Georg Rohde - Vikipedi

Georg Rohde (23. Aralık 1899'da Berlin ; † 21. Ekim 1960) Alman klasik filologdur . Rohde mütevazı bir geçmişe sahipti. Babası Berlin'de bir tramvay kondüktörüydü, aile Katolikti. Ailesi tarafından rahip olması istenen Rohde, ancak eski çağa ve klasik dillere olan ilgisinin uyandığı Berlin'deki Gri Manastır'daki ünlü gramer okuluna devam edebildi.

Rohde, Berlin ve Marburg'da Klasik Filoloji okudu ve öğrenimi sırasında öğrenci stajyer olarak çalıştı. Rohde, Marburg'da profesör olan arkadaşı Friedrich Wolters aracılığıyla, Stefan George ile temasa geçti, ancak hiçbir zaman onun fikirlerini tam sahiplenmedi.^[1] 1924'te Virgil üzerine yaptığı tez son derece olumlu değerlendirildi. Doktorasını tamamladıktan sonra, Rohde önce filoloji bölümünde asistan olarak, daha sonra büyük ve küçük Latinum hazırlık kurslarının başkanı olarak Marburg'da kaldı. 1931 'de Roma Papazlarının Kültleri üzerine habilitasyon yaptı.1932' de öğretmeni Paul Friedlander'ın kürsüsünü devraldı.^[2]

1933 yılı Rohde'nin hayatında bir dönüm noktası oldu: Siegfried Kalischer'in kızı olan karısı Irmgard Rohde (1898–1979) Yahudi olduğu için Almanya'da daha fazla akademik kariyer yapması imkansız hale geldi. Boşanması tavsiye edildi ama bu Katolik biri için geçerli olmayan bir yoldu. Kasım 1933'te Alman üniversitelerinde ve kolejlerinde profesörlerin Adolf Hitler'e ve Nasyonal Sosyalist devlete bağlılıklarını imzalayanlardan biriydi. 1935 yılında, filolog Eduard Norden'in tavsiyesi üzerine, Rohde'ye Ankara'dan gelen bir çağrı teklif edildi. Ankara'da bir klasik filoloji enstitüsü ve Ankara Üniversitesi'nde buna bağlı kütüphane kurdu. Rohde kendisini Ankara'da yoğun çeviri çalışmalarına adadı; Öğrencisi Azra Erhat ile birlikte, Yunan filozoflarının çoğunun ilk kez Türkçede yer aldığı, günümüzde hala çok popüler olan Dünya Edebiyatından Tercümeler adlı edebiyat serisini yayımladı. Türkiye'de sürgünde olan Rohde, daha sonra Berlin belediye başkanı olan Ernst Reuter (SPD) ile yakın arkadaş oldu.

Reuter'in teşvikiyle Rohde, 1949'da yeni kurulan Berlin Hür Üniversitesi'ne ilk klasik filolog olarak atandı ve ölümüne kadar burada çalıştı. 1952/53 üniversite yılında FU Rektörü ve 1954/1955 yılında Rektör Yardımcısı seçildi.

Eserler[değiştir | kaynağı değiştir]

• De Vergili eclogarum forma et indole. Ebering, Berlin 1925 (Dissertation).
• Das Leben des heiligen Porphyrios, Bischofs von Gaza. Bard, Berlin 1927.
• Die Bedeutung der Tempelgründungen im Staatsleben der Römer. Elwert, Marburg 1932.
• Die Kultsatzungen der Römischen Ponitifices. Töpelmann, Berlin 1936.
• Walther G. Oschilewski, Arno Scholz: Ernst Reuter. Ein Leben für Freiheit und Menschlichkeit. Arani, Berlin-Grunewald 1954.
• Studien und Interpretationen zur antiken Literatur Religion und Geschichte. Hrsg. von Irmgard Rohde und Bernhard Kytzler. De Gruyter, Berlin 1963.

Okuma[değiştir | kaynağı değiştir]

• Inge Auerbach: Catalogus professorum academiae Marburgensis. Zweiter Band: 1910 bis 1971, Marburg 1979, S. 595.
• Paul Moraux, Nachruf auf Georg Rohde. In: Gnomon 33, 1961, S. 109–111.
• Bernhard Kytzler: Georg Rohde (1899–1960). In: Eikasmós 4, 1993, S. 311–316 ([[[:Şablon:Toter Link]] online]).
• Gerhard Radke: Gedenkschrift für Georg Rohde, Niemeyer, Tübingen 1961 (Inhaltsverzeichnis 23 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.).
• Eckart Mensching: Texte zur Berliner Philologie-Geschichte V. Zu Ed. Nordens letzten Jahren in Briefen an G. Rohde (1899-1960). In: Eckart Mensching, Nugae zur Philologie-Geschichte II, TU-Publikationen, Berlin 1989, S. 5–16.
• Reiner Möckelmann: Wartesaal Ankara. Ernst Reuter – Exil und Rückkehr nach Berlin, BWV, Berlin 2013.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

1933-1945 senelerinde Türkiye'ye sürgün

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]