla yaptı.[18][19][20][21]

Patton 17 Ekim'de ABD Ulusal Ordusu Tank Kolordusunda albay olarak görev yaptı. 28 Ekim'de göreve döndü, ancak 11 Kasım ateşkesiyle görevi sona erdi. 1918. Cheppy'deki eylemleri için Patton, Seçkin Hizmet ödülünü aldı. Tugay ve tank okulundaki liderliğinden dolayı Üstün Hizmet Madalyası ile ödüllendirildi.

II.Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Axelrod, M. (2006). "35. Improving Safety Culture at a Large Aerospace Company". AIHce 2006 (İngilizce). AIHA: 35-35. doi:10.3320/1.2753425. [ölü/kırık bağlantı]
  2. ^ International relations : the great debates. Rainer Baumann, Peter Mayer, Bernhard Zangl. Cheltenham: Edward Elgar. 2011. ISBN 978-1-78471-370-6. OCLC 1079428334. 
  3. ^ Axelrod, Robert. "15. Robert Axelrod. 1986. "An Evolutionary Approach to Norms." American Political Science Review 80 (December): 1095–1111. Cited 317 times". American Political Science Review (İngilizce). 100 (04): 682. doi:10.1017/S0003055406362569. ISSN 0003-0554. 
  4. ^ Keane, Michael (2014). George S. Patton : blood, guts, and prayer. Paperback edition. Washington, DC. ISBN 978-1-62157-298-5. OCLC 874099184. 
  5. ^ Randall, Willard Sterne (2017). George Patton. Nancy Ann Nahra. [Newbury]. ISBN 978-1-61230-622-3. OCLC 985465887. 
  6. ^ "Annual Conference, 19/20 December 1979, Brighton Polytechnic, Brighton, England". Higher Education. 8 (4): 470-470. Temmuz 1979. doi:10.1007/bf01680536. ISSN 0018-1560. 
  7. ^ Axelrod, Mark (2011). "Lyrical Mastery". American Book Review. 32 (6): 26-27. doi:10.1353/abr.2011.0129. ISSN 2153-4578. 
  8. ^ a b c Zaloga, Jan; Haen, Ekkehard (Mart 2010). "Überlegungen zu therapeutischen Alternativen". NeuroTransmitter. 21 (3): 34-37. doi:10.1007/bf03363186. ISSN 1436-123X. 
  9. ^ Sport, militarism and the Great War : martial manliness and armageddon. Thierry Terret, J. A. Mangan. Londra: Routledge. 2012. ISBN 1-135-76088-8. OCLC 862101322. 
  10. ^ a b Axelrod, M. (2006). "35. Improving Safety Culture at a Large Aerospace Company". AIHce 2006. AIHA. doi:10.3320/1.2753425. 
  11. ^ Levy, Janet (Eylül 2006). "Barbara J Mills Wins 2006 Willey Prize". Anthropology News. 47 (6): 48-48. doi:10.1525/an.2006.47.6.48.1. ISSN 1541-6151. 
  12. ^ 1967-, Baumann, Rainer, 1968- Mayer, Peter, 1961- Zangl, Bernhard, (2011). International relations : the great debates. Edward Elgar. ISBN 978-1-78471-370-6. OCLC 1079428334. 
  13. ^ Este (14 Mart 1891). "Heraldic". Notes and Queries. s7-XI (272): 208-208. doi:10.1093/nq/s7-xi.272.208c. ISSN 1471-6941. 
  14. ^ "Support Available". PS: Political Science & Politics. 5 (04): 480-483. 1972. doi:10.1017/s1049096500006296. ISSN 1049-0965. 
  15. ^ Galli, Pier Francesco (Kasım 2014). "Tracce. Lo studio della psicoanalisi". PSICOTERAPIA E SCIENZE UMANE (4): 661-670. doi:10.3280/pu2014-004006. ISSN 0394-2864. 
  16. ^ Katabaro, Brighton (2009). "Colonial Encounters: Issues of Culture, Hybridity and Creolisation: Portuguese Mercantile Settlers in West Africa". Exchange. 38 (1): 106-107. doi:10.1163/157254309x381714. ISSN 0166-2740. 
  17. ^ "OBITUARY NOTICES". BMJ. 3 (5828): 706-708. 16 Eylül 1972. doi:10.1136/bmj.3.5828.706. ISSN 0959-8138. 
  18. ^ Carter, Gerald C.; Cornebise, Alfred E. (1985). "Doughboy Doggerel: Verse of the American Expeditionary Force, 1918-1919". The Great Lakes Review. 11 (2): 84. doi:10.2307/20172790. ISSN 0360-1846. 
  19. ^ Hart, Peter (2018). The last battle : endgame on the Western Front, 1918. Londra. ISBN 1-78125-482-6. OCLC 1001451081. 
  20. ^ Avitzur, B.; Grossman, G. (1 Mayıs 1972). "Closure to "Discussions of 'Hydrodynamic Lubrication in the Rolling of Thin Strips'" (1972, ASME J. Eng. Ind., 94, pp. 763–764)". Journal of Engineering for Industry. 94 (2): 764-766. doi:10.1115/1.3428245. ISSN 0022-0817. 
  21. ^ "Brighton Beach Memoirs". Brighton Beach Memoirs. 1 Ocak 2003. doi:10.5040/9781580814201.