Geçirim bandı - Vikipedi

Geçirim bandı (teknolojideki adıyla pass band) elektronikte bir cihazın frekans spektrumunda kullandığı frekans bölgesidir. Bu bölge genellikle elektronik filtrelerle belirlenir. Geçirim bandını birimleri hertz (Hz) ya da üst katlarıdır. Geçirim bandı kavramı optikte de kullanılır. Ancak optikte geleneksel olarak dalga boyu birimleri kullanıldığı için optik geçirim bandı birimleri de saniyenin askatları veya ångström birimidir.

Geçirim bandı çoklama sırasında komşu bantlar arasında karışma olmamasi için zorunludur. Radyo ve televizyon alıcılarında da zorunludur. Çünkü antenden giren farklı vericilere ait radyo frekans sinyallerinden sadece birinin seçilmesi ve diğerlerinin süzülmesi gerekir. Böylelikle alıcı sadece bir yayını diğer yayınların bozucu etkileri olmaksızın izleyebilir.

Geçirim bandı için tipik olarak aktif veya pasif bir bant geçiren elektronik filtre kullanılır. Bu filtre istenmeyen alçak frekanslarla istenmeyen yüksek frekansları süzer. Bu durum iki ayrı filtre ile gösterilebilir. Buna göre yüksek geçiren filtrenin kritik frekansı alçak geçiren filtrenin kritik frekansından düşüktür ve iki kritik frekans arasındaki bölge geçirim bandıdır. Ancak filtrelerin kritik frekanslarında güc yarıya düşer (-3 dB).^[1] Bu sebepten geçirim bandından geçen en düşük ve en yüksek frekanslı sinyaller bant merkezindeki sinyallerden daha düşük genliklidir. Ancak aktif filtrelerde bu durum düzeltilebilir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]