Fenerbahçe (basketbol takımı) - Vikipedi

Fenerbahçe
{{{ad}}} arması
Takma adSarı-Lacivertliler
Sarı Kanaryalar
Fener
Dünyanın En Güzel Takımı
Efsane
Sarı Miras (Yellow Legacy)
LigBSL
EuroLeague
Kuruluş1913[a]
Eski ad(lar)ıFenerbahçe
(1913-2006)
Fenerbahçe Ülker
(2006-2015)
Fenerbahçe
(2015-2017)
Fenerbahçe Doğuş
(2017-2018)
Fenerbahçe Beko
(2018-)
SalonÜlker Spor ve Etkinlik Salonu
Kapasite13.800
Renkler        
Sarı, Lacivert
Ana sponsorBeko
BaşkanTürkiye Ali Koç
Takım menajeriTürkiye Cenk Renda
BaşantrenörLitvanya Šarūnas Jasikevičius
KaptanTürkiye Melih Mahmutoğlu
Şampiyonluk1 EuroLeague
10 Basketbol Süper Ligi
3 Türkiye Şampiyonası
8 Türkiye Kupası
7 Cumhurbaşkanlığı Kupası
Emekli forma2 (6, 7)
Resmî sitefenerbahce.org
Formalar
Şu anki sezon
Fenerbahçe Spor Kulübü'nün etkin şubeleri

Atletizm

(Erkek)(Kadın)


Basketbol

(Erkek)(Kadın)


Tekerlekli Sandalye Basketbol

Boks

(Erkek) (Kadın)


e-Spor

Futbol

(Erkek)(Kadın)


Kürek

(Erkek)

(Kadın)


Masa Tenisi (Erkek)

(Kadın)


Voleybol (Erkek)

(Kadın)


Yelken

Yüzme

(Erkek)

(Kadın)

Fenerbahçe Spor Kulübü'nün geçmişteki şubeleri

Bisiklet

Güreş

Tenis
2016-17 sezonunda EuroLeague şampiyonu olan Fenerbahçe

Fenerbahçe Basketbol veya sponsorluk anlaşması gereği Fenerbahçe Beko, Fenerbahçe Spor Kulübü'nün basketbol erkek A takımıdır. Fenerbahçe maçlarını 13.800 kişilik Ülker Spor ve Etkinlik Salonu'nda oynamaktadır. Fenerbahçe, EuroLeague'in 2015-16 sezonunda finale kalma başarısını ve ardından da 2016-17 sezonunda şampiyon olma başarısını gösterip bunu başaran ilk Türk takımı olmuştur. Beş kez arka arkaya Final Four (2015, 2016, 2017, 2018, 2019) katılımı gerçekleştiren tek Türk basketbol takımıdır.

Ayrıca NBA tarihinin en çok şampiyon olan iki takımdan birisi olan Boston Celtics'i yenerek bir NBA takımını mağlup eden Türkiye’deki ilk ve tek, Avrupa’da ise bunu gerçekleştiren beşinci takım Fenerbahçe'dir.[1] Aynı zamanda Brooklyn Nets'i kendi sahasında yenerek, Amerika kıtasında bir NBA takımını yenen ilk ve tek Türk takımı olup, dünya basketbol tarihinde ise bunu başarabilen yalnızca üç takımdan biri olmuştur.[2]

Fenerbahçe tarihi boyunca 13 Türkiye şampiyonluğu (3 kez Türkiye Basketbol Şampiyonası'nda ve 10 kez Basketbol Süper Ligi'nde), 8 Türkiye Kupası, 7 Cumhurbaşkanlığı Kupası ve 1 EuroLeague şampiyonluğu kazanma başarısı gösterdi.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluş (1913 / 1944-1953)[değiştir | kaynağı değiştir]

Fenerbahçe Spor Kulübü'nde basketbol çalışmaları, futbol haricindeki branşların serpilmeye başladığı 1913 yılında başladı. Böylelikle bu branş, Türkiye’de bir kulüp çatısı altında kurulan ilk basketbol takımı olarak faaliyete geçti.[3][4] Balkan Savaşı (1912-13) ve I. Dünya Savaşı (1914-18) nedeniyle kesintiye uğrayan bu faaliyetler 1919 yazında tekrar canlandıysa da, Kuşdili Çayırı'ndaki çimento sahadaki çalışmalar kış gelince, kapalı salon olmadığından, durmuştur. İstanbul'un 16 Mart 1920 tarihinde işgalinin ardından 1920 yazında bir İngiliz birliğinin, Fenerbahçe Külübü'nü işgal edip kapatması nedeniyle faaliyetlerin yeniden başlayabilmesi mümkün olmamıştır.

“Kulübümüz, son zamanda yeni bir hisse tececdüt (yenilik) göstererek, bir Amerikalı muallim nezaretinde, memleketimizde ilk defa bizde olarak, basketbol oyununa başladı ve bunda da azaları (üyeleri) arasında epeyce muvaffakiyet (başarı) göstermekle iftihar eder.”

Fenerbahçe Dergisi, 10 Temmuz 1919

Basketbolda ileri konumda olan ve atletizm branşında da Fenerbahçe ile sıkı işbirliği içinde bulunan Robert Kolej'in basketbolcularının 1925 yılında Fenerbahçe'ye girmeleriyle, bu spor dalı sarı-lacivertli kulüpte üçüncü kez canlandığı gibi, Fenerbahçe dönemin basketbolda en güçlü takımı sayılan İstanbul musevilerinin takımı Makkabi'yi 15 Ocak 1926'da 32-4 yenerek tarihindeki ilk maçında ilk galibiyetini de aldı. Ancak kulübün kapalı salona sahip olmaması bu hamleyi de ilerletmekten alıkoyarken, 1932 yılındaki yeniden kurulma gayreti de kâğıt üzerinde kaldı.

1913, 1919, 1925-26 ve 1932'deki geçici girişimlerin ardından Muhtar Sencer ve Cem Atabeyoğlu'nun çabalarıyla 1944 yılında yeniden ve bu defa kalıcı olarak kurulan basketbol takımı eski adı Barkhoba olan ve daha sonra Galata Gençlik Kulübü adını alan İstanbul musevilerinin takımının as oyuncularını da bünyesine katarak tarihte ilk kez 1944-45 sezonunda İstanbul İkinci Basketbol Ligi'nde mücadelesine başladı. 1945-46 sezonunda bu ligde şampiyon olan takım, 22 Aralık 1945'te bu ligin ilk dört takımının oynadığı Dörtler Kupası'nın finalinde Beşiktaş'ı 41-27 yenerek birinciliği kazandığı gibi İstanbul'u temsilen katıldığı ve Edirne'de düzenlenen Trakya Kupası'nı da şampiyonlukla bitirirken tarihindeki ilk başarılarına erişti. 1946-47'de ilk kez mücadele verdiği İstanbul Erkekler Basketbol Ligi'nde 9 Şubat 1947'de şampiyonluk adayı Kurtuluş'u 36-29 yenmesine rağmen averajla şampiyonluğu Galatasaray'a kaptırdı. İstanbul Basketbol Ajanlığı'nı protesto etmek amacıyla 1948'de döndüğü İkinci Lig'de 1948-49 sezonunda bir kez daha şampiyon olan takım 1951 yılında antrenör olarak Samim Göreç'i angaje etti. II. Dünya Savaşı'ndan zaferle çıkan ABD'nin Türkiye'yi de kapsayan Marshall Planı çerçevesinde gelişen ABD-Türkiye ilişkileri Fenerbahçe basketbol takımıne da dolaylı olarak etki etti: Sarı-lacivertli takım 1940'ların sonlarında Türk limanlarını ziyaret eden ABD savaş gemilerinin mürettabatının oluşturduğu takımlarla diğer Türk basketbol takımları gibi maçlar yaparken yabancılarla ilk temaslarını da gerçekleştirmiş oluyordu. Amerikalı antrenör Merey takımın ilk yabancı çalıştırıcısı olurken (1947), Karamürsel'de kurulan ABD üssünde görevli Chuck Rozenkronz 1950-51 döneminde sarı-lacivertli formayı giyen ilk yabancı oldu.

Yine bu dönemde kurulan altyapıda yıldız takım 1949'da İstanbul, genç takım ise 1951 ve 1952'de tarihinde ilk kez Türkiye şampiyonluklarına ulaştı. Buna karşılık II. Dünya Savaşı sırasında ve ardından geçen yıllarda yaşanan ekonomik darboğaz nedeniyle A takımına gerekli tahsisatı ayıramayan Fenerbahçe, 1951 yılında futbolda profesyonelliğin kabulüyle kulüp olarak daha ciddi mali sıkıntılar içine girdiğinden İstanbul Erkekler Basketbol Ligi'nde orta sıralara geriledi. 1952-53 sezonunda futbol takımının İstanbul Profesyonel Ligi'nde kazandığı namağlup şampiyonluğun getirdiği ekonomik ferahlama sonucunda kulüp basketbola ayırdığı bütçeyi 7-8 bin TL'den 15 bin TL'ye çıkarınca başta Altan Dinçer gibi skorer bir yıldızın da transferiyle güçlü bir kadro kurabilmek mümkün oldu. 27 Mart 1954 tarihinde 1945 yılından beri İstanbul şampiyonluğunu elinde tutan ve "Yenilmez Armada" olarak adlandırılan Galatasaray'ı lig maçında 71-61 yenen Fenerbahçe, potalardaki üstünlüğün ezeli rakibinden kendine geçtiğini ilan etti.

Altın yıllar (1954-1971)[değiştir | kaynağı değiştir]

Sacit Seldüz, Hikmet Vardar, Erdoğan Karabelen, Yılmaz Gündüz ve Mehmet Baturalp gibi dönemin yıldız oyuncularıyla potalarda tam bir egemenlik kuran Fenerbahçe 1954-55, 1955-56 ve 1956-57 yılında İstanbul şampiyonu olurken, Türk basketboluna da büyük heyecan ve ilgi getirdi. Nitekim, 1954-55 sezonundan itibaren İstanbul Erkekler Basketbol Ligi maçları 1.000 kişilik İTÜ salonu yerine 5.000 kişilik Spor ve Sergi Sarayı'nda oynanmaya başlanırken, Fenerbahçe'nin Galatasaray'ı 55-47 yenerek ilk şampiyonluğunu ilan ettiği 5 Şubat 1955 tarihli maç Türkiye'de radyoda naklen yayınlanan ilk basketbol karşılaşması oldu. 1954, 1955 ve 1956'da son maçlarda ve averajla kaybedilen Türkiye Basketbol Şampiyonası birinciliğini 1957'de namağlup kazanan Fenerbahçe, sezonun Türkiye şampiyonu olmasına rağmen 1957-58 sezonunda ilk kez düzenlenen FIBA Avrupa Şampiyonlar Kupası'nda Türkiye'yi temsil hakkının 1957-58 Türkiye şampiyonu Modaspor'a verilmesi nedeniyle bu haktan yoksun kaldı. Fenerbahçe 1959'da bir kez daha namağlup Türkiye şampiyonluğuna ulaşırken, genç takımın da 1959 ve 1960 şampiyonluklarının yanı sıra, 1955 yılında kurulan kadın basketbol takımının 1956, 1957 ve 1958 yıllarında kazandığı üç Türkiye şampiyonluğuyla bu spor dalında büyük bir hegemonya kurmuş oldu. 24 Şubat 1957'de ligde kazanılan 181-31'lik Karagücü maçıyla bir maçta en çok sayı atma rekoru Fenerbahçe tarafından kırılırken, A takım, kadınlar, gençler ve yıldızlar olmak üzere dört kategorideki sayı rekorunu da renkleri altında topladı. Yine bu dönemde Temmuz 1955'te gerçekleştirilen Yugoslavya turnesi de Fenerbahçe basketbol takımının ilk yurtdışı seyahati oldu.

Kulübün eski futbolcu ve boksörlerinden İsmet Uluğ'un 1962'de başkan olmasıyla amatör sporlarda yeni bir atılım yapan Fenerbahçe basketbolda da 1962-63, 1963-64, 1964-65 ve 1965-66 İstanbul şampiyonluklarını kazandı. 1964 ve 1966'da averajla kaçırdığı Türkiye şampiyonluğunu ise 1965'te üçüncü kez namağlup kazandı. Türkiye Basketbol Ligi'nin oynanamaya başladığı 1966-67 sezonundan itibaren de gücünü koruyan sarı-lacivertli takım aynı sezon ilk kez düzenlenen Türkiye Kupası'nı müzesine götürürken 1967-68 sezonunda ilk kez düzenlenen Avrupa Kupa Galipleri Kupası'nda Türkiye'yi temsil etti. Sarı-lacivertli takım bu dönemki kudretine rağmen, dönemin en güçlü takımı haline gelen İTÜ'nün gerisinde kalarak 1967-68, 1969-70 ve 1970-71 liglerini ufak puan farklarıyla ikinci kapattı.

Duraklama dönemi (1972-1982)[değiştir | kaynağı değiştir]

1970'li yılların başlarında amatör branşlara yapılan yatırımın azaltılması ve bir önceki altın dönemin oyuncularının teker teker kadrodan ayrılmasıyla Fenerbahçe 1971-72 sezonundan itibaren ligdeki iddiasını kaybetti. Genç ve yıldız takımların İstanbul ve Türkiye şampiyonlukları 1975'e kadar devam ederken, A takım ezeli rakibi Beşiktaş'ın diğer ezeli rakibi Galatasaray'ın önünde ilk Türkiye ligi şampiyonluğuna ulaştığı 1974-75 sezonunda dokuzunculuğa kadar geriledi. Daha sonra Fenerbahçe başkanı da olacak Ali Şen'in basketbol şube kaptanlığı döneminde 1975-76 sezonunda geçici bir atılım yaparak dördüncülüğe yükselen sarı-lacivertli takım, başta o sezondan sonra yedi sezonda altı şampiyonluk kazanarak voleybol gibi basketbolda da büyük egemenlik kuran Eczacıbaşı olmak üzere Efes Pilsen, Tofaş SAS ve Şekerspor gibi müessese kulüplerinin sözde amatör olan basketbolda oyuncu fiyatlarını kulüp takımlarının altından kalkamayacakları düzeye taşımaları nedeniyle, güçlü altyapısıyla ayakta kalmaya çalıştı. Müessese kulüplerinin, yaptıkları yatırım karşılığında vergi indirimleri almaları ve basketbolcuları şirket bünyesinde işçi ya da hizmetli kadrolarına alarak düzenli maaşa bağlayarak gelecek güvencesi verebilmeleri gibi avantajlara karşı, özellikle 1973 Petrol Krizi, 1974 Kıbrıs Harekâtı sonrasında Türkiye'ye uygulanan silah ambargosu ve 1979 Petrol Krizi nedeniyle ekonomisi bunalıma sürüklenen Türkiye'nin içinde bulunduğu duruma paralel olarak Fenerbahçe, amatör şubelerde müessese takımlarının yarattığı piyasada giderek daralan bütçesiyle nefes almakta zorlandı. Ferhan Baras ve Halil Dağlı gibi eski ve yaşlı yıldızlarının yanına genç ve maliyeti düşük oyuncuları monte ederek ligde tutunmaya çalışan Fenerbahçe, 1978-79 sezonunda yıllarca Türkiye şampiyonluklarını paylaştığı ezeli rakibi Galatasaray'la bu defa ligin son iki sırasında yer alarak küme düşme yazgısını paylaştıysa da, daha üst sıralarda yer alan kimi takımların lisanssız oyuncu oynatmalarıyla bağlantılı olarak Danıştay'a intikal eden yargı süreci bağlamında Türkiye Basketbol Federasyonu'nun küme düşmeyi kaldırmasıyla ligde kalmayı başardı. Bu dönemde diğer kulüp takımlarıyla birlikte müessese takımlarının ayrı bir profesyonel lig kurmaları gerektiğini savunan Fenerbahçe, küme düşmemek için 1978-79'da Yugoslav Jarko Knezeviç ve Brainur Popoviç, 1981-82'de de Amerikalı Kevin Singleton ve Kennet Bassley ile takviye etmek suretiyle kadrosunda ilk kez düzenli olarak yabancı basketbolculara yer vermeye başladı. 1982'de takım, Türkiye şampiyonluğu kazandı.

İkinci parlak dönem ve müessese takımlarıyla mücadele (1983-1999)[değiştir | kaynağı değiştir]

1981 yılında başkan olan Ali Şen'in başarılı kaynak yaratma hamlesi sonucunda amatör şubeler da yeniden canlandı. Dönemin en önemli basketbolcusu Efe Aydan, oyun kurucu Ali Limoncuoğlu, skorer Fatih Özal ve spektaküler Amerikalı Calvin Roberts'in transferleriyle yıllardır suskun Fenerbahçe seyircisi de 1982-83 sezonunda salonlara dönerken, Fenerbahçe normal sezonu 14 maçta yenilgisiz lider kapattı ve 1978-79'dan beri uygulanan play-offlara ilk kez kalmayı başardı. 15 maçlık üç devreli final turunda müessese takımlarının ittifakını, dar kadrosunun dezavantajını, salonsuzluğu yarattığı idman düzensizliğini ve zaman zaman TRT'deki spor programlarına bile konu olan tartışmalı hakem kararlarını karşısında bulan Fenerbahçe final turunda antrenör değişikliğiyle iyice temposunu yitirdi ve ikinci oldu.

1998-99 sezonunda EuroLeague'de sayı kralı olan İbrahim Kutluay.

1984-85, 1987-88 ve 1989-90 sezonlarında Erman Kunter, Aytek Gürkan, Can Sonat, Ferhat Oktay, Pete Williams ve Larry Richard gibi yıldızlarla mücadele verip ligi üç kez lider bitirmesine rağmen play-offlarda havlu atarak şampiyonluk özlemini dindiremeyen Fenerbahçe, 1984-85 sezonunda finalde üç yabancılı Galatasaray'a kaybederken tek yabancıyla oynamanın dezavantajını yaşadı. 6 Nisan 1985'te ilk kez düzenlenen Cumhurbaşkanlığı Kupası'nda ezeli rakibine 85-84 yenilirken, aynı kupada 1988'de ise Eczacıbaşı'na 2 sayıyla kaybetti. 1988 yılında Galatasaray'ı bu kez yenerek Beden Terbiyesi Genel Müdürlük Kupası'nı, ezeli rakibini 26 Mayıs 1990 tarihinde bu kez 95-86 yenerek Cumhurbaşkanlığı Kupası'nı ilk kez müzesine götüren sarı-lacivertliler özledikleri şampiyonluğa 1990-91 sezonunda ulaştılar. Dönemin en iyi Amerikalı basketbolcusu Larry Richard'ın yanına Levent Topsakal ve Hüsnü Çakırgil gibi yıldızları monte eden Fenerbahçe altı yıl sonra çıktığı finalde Tofaş SAS'ı 3-2 ile geçerek tarihindeki ilk lig şampiyonluğuna ulaşırken, 6 Nisan 1991'de aynı rakibi 75-72 mağlup ederek ikinci kez Cumhurbaşkanlığı Kupası'nı kazanan ilk kulüp oldu.

1992-1999 dönemi Fenerbahçe'nin büyük bütçelerle pahalı kadrolar kuran müessese takımları Efes Pilsen, Ülkerspor, Tofaş SAS ve Türk Telekom ile tek başına mücadele ettiği bir dönem oldu. 1992-93 ve 1994-95 sezonlarında Türkiye Ligi; 1994, 1997 ve 1999 yıllarında ise Türkiye Kupası finali oynayan Fenerbahçe, 1992'de Çukurova'yı 84-83 yenerek Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Kupası'nı ikinci kez, 15 Eylül 1994'te son üç sezonun şampiyonu Efes Pilsen'i 85-74 yenerek Cumhurbaşkanlığı Kupası'nı üçüncü kez kazandı. 1993-1996 yılları arasında Mustafa Koç'un başkanlığında 1907 Fenerbahçeliler Derneği'nin basketbol takımına sağladığı maddi katkı sarı-lacivertli takımın Harun Erdenay, Hakan Yörükoğlu, Levent Topsakal, Hüsnü Çakırgil, Ömer Büyükaycan, Serdar Apaydın ve altyapısından yetiştirdiği İbrahim Kutluay gibi millî yıldızların yanı sıra Henry Turner, Mitch Smith ve Dallas Comegys gibi önemli oyuncuları kadrosuna alabilmesini sağladı.

1985 yılında Koraç Kupası'nda ilk kez çeyrek final grubuna kalma başarısını gösteren Fenerbahçe 1991-1999 arasında her sezon gruplara kalma başarısı göstererek toplam 96 Avrupa Kupası oynadı, 54 galibiyet aldı. 1995-96 sezonunda tarihinde ilk kez Koraç Kupası'nda çeyrek finale yükseldiyse de o sezon o kupada şampiyon olan Efes Pilsen'e 68-95, 74-56 ile sayı averajıyla elendi. 1998-99'da İbrahim Kutluay, Jan Tabak ve Conrad McRae'li kadrosunu NBA'deki lokavttan da faydalanarak Mahmoud Abdul-Rauf ve Marko Miliç gibi yıldızlarla zenginleştiren Fenerbahçe ilk kez mücadele ettiği EuroLeague'de iki grup aşamasını da önemli galibiyetlerle aşarak son 16'ya kaldıysa da Real Madrid'e elendi. İbrahim Kutluay bu ligin sayı kralı olarak önemli bir başarıya imza attı.

Duraklama dönemi ve Ülker ile birleşme sonrası yükselme çağı (1999-2014)[değiştir | kaynağı değiştir]

1999-2004 arasında yıldız oyuncularla yollarını ayırarak genç kadrolarla mücadele veren Fenerbahçe ligde başarıların uzağında kalırken, 2002-03 sezonunun başında ezeli rakipleriyle birlikte hareket ederek maddi nedenlerle ligi boykot etme noktasına bile geldi. Bu süreçte kısıtlı kadrolarına rağmen Avrupa kupalarında başarılar kazanan Fenerbahçe 2001 yılında Koraç Kupası'nda çeyrek final oynadıktan sonra, 2002'de Kuzey Avrupa Ligi'nde yarı final grubuna kaldı, 2004 ve 2005 yıllarında ise ULEB Eurocup'ta Final Four oynadı. 2004 yılında Aydın Örs'ün antrenörlüğe getirilmesi ve Ömer Onan'ın transferiyle atılım yapan ve altı yıl aradan sonra ligde yarı final oynayan Fenerbahçe, kulübün yüzüncü yılında ortaya koyduğu erekler doğrultusunda Ülker ile geniş kapsamlı bir sponsorluk anlaşmasına vardı.

EuroLeague Efsanesi Mirsad Türkcan

Bu birleşme sonrasında yüksek bütçeler ayırıp Mirsad Türkcan gibi sonradan efsaneleşecek oyuncularla rekabet edebilen takımlar kurup gücünü seyirciyle birleştirerek 2006-07, 2007-08, 2009-10, 2010-11 ve 2013-14 sezonlarında Türkiye şampiyonu, 2009-10, 2010-11 ve 2012-13 sezonlarında Türkiye Kupası ve 2007 ile 2013 yıllarında Cumhurbaşkanlığı Kupası şampiyonu oldu. 2008-09 sezonunda lig; 2008, 2009, 2010 ve 2011 yıllarında Cumhurbaşkanlığı Kupası finali oynadı. Ülker ile olan anlaşmanın sayesinde EuroLeague haklarını da devralan Fenerbahçe, bu kupada da 2008-09, 2010-11, 2011-12 ve 2012-13 sezonlarında son 16'ya kaldı, 2007-08 sezonunda ise tarihinde ilk kez çeyrek final oynayarak Montepaschi Siena'ya elendi.

Bu dönemde Fenerbahçe, altyapıda da yeniden Türkiye'nin önde gelen kudret merkezlerinden biri haline geldi. Nitekim, sarı lacivertliler 2007'de gençlerde, 2008, 2009, 2011 ve 2012'de yıldızlarda Türkiye şampiyonu olurken, A takımında tecrübe kazanan ya da altyapısından yetişen Semih Erden ve Ömer Aşık gibi değerleri NBA'e yolladı. 2010 yılında Dünya Şampiyonası'nda ikinci olan millî takıma Erden ve Aşık'ın yanı sıra Ömer Onan ve Oğuz Savaş'ı verdi.

2012-13 sezonunda transfer bütçesini daha da yukarılara çeken Fenerbahçe Montepaschi Siena'yla büyük başarılar yakalayan antrenör Simone Pianigiani ile anlaştıktan sonra Bo McCalebb, Romain Sato, David Andersen, J.R Bremer ve Mike Batiste gibi tecrübeli yıldızlar ve İlkan Karaman ve Barış Ermiş gibi gençleri transfer ettiyse de EuroLeague'de Top 16'da 2 galibiyet ve 12 yenilgi ile kulüp tarihinin en kötü performanslarından birini gösterdi ve Türkiye Basketbol Ligi'nde çeyrek finalde Pınar Karşıyaka'ya elendi.[5] 2013 yılında koç Simone Pianigiani ile yollarını ayıran kulüp 2013-14 sezonu öncesinde Željko Obradović ile anlaşarak tarihi bir an yaşadı.[6] Sırp koç ile birlikte Fenerbahçe 2014-15 sezonunda çeyrek final serisinde Makkabi Tel Aviv'i 3-0 yenerek tarihinde ilk kez EuroLeague Dörtlü Finaline yükseldi.[7] Ayrıca takım oyuncuları Nemanja Bjelica Euroleague'te Sezonun MVP'si, Andrew Goudelock Yılın İkinci Beşi'ne ve Bogdan Bogdanović Euroleague Yükselen Yıldız'ı seçilme başarısı gösterdi.[8][9] Ancak Fenerbahçe ilk kez katıldığı Final-Four yarı final karşılaşmasında Real Madrid'e 96-87 yenilerek dördüncü oldu.[10] Daha sonra 2015 yazında Ülker, Fenerbahçe basketbol takımı ile bulunan isim sponsorluk anlaşmasını feshettiğini, ancak takıma destek vermeye devam edeceğini açıkladı.[11]

Obradović ile Altın Çağ: Avrupa'nın zirvesinde (2015-2020)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülker grubu ile yollarını ayıran Fenerbahçe, sponsorsuz bir şekilde 2015-16 sezonuna başladı ve kendi seyircisi önünde Avrupa ve ligde oynadığı 35 maçın 34'ünü kazandı. İlk olarak Türkiye Kupasını Darüşşafaka'ya karşı oynanan final maçı sonrasında kazandı. İlerleyen zamanlarda EuroLeague'de son 16 takım arasında kaldı ve finale kadar devam etti. Finalde PBK ÇSKA Moskova'ya karşı maçı kaybetti ve sezonu ikinci tamamladı. Türkiye basketbol liginde ise normal sezonu Anadolu Efes'in ardından ikinci bitiren Fenerbahçe, play-off'larda ilk olarak Uşak Sportif'i ardından da Galatasaray'ı eleyerek finalde Anadolu Efesi'in rakibi oldu. Abdi İpekçi Arena'da oynanan ilk final maçını kazanan Fenerbahçe, saha avantajını elde etti ve Ülker Spor ve Etkinlik Salonu'nda oynanan 6. maçı kazanarak seriyi 4-2'ye getirip şampiyon oldu.[12]

Željko Obradović Fenerbahçe'yi çalıştırırken (2016)
2019-20 sezonunda Fenerbahçe

Fenerbahçe 2016-17 sezonu öncesinde Bogdan Bogdanović, Ekpe Udoh ve Jan Veselý ile yeni sözleşme imzaladı.[13][14][15] Daha sonra ise İspanya'da düzenlenen özel turnuvada Real Madrid'i yenerek şampiyon oldu.[16] Fenerbahçe 2016-17 sezonunda Cumhurbaşkanlığı Kupasını Anadolu Efes'i 77-69 yenerek kazandı.[17] Türkiye Kupası çeyrek finalinde de Anadolu Efes ile karşılaştı ve bu mücadeleden mağlup ayrıldı.[18] Euroleague'de normal sezonu 5. olarak tamamladı. Ardından Panathinaikos'u deplasman dezavantajına rağmen 0-3'le eleyerek Final Four'a emin adımlarla yükseldi. İstanbul'da, Sinan Erdem Spor Salonu'ndaki Final Four mücadelesinde Real Madrid'i eleyerek finalde Olimpiakos'un rakibi oldu. Final karşılaşmasını 80-64'lük skorla kazanan Fenerbahçe EuroLeague'de şampiyon oldu ve bunu başaran ilk ve tek Türk takımı olarak Türk Basketbol tarihine geçti.[19] Türkiye Basketbol Ligi'nde ise sadece 2 yenilgi aldı ve sezonu lider tamamladı. Çeyrek finalde Tofaş ve yarı finalde Darüşşafaka'ya da yenilmeyen Fenerbahçe, ligi ikinci bitiren Beşiktaş ile finalde karşılaştı ve rakibini 4-0'la geçerek şampiyon oldu. Böylelikle TBL'de oynadığı 39 maçta 37 galibiyet aldı, son 30 galibiyeti ise üst üste idi.[20] Fenerbahçe 2016-17 sezonunu Cumhurbaşkanlığı Kupası, Euroleague ve Türkiye Basketbol Ligi şampiyonluğu ile kapatarak tarihindeki en başarılı sezonunu yaşadı.

Fenerbahçe 2015-16 ve 2016-17 sezonlarını sponsorsuz bir şekilde tamamladı.

2017-18 sezonu öncesinde Doğuş Grubu ile 3 seneliğine başta isim sponsorluğu olmak üzere birçok alanda işbirliğine imza attı.[21][22] Sezon başında bir önceki sezon kazanılan başarılarda kritik bir rol oynayan Ekpe Udoh NBA takımlarından Utah Jazz'in yolunu tutarken Bogdan Bogdanović ise Sacramento Kings ile Amerikan basketboluna adım atmış oldu. Fenerbahçe Doğuş ismiyle yeni sezona giren takımda mevcut kadroda bulunan Barış Hersek ve Kostas Slukas ile sözleşme yenilendi.[23] Kaybettiği yıldız oyuncularının yerini dolduramaya çalışan Fenerbahçe Doğuş Basketbol Takımı kadrosunu Nicolo Melli, Brad Wanamaker ve Jason Thompson gibi isimlerle güçlendirdi. Sezon ortasında Türkiye Kupası'nda çeyrek finalde Anadolu Efes'e 80-83 kaybederek elendi. Basketbol Süper Ligi'nde ise normal sezonu lider tamamlayan Fenerbahçe Doğuş çeyrek final ve yarı final serilerini tüm maçları kazanarak geçip finalde Tofaş Basketbol Takımı'nın rakibi oldu. Final serisini ise 4-1 lik üstünlükle tamamlayan Fenerbahçe Doğuş 2017-18 Basketbol Süper Ligi'ni şampiyon olarak tamamlamış oldu. EuroLeague'de ise ilk defa 15 takımlı lig usulü olarak oynanan 2017-18 EuroLeague normal sezonunu 21 galibiyet, 9 mağlubiyet ile 2. sırada tamamlayarak adını Play-Off turuna yazdırdı. Play-Off turunda İspanya'nın Baskonia takımını ev sahibi avantajıyla birlikte 3-1'lik skorla geçerek üst üste 4. kez Final Four organizasyonunda oynama hakkı kazandı. Final Four'da yarı finalde Žalgiris'i 76-67 yenerek üst üste 3. kez EuroLeague finali gördü. Finalde ise turnuva tarihinin en çok şampiyonluk yaşamış takımı olan Real Madrid'e 85-80 mağlup olarak tarihinde 2. kez EuroLeague 2.si oldu.

Fenerbahçe 2018-19 sezonu öncesi isim sponsoru olan Doğuş Grubu ile yollarını ayırdı.[24] Sezona isim sponsoru olmadan başlayan Fenerbahçe sezon ortasında Beko ile isim sponsorluğu konusunda anlaştı.[25] James Nunnally ve takıma bir önceki sezon katılan Brad Wanamaker NBA'in yolunu tutarken Jason Thompson ise Çin Basketbol Ligi'ne geri döndü. Fenerbahçe Beko kadrosunu güçlendirmek için NBA'de oynayan Joffrey Lauvergne ve Tyler Ennis ile anlaştı.[26][27] Sezon içerisinde ise yaşadığı sakatlığın ardından sezonu kapatan Tyler Ennis'in yerine Erick Green ile sezon sonuna kadar anlaşma sağlandı.[28] Fenerbahçe Beko Türkiye Kupası finalinde Anadolu Efes'i 80-70'lik skorla mağlup ederek kupayı müzesine götürmeyi başardı. Basketbol Süper Ligi'nde ise normal sezonu Anadolu Efes'in ardında bitiren Fenerbahçe Beko, çeyrek finalde Türk Telekom'u elerken yarı finalde de Tofaş Basketbol Takımı'nı eleyerek finalde Anadolu Efes'in rakibi oldu. 7 Maçlık final serisi sonunda Anadolu Efes'e 4-3 mağlup olarak 2018-19 Basketbol Süper Ligi sezonunu ikinci sırada tamamladı. 2018-19 EuroLeague normal sezonunu lider bitiren Fenerbahçe Beko Play-Off turunda Žalgiris ile eşleşti. Seriyi 3-1 ile kazanan Fenerbahçe Beko üst üste 5. kez Final Four organizasyonunda yer almaya hak kazandı. Final Four yarı finalinde Anadolu Efes'e 73-92 kaybeden Fenerbahçe Beko üçüncülük maçında Real Madrid'e 75-94 mağlup olarak 2018-19 EuroLeague sezonunu 4. sırada tamamlamış oldu.

Kulübün resmi internet sitesinden yapılan açıklamaya göre Željko Obradović kendi isteği üzerine, takımdan ayrılmıştır.[29][30]

2020 sonrası yapılandırma ve günümüz[değiştir | kaynağı değiştir]

Željko Obradović ile yollarını ayırdıktan sonraki sezon başında Fenerbahçe, yeni bir yapılanmaya gitti ve NBA takımlarından Sacramento Kings’in asistan koçu olarak görev yapan Igor Kokoškov ile 4 Temmuz 2020’de 3 yıllık sözleşmeye imza attı.[31][32] 2020-21 sezonunda Türkiye Basketbol Süper Ligi'ni 52 puan ile ikinci tamamlayarak play-off'larda Karşıyaka Basketbol Takımı ile eşleşti. Fenerbahçe, Karşıyaka'yı 3-1'lik seri ile geçerek Türkiye Basketbol Finali'ne yükseldi ve lig birincisi olan Anadolu Efes ile eşleşti. Fenerbahçe, Anadolu Efes'e 3-0 kaybederek sezonu ikinci tamamladı. Fenerbahçe, EuroLeague'de ligi 7. sırada tamamlayarak play-off'larda oynama şansı yakaladı. Igor Kokoškov Covid-19 testi pozitif çıktığı için CSKA Moskova ile oynanan play-off maçlarında yer alamadı. Kokoškov'un yerine yardımcı antrenör Erdem Can play-off maçlarına çıktı.[33] CSKA Moskova 3-0'lık seri ile Fenerbahçe'yi eledi. Fenerbahçe 5 senenin ardından ilk kez Final Four'a katılama şansı yakalayamadı.[34] Sözleşmesi devam eden Igor Kokoškov, NBA takımlarından Dallas Mavericks ile anlaştı ve Fenerbahçe yaptığı resmî bir açıklama ile 27 Temmuz 2021 tarihinde Igor Kokoškov ile olan sözleşmenin feshedildiğini belirtti. Bu gelişmelerin ardından medyada, Igor Kokoškov’un Fenerbahçe’ye 1 yıllık maaşı olan 1.5 milyon Euro bedeli, kulübe tazminat olarak ödeyeceği belirtildi.[35]

2021-2022 sezonunda; Türkiye Basketbol Süper Ligi’ni Şampiyon olarak tamamlamasının ardından, EuroLeague’de istenilen performansın çok uzağında kalan koç Aleksandar Đorđević ile yollarını ayıran Fenerbahçe, CSKA Moskova’dan Dimitris İtudis ile 3 yıllık sözleşme imzaladı.[36] 13 Aralık 2023 tarihinde baş antrenörlük görevinden ayrılan Yunan Dimitris Itoudis yerine, 2011 yılında oyuncu olarak Fenerbahçe’de forma giymiş olan Litvanyalı Sarunas Jasikevicius getirildi.[37]

Sezonlara göre performans[değiştir | kaynağı değiştir]

Sezon TBL Türkiye Kupası C.Başkanlığı Kupası Avrupa Kupaları Koç
1966-67 5. Şampiyon Finalist Türkiye Samim Göreç
1967-68 2. İstanbul Grubu 1/2 Final Kupa Galipleri Kupası 2. tur TürkiyeAltan Dinçer
1968-69 6. İstanbul Grubu 1/2 Final Türkiye Önder Dai
1969-70 2. İstanbul Grubu 1/2 Final Türkiye Mehmet Baturalp
1970-71 2. İstanbul Grubu 1/2 Final
1971-72 5. İstanbul Grubu 1/2 Final TürkiyeMehmet Baturalp
Türkiye Altan Dinçer
1972-73 7. İstanbul Grubu 1/4 Final Türkiye Altan Dinçer
1973-74 8. Türkiye Önder Seden
1974-75 9.
1975-76 4. Türkiye Önder Seden
Türkiye Hüseyin Kozluca
1976-77 8. Türkiye Tuluğ Siyavuş
1977-78 9.
1978-79 11. Türkiye Tuluğ Siyavuş
Türkiye Hüseyin Kozluca
1979-80 10. TürkiyeMehmet Baturalp
1980-81 11.
1981-82 10.
1982-83 2. Yugoslavya Sosyalist Federal CumhuriyetiAleksandar Nikoliç
TürkiyeÖnder Seden
1983-84 Yarı final Kupa Galipleri Kupası 1. tur Aydan Siyavuş
Türkiye Önder Okan
1984-85 Finalist Finalist Koraç Kupası 1/4 Final grubu 4. Türkiye Önder Okan
1985-86 Çeyrek final Kupa Galipleri Kupası

1. tur

Amerika Birleşik Devletleri Dennis Perryman

Türkiye Erdal Poyrazoğlu
Türkiye Mahmut Uslu

1986-87 9. Türkiye Faruk Akagün
Türkiye Rıza Erverdi
1987-88 Yarı final Finalist Türkiye Rıza Erverdi
Türkiye Doğan Hakyemez
1988-89 Playoff Birinci Tur Koraç Kupası

2. Tur

Türkiye Fehmi Sadıkoğlu
Türkiye Rıza Erverdi
1989-90 Yarı final Şampiyon Koraç Kupası

2. Tur

Türkiye Çetin Yılmaz
1990-91 Şampiyon Şampiyon Koraç Kupası

1. Tur

1991-92 Yarı final Son 16 FIBA Avrupa Kupası

3. tur

1992-93 Finalist Son 16 Koraç Kupası

Çeyrek final grubu 3.

1993-94 Yarı final Finalist Koraç Kupası

Çeyrek final grubu 3.

Türkiye Necati Güler
Bosna-Hersek Faruk Kulenoviç
1994-95 Finalist Çeyrek final Şampiyon FIBA Avrupa Kupası

Yarı final grubu 3.

Türkiye Murat Didin
1995-96 Yarı final Çeyrek final Koraç Kupası

Çeyrek final

Türkiye Murat Didin
Türkiye Murat Özgül
1996-97 Çeyrek final Finalist FIBA EuroCup

Son 16

Türkiye Murat Özgül
1997-98 Yarı finalist Yarı finalist FIBA EuroCup

Son 32

1998-99 Yarı finalist Finalist FIBA EuroLeague son 16 Türkiye Murat Özgül
Türkiye Halil Üner
1999-00 Playoff Birinci Tur Son 16 Saporta Kupası

Grup 5.

Türkiye Halil Üner
2000-01 Çeyrek final Son 16 Koraç Kupası

Çeyrek final

Nihat İziç
2001-02 Çeyrek final Son 16 Kuzey Avrupa Ligi

Çeyrek final

Türkiye Murat Özgül
2002-03 Çeyrek final Son 16
2003-04 Çeyrek final Çeyrek final FİBA EuroCup Challenge

Güney konferansı 3.

2004-05 Yarı final Çeyrek final EuroChallengeFinal Four Türkiye Aydın Örs
2005-06 Çeyrek final Yarı final Eurocup Top 6
2006-07 Şampiyon Yarı final EuroLeague İlk Tur
2007-08 Şampiyon Yarı final Şampiyon EuroLeague Çeyrek final Karadağ Bogdan Tanjevic
2008-09 Finalist Çeyrek final Finalist EuroLeague Top 16
2009-10 Şampiyon Şampiyon Finalist EuroLeague İlk Tur
2010-11 Şampiyon Şampiyon Finalist EuroLeague Top 16 Hırvatistan Neven Spahija
2011-12 Çeyrek final Çeyrek final Finalist EuroLeague Top 16
2012-13 Çeyrek final Şampiyon EuroLeague Top 16 İtalya Simone Piangiani
2013-14 Şampiyon Yarı final Şampiyon EuroLeague Top 16 Sırbistan Željko Obradović
2014-15 Yarı final Finalist Finalist EuroLeague Dördüncüsü
2015-16 Şampiyon Şampiyon EuroLeague Finalisti
2016-17 Şampiyon Çeyrek final Şampiyon EuroLeague Şampiyonu
2017-18 Şampiyon Çeyrek final Şampiyon EuroLeague Finalisti
2018-19 Finalist Şampiyon Finalist EuroLeague Dördüncüsü
2019-20 Sezon İptal Edildi Şampiyon Finalist Sezon İptal Edildi
2020-21 Finalist Sezon İptal Edildi Düzenlenmedi EuroLeague Top 16 Sırbistan Igor Kokoškov
2021-22 Şampiyon Finalist EuroLeague Normal Sezon 12. Sırbistan Aleksandar Đorđević
2022-23 Yarı final EuroLeague Çeyrek final Yunanistan Dimitris İtudis

Avrupa tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Fenerbahçe, Avrupa kupalarına pek çok kez katılıp tarihteki gelmiş geçmiş en başarılı Türk takımı olmuştur. Avrupa maçlarına ilk kez 1959-1960 sezonunda çıkan Fenerbahçe, başlarda kötü performans çizmiş, ilk başarısını ise 1984-85 sezonunda Koraç Kupası'nda 3. tur oynayarak göstermiştir. Bu başarıdan sonra yine bir düşüş içine giren Fenerbahçe Basketbol Takımı, 2004-15 yılları arasında fırtına gibi esip FIBA EuroCup Challenge'de 2003-04 sezonunda ikinci tura yükseldi, FIBA EuroChallenge'de 2004-05 sezonu 4. olup 2005-06 sezonu son 16'ya kalmıştır. Avrupa kupalarında şimdiye dek 500 maça çıkan Fenerbahçe 290 galibiyet, 210 yenilgi almıştır. Fenerbahçe, EuroLeague'de (Avrupa Şampiyonlar Kupası dahil) şimdiye kadar 22 kez (1959-60, 1965-66, 1991-92, 1998-99, 2006-07, 2007-08, 2008-09, 2009-10, 2010-11, 2011-12, 2012-13, 2013-14, 2014-15, 2015-16, 2016-17, 2017-18, 2018-19, 2019-20, 2020-21 ve 2021-22, 2022-23, 2023-24) yer aldı. 2015 yılında Final Four'a kaldı ve ilk maçta Real Madrid'e yenildi. Üçüncülük maçını CSKA Moskova ile oynayan Fenerbahçe bu maçtan da yenik ayrıldı ve 2015 sezonunu EuroLeague dördüncüsü olarak tamamladı. 2016 yılında yine Final Four'a kalan Fenerbahçe daha sonra ilk ve tek Türk takımı olarak finale yükseldi ve CSKA Moskova'ya karşı maçı kaybederek sezonu Avrupa ikincisi olarak tamamladı. 2016-17 EuroLeague sezonunda da final oynayan Fenerbahçe, bu kez finalde Yunan devi Olimpiakos'u 80-64 yendi ve basketbol erkekler branşında Avrupa'nın en büyük kupasını kazanan ilk Türk takımı olarak tarih yazdı.

Fenerbahçe basketbol takımı bugüne kadar Avrupa kupalarında oynadığı 678 maçta 382 galibiyet 296 mağlubiyet almıştır. Not: 19 Nisan 2024 tarihi itibarıyla.

Ülkelerin takımlarıyla maçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

19 Nisan 2024 itibarıyla
Ülke Maç sayısı Galibiyet - Yenilgi
İspanya 136 61 Galibiyet 75 Yenilgi
Yunanistan 71 35 Galibiyet 36 Yenilgi
Rusya 63 36 Galibiyet 27 Yenilgi
İtalya 66 33 Galibiyet 35 Yenilgi
Türkiye 39 26 Galibiyet 13 Yenilgi
Fransa 40 26 Galibiyet 14 Yenilgi
İsrail 37 25 Galibiyet 13 Yenilgi
Almanya 34 24 Galibiyet 10 Yenilgi
Litvanya 32 21 Galibiyet 11 Yenilgi
Sırbistan 26 16 Galibiyet 10 Yenilgi
Hırvatistan 12 7 Galibiyet 5 Yenilgi
Slovenya 10 8 Galibiyet 2 Yenilgi
Letonya 10 5 Galibiyet 5 Yenilgi
Polonya 10 5 Galibiyet 5 Yenilgi
Romanya 9 7 Galibiyet 2 Yenilgi
Ukrayna 9 6 Galibiyet 3 Yenilgi
Bulgaristan 9 5 Galibiyet 4 Yenilgi
Belçika 8 6 Galibiyet 2 Yenilgi
Kuzey Makedonya 8 6 Galibiyet 2 Yenilgi
Çekya 8 4 Galibiyet 4 Yenilgi
Yugoslavya FC 7 4 Galibiyet 3 Yenilgi
Yugoslavya SFC 6 1 Galibiyet 5 Yenilgi
Macaristan 4 3 Galibiyet 1 Yenilgi
İsveç 4 2 Galibiyet 2 Yenilgi
Kıbrıs Rum Kesimi 3 2 Galibiyet 1 Yenilgi
Estonya 2 2 Galibiyet 0 Yenilgi
Gürcistan 2 2 Galibiyet 0 Yenilgi
Karadağ 2 2 Galibiyet 0 Yenilgi
Avusturya 2 1 Galibiyet 1 Yenilgi
Bosna-Hersek 2 1 Galibiyet 1 Yenilgi
Çekoslovakya 2 1 Galibiyet 1 Yenilgi
Hollanda 2 1 Galibiyet 1 Yenilgi
SSCB 2 0 Galibiyet 2 Yenilgi

Avrupa kupalarına katılım sayıları ve yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Organizasyon Organizasyonun Seviyesi Katılım sayısı Yıllar
EuroLeague 1 numaralı 18 2006-07, 2007-08, 2008-09, 2009-10, 2010-11, 2011-12, 2012-13, 2013-14, 2014-15, 2015-16, 2016-17, 2017-18, 2018-19, 2019-20, 2020-21, 2021-22, 2022-23 2023-24
FIBA Avrupa Ligi 1 numaralı 2 1991-92,1998-99
FIBA Avrupa Şampiyonlar Kupası 1 numaralı 3 1959-60, 1965-66, 1991-92
FIBA Avrupa Kupa Galipleri Kupası 2 numaralı 3 1967-68, 1983-84, 1985-86
FIBA Saporta Kupası 2 numaralı 1 1999-2000
FIBA EuroCup 2 numaralı 4 1991-92, 1994-95, 1996-97, 1997-98
FIBA EuroCup 3 numaralı 1 2005-06
FIBA Europe League 3 numaralı 1 2004-05
FIBA Koraç Kupası 3 numaralı 9 1984-85, 1988-89, 1989-90, 1990-91, 1992-93, 1993-94, 1995-96, 2000-01, 2001-02
FIBA Europe Cup 4 numaralı 1 2003-04
NEBL Kuzey Avrupa Basketbol Ligi Bölgesel 1 2001-02

Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]

Takım kadrosu[değiştir | kaynağı değiştir]

2023-24 kadrosu
Fenerbahçe kadrosu
Oyuncular Teknik kadro
Poz. # Ülke İsim Yaş Boy Ağırlık
UF 0 Amerika Birleşik Devletleri Motley, Johnathan 1995-5-428 - 4 Mayıs 1995(1995-05-04) 2,03 m (6 ft 8 in) 104 kg (229 lb)
UF 1 Türkiye İrlanda Birsen, Metecan (ÇV) 1995-4-629 - 6 Nisan 1995(1995-04-06) 2,08 m (6 ft 10 in) 101 kg (223 lb)
ŞG 2 Türkiye Hazer, Şehmus 1999-2-1525 - 15 Şubat 1999(1999-02-15) 1,90 m (6 ft 3 in) 90 kg (200 lb)
OK 3 Amerika Birleşik Devletleri Türkiye Wilbekin, Scottie (ÇV) 1993-4-531 - 5 Nisan 1993(1993-04-05) 1,88 m (6 ft 2 in) 80 kg (180 lb)
P 5 Türkiye Şanlı, Sertaç 1991-8-532 - 5 Ağustos 1991(1991-08-05) 2,13 m (7 ft 0 in) 115 kg (254 lb)
P 9 Yunanistan Papagiannis, Georgios 1997-7-326 - 3 Temmuz 1997(1997-07-03) 2,20 m (7 ft 3 in) 136 kg (300 lb)
ŞG 10 Türkiye Mahmutoğlu, Melih (K) 1990-5-1233 - 12 Mayıs 1990(1990-05-12) 1,91 m (6 ft 3 in) 85 kg (187 lb)
UF 11 Amerika Birleşik Devletleri Hayes, Nigel 1994-12-1629 - 16 Aralık 1994(1994-12-16) 2,03 m (6 ft 8 in) 103 kg (227 lb)
KF 13 Bosna-Hersek Türkiye Biberovic, Tarık (ÇV) 2001-1-2823 - 28 Ocak 2001(2001-01-28) 2,01 m (6 ft 7 in) 95 kg (209 lb)
OK 19 Brezilya İtalya Neto, Raul (ÇV, Sakat) 1992-5-1931 - 19 Mayıs 1992(1992-05-19) 1,88 m (6 ft 2 in) 82 kg (181 lb)
KF 21 Kanada Pierre, Dyshawn 1993-11-1730 - 17 Kasım 1993(1993-11-17) 1,98 m (6 ft 6 in) 104 kg (229 lb)
F 22 Türkiye Mestoğlu, Yiğit Hamza 2004-4-2219 - 22 Nisan 2004(2004-04-22) 2,03 m (6 ft 8 in) 93 kg (205 lb)
ŞG 23 Sırbistan Gudurić, Marko 1995-3-829 - 8 Mart 1995(1995-03-08) 1,98 m (6 ft 6 in) 91 kg (201 lb)
ŞG 27 Amerika Birleşik Devletleri Yunanistan Dorsey, Tyler (ÇV) 1996-12-1827 - 18 Aralık 1996(1996-12-18) 1,96 m (6 ft 5 in) 82 kg (181 lb)
OK 33 Yunanistan Amerika Birleşik Devletleri Calathes, Nick (ÇV) 1988-2-736 - 7 Şubat 1988(1988-02-07) 1,98 m (6 ft 6 in) 97 kg (214 lb)
OK 41 İsrail Madar, Yam 2000-12-2123 - 21 Aralık 2000(2000-12-21) 1,90 m (6 ft 3 in) 82 kg (181 lb)
F/P 77 Amerika Birleşik Devletleri Sestina, Nate 1997-5-1226 - 12 Mayıs 1997(1997-05-12) 2,11 m (6 ft 11 in) 106 kg (234 lb)
Başantrenör
Yardımcı antrenörler
  • Litvanya Tomas Masiulis
  • Türkiye Erdem Bilmen
  • Slovenya Radovan Trifunović
  • Türkiye Alp Timuçin Yener
Takım menajeri
Kondisyoner
  • Yunanistan Kostas Chatzichristos
  • Türkiye İlker Belgutay
Fizyoterapist
  • Türkiye Rıza Özdemir
  • Türkiye Şahir Uğur Sezer
  • Yunanistan Kosmas Kontogiannis

  • (K) Takım kaptanı
  • (ÇV) Çifte vatandaş
  • Sakat Sakat

Liste • Son güncelleme: 16 Aralık2023

Takım dizilişi[değiştir | kaynağı değiştir]

Poz. İlk 5 Benç 1 Benç 2 Benç 3
C Sertaç Şanlı Georgios Papagiannis Johnathan Motley
PF Nigel Hayes Nate Sestina Metecan Birsen
SF Dyshawn Pierre Marko Gudurić Tarık Biberovic Yiğit Hamza Mestoğlu
SG Scottie Wilbekin Tyler Dorsey Melih Mahmutoğlu
PG Nick Calathes Yam Madar Şehmus Hazer Raul Neto Sakat

Emekli numaralar[değiştir | kaynağı değiştir]

Fenerbahçe emekli numaraları
No Ülke Oyuncu Pozisyon Oynadığı yıllar Emeklilik tarihi
6 Türkiye Mirsad Türkcan F 2006-2012 16/09/2012[38]
7 Türkiye Ömer Onan SG 2004-2005; 2006-2014 17/10/2014[39]

Başarılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Avrupa[değiştir | kaynağı değiştir]

Şampiyon (1): 2016-17
İkinci (2): 2015-16, 2017-18
Dördüncü (2): 2014-15, 2018-19

Türkiye[değiştir | kaynağı değiştir]

Şampiyon (10): 1990-91, 2006-07, 2007-08, 2009-10, 2010-11, 2013-14, 2015-16, 2016-17, 2017-18, 2021-22
İkinci (10): 1967-68, 1969-70, 1970-71, 1982-83, 1984-85, 1992-93, 1994-95, 2008-09, 2018-19, 2020-21
Şampiyon (3): 1957, 1959, 1965
İkinci (6): 1954, 1956, 1958, 1963, 1964, 1967
Şampiyon (8): 1966-67, 2009-10, 2010-11, 2012-13, 2015-16, 2018-19, 2019-20, 2023-24
İkinci (5): 1993-94, 1996-97, 1998-99, 2014-15, 2021-22
Şampiyon (7): 1990, 1991, 1994, 2007, 2013, 2016, 2017
İkinci (10): 1985, 1988, 2008, 2009, 2010, 2011, 2014, 2018, 2019, 2022
  • Federasyon Kupası
Şampiyon (5): 1954, 1958, 1959, 1960, 1961
İkinci (2): 1948, 1951
Şampiyon (7): 1954-55, 1955-56, 1956-57, 1962-63, 1963-64, 1964-65, 1965-66
İkinci (3): 1950-51, 1953-54, 1957-58
  • İstanbul İkinci Basketbol Ligi
Şampiyon (2): 1945-46, 1948-49
  • Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü Kupası:
Şampiyon (1): 1991-92
İkinci (1): 1989-90
  • Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü Kupası
Şampiyon (1): 1987-88

Diğer kupalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Dörtler Kupası (1944-45)
  • Trakya Kupası (1945-46)
  • İTÜ Rektörlük Kupası (1953-54)
  • 19 Mayıs Kupası (1953-54)
  • FB-Kadıköy Kupası (1954-55)
  • Vali Gökay Kupası (1954-55)
  • Milliyet Gazetesi Kupası (1954-55)
  • Türkiye-Yugoslavya Dostluk Kupası (1954-55)
  • Rövanşlar Kupası (1954-55)
  • Çınar Kupası (1955-56)
  • Mülkiye Turnuvası Kupası (1955-56)
  • Teşvik Turnuvası Kupası (1955-56)
  • NATO Kupası (1955-56)
  • 2. Mülkiye Turnuvası Kupası (1955-56)
  • Zafer Kupası (1956-57)
  • Cihanoğlu Kupası (1956-57)
  • Teşvik Turnuvası Kupası (1956-57)
  • Muhtar Sencer Kupası (1957-58)
  • Teşvik Turnuvası Kupası (1957-58)
  • Bahar Kupası (1958-59)
  • Yaz Turnuvası Kupası (1962-63)
  • Taçspor Kupası (1970-71)
  • Taçspor Kupası (1975-76)
  • Yeşilköy Kupası (1979-80)
  • Bursa Dostluk Kupası (1982-83)
  • Basketbol Hakemleri Derneği Kupası (1984-85)
  • Efes Pilsen Kupası (1984-85)
  • İstanbul Osman Erverdi Kupası (1985-86)
  • Ankara Osman Erverdi Kupası (1985-86)
  • İzmir Fuar Kupası (1987-88)
  • Osman Erverdi Kupası (1987-88)
  • Önder Okan Kupası (1988-89)
  • Uluslararası Efes Pilsen Kupası (1989-90)
  • Karşıyaka Kupası (1989-90)
  • Tofaş SAS Kupası (1990-91)
  • Karşıyaka Kupası (1990-91)
  • Özkan Alisbah Kupası (1991-92)
  • Ülker 50. Yıl Kupası (1994-95)
  • İstanbul Dörtlü Turnuva Kupası (2000-01)
  • İzmir Dostluk Turnuvası (2003-04)
  • Abdullah İnce Kupası (2004-05)
  • TÜBAD Turnuvası Kupası (2004-05)
  • Karşıyaka - Pınar Cup Kupası (2005-06)
  • Mirza Delibasic Kupası (2009-10)
  • Cagliari Turnuvası Kupası (2012-13)
  • 1. Zadar Turnuvası Kupası (2014-15)
  • 2. Zadar Doğuş Turnuvası Kupası (2015-16)
  • Costa Del Sol Turnuvası Kupası (2016-17)
  • 4. Zadar Turnuvası Kupası (2017-18)
  • 5. Zadar Turnuvası Kupası (2018-19)
  • TÜBAD Turnuvası Kupası (2020-21)
  • İstanball Kupası (2021-22)
  • TÜBAD Turnuvası Kupası (2022-23)

İlkler ve Enler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Türkiye'nin Avrupa kupalarında kulüpler bazında en büyük başarısına ulaşan ilk takım (2016-17 sezonu EuroLeague Şampiyonu)
  • Türkiye Kupası'nı kazanan ilk takım (1966-67)
  • Cumhurbaşkanlığı Kupası'nı 2 yıl üst üste kazanan ilk takım (1989-90, 1990-91)
  • NBA takımlarına karşı galibiyet alan ilk ve tek Türk takımı (5 Ekim 2012 Fenerbahçe 97-91 Boston Celtics)
  • NBA takımlarına karşı en çok galibiyet alan Türk takımı. Avrupa'da ise 4. takımdır (2 Galibiyet)
  • Amerika kıtasında NBA takımlarını yenen ilk ve tek Türk takımıdır. Avrupa'da ise CSKA Moskova'dan sonra 2. takım (5 Ekim 2015 Brooklyn Nets 96-101 Fenerbahçe)
  • EuroLeague 1. tur gruplarını en çok lider bitiren Türk takımı (3 kez: 2011-12, 2013-14, 2015-16)
  • EuroLeague'de bir sezonda en çok galibiyet alan Türk takımı (2018-19 sezonu 28 galibiyet, Normal sezonda 25 galibiyet, Play-offlarda 3 galibiyet)
  • EuroLeague'de bir sezonda kendi sahasında en çok galibiyeti alan Türk takımı (2015-16 sezonu 14 galibiyet - 0 yenilgi)
  • EuroLeague tarihinde aynı sezonda Makkabi Tel Aviv, CSKA Moskova, Olimpiakos ve Barcelona'yı deplasmanda yenen ilk ve tek takım
  • EuroLeague'de finale kalan ilk Türk takımı (2015-16 sezonu)
  • EuroLeague'de galibiyet ortalaması en yüksek Türk takım (Fenerbahçe %54, Anadolu Efes %51)
  • EuroLeague'de üst üste 5 sezon Final Four'a kalan ilk ve tek Türk takımı (2014-15, 2015-16, 2016-17, 2017-18, 2018-19 sezonları)
  • EuroLeague'de şampiyon olan ilk Türk takımı (2016-17 sezonu)
  • EuroLeague'de normal sezonu lider bitiren ilk Türk takımı (2018-19 sezonu)
  • İlk kez EuroLeague'de üst üste 3 kez final oynayan Türk takımı (2016, 2017, 2018)

Kaptanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Geçmiş kadrolar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaptanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

2015'ten beri takımın kaptanı: Melih Mahmutoğlu
Yıllar Kaptan
1982-1986 Türkiye Efe Aydan
1986-1990 Türkiye Necdet Ronabar
1990-1993 Türkiye Ali Limoncuoğlu
1993-1995 Türkiye Hüsnü Çakırgil
1995-1998 Türkiye Güray Kanan
1998-2003 Gürcistan Zaza Enden
2003-2006 Türkiye Zeki Gülay
2006-2010 Bosna-Hersek Damir Mršić
2010-2014 Türkiye Ömer Onan
2014-2015 Türkiye Emir Preldžić
2015- Türkiye Melih Mahmutoğlu

Koçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıllar Koç
1944-49 Türkiye yok
1949-50 Türkiye Feridun Koray
1951-65 Türkiye Samim Göreç
1965-66 Türkiye Samim Göreç / Sacit Seldüz / Mehmet Baturalp / Altan Dinçer
1966-67 Türkiye Erol Demiroma / Altan Dinçer
1967-68 Türkiye Altan Dinçer
1968-69 Türkiye Önder Dai
1969-71 Türkiye Mehmet Baturalp
1971-72 Türkiye Mehmet Baturalp / Altan Dinçer / Deniz Sine / Bülent Yüksel
1972-73 Türkiye Altan Dinçer
1973-75 Türkiye Önder Seden
1975-76 Türkiye Önder Seden / Hüseyin Kozluca
1976-78 Türkiye Tuluğ Siyavuş
1978-79 Türkiye Tuluğ Siyavuş / Hüseyin Kozluca
1979-82 Türkiye Mehmet Baturalp
1982-83 Türkiye Önder Seden
1983-84 Türkiye Aydan Siyavuş / Önder Okan
1984-85 Türkiye Önder Okan
1985-86 Amerika Birleşik Devletleri Dennis Perryman / Türkiye Erdal Poyrazoğlu / Mahmut Uslu
1986-87 Türkiye Faruk Akagün / Rıza Erverdi
Yıllar Koç
1987-88 Türkiye Rıza Erverdi / Doğan Hakyemez
1988-89 Türkiye Fehmi Sadıkoğlu / Rıza Erverdi
1989-93 Türkiye Çetin Yılmaz
1993-94 Türkiye Necati Güler / Bosna-Hersek Faruk Kulenović
1994-95 Türkiye Murat Didin
1995-96 Türkiye Murat Didin / Murat Özgül
1996-98 Türkiye Murat Özgül
1998-99 Türkiye Murat Özgül / Halil Üner
1999-00 Türkiye Halil Üner
2000-01 Bosna-Hersek Nihat Izić
2001-04 Türkiye Murat Özgül
2004-07 Türkiye Aydın Örs
2007-09 Karadağ Bogdan Tanjević
2009-10 Karadağ Bogdan Tanjević / Türkiye Ertuğrul Erdoğan
2010-12 Hırvatistan Neven Spahija
2012-13 İtalya Simone Pianigiani / Türkiye Ertuğrul Erdoğan
2013-20 Sırbistan Željko Obradović
2020-2021 Sırbistan Igor Kokoškov
2021-2022 Sırbistan Aleksandar Đorđević
2022-2023 Yunanistan Dimitris İtudis
2023- Litvanya Šarūnas Jasikevičius

Altyapı[değiştir | kaynağı değiştir]

Fenerbahçe Genç Basketbol Takımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Fenerbahçe (genç basketbol takımı), erkek basketbol şubesinin birinci öncelikli altyapısıdır. Mücadelesini 2017 yılından bu yana Basketbol Gençler Ligi'nde sürdürmektedir.

2017 yılında federasyon Basketbol Gençler Ligi'ni kurmuş olup lokal ligdeki tüm erkek basketbol alt yapı takımlarını kaldırmış ve takımların bu ligde oynamaları yönünde karar çıkartmıştır. Fenerbahçe Genç Takımı, 2017-2018 sezonunda normal sezon grup mücadelelerini 3. sırada tamamlayarak 12 takımın yer aldığı final grubuna katılmıştır. Ancak final grubunda istediği başarıları yakalayamadığı için final grubunu 5. sırada tamamlamıştır. Takım, 2018-2019 sezonunda ise normal sezon grup mücadelelerini 2. sırada tamamlayarak 12 takımın yer aldığı final grubuna katılmış ve final grubunu 3. sırada tamamlamıştır. 2019-2020 sezonuna A grubunda başlayan ve normal sezon grup mücadelelerini ilk sırada tamamlayarak 12 takımın yer aldığı final grubuna katılan takım, final grubunun bitimine 2 hafta kala tüm dünya da oluşan pandemi sebebiyle devam eden final grubunu oynadığı 20 maç ile 2. sırada tamamlamış ve ertelenen liglerin durumu TBF tarafından 11 Mayıs 2020'de alınan karar ile birlikte beyaz sezon ilan edilmiştir. İlgili sezonda şampiyon belirlenmemiştir. 2020-2021 sezonu pandemi sebebiyle fanus sistemi ile oynanmış ve takım mücadele ettiği 10 ekibin yer aldığı B grubunu yenilgisiz olarak lider tamamlamış ve play off'lara katılmıştır. Play off'larda ise çeyrek finalde rakibi TED Ankara Kolejliler'i yenen sarı lacivertli ekip yarı finalde ise Anadolu Efes'i mağlup etmiş ve finalde ise TOFAŞ'ı 81-80 mağlup ederek tarihindeki ilk şampiyonluğa ulaşmıştır. Takım, 2021-2022 sezonunda Basketbol Gençler Ligi A Grubu'nda mücadele etmiş ve grubunu 2. sırada tamamlayarak adını Final Grubu'na yazdırmıştır. Final Grubu'nu ise 8. sırada tamamlayarak play off çeyrek finaline kalan sarı lacivertli takım, play off çeyrek finallerinde mücadele ettiği Final Grubu lideri Gaziantep Basketbol'a seride 2-0 kaybederek sezonu noktalamıştır. 2022-2023 sezonu Basketbol Gençler Ligi A Grubu'nda mücadele eden sarı lacivertli ekip, oynadığı grup müsabakaları sonucunda grubunu son sırada tamamlayarak sezonu noktalamıştır.

Fenerbahçe Genç Basketbol Takımı Başarıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Fenerbahçe Koleji Erkek Basketbol Takımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Fenerbahçe Koleji DS Energy Erkek Basketbol Takımı, ilk olarak 2021-2022 sezonunda kurulmuş ve profesyonel liglerin en alt kademesi olan Türkiye Basketbol 2. Ligi'nden faaliyetlerine başlamıştır. Takımın yegane amacı Fenerbahçe (basketbol takımı)'na alt yapı hizmeti vermektir. Ayrıca takım yeni sezonda yaptığı sponsorluk anlaşması gereği ligde Fenerbahçe Koleji Safiport Erkek Basketbol Takımı ismi ile anılmaya başlanmıştır. Takım, 2021-2022 sezonunda mücadele ettiği Türkiye Basketbol 2. Ligi B Grubunu 2. sırada tamamlamış ve Son 16 Turu'na direkt katılmaya hak kazanmıştır. Son 16 Turu maçları sonunda rakibi Saray Spor 1953'ü seri de 2-1 ile geçen takım adını Final Grubu'na yazdırmıştır. Final Grubu'nu yenilgisiz tamamlayan sarı lacivertli ekip yarı finale yükselmiş ve yarı finalde rakibi Kastamonu Yurdum GSK'yı 74-60 yenerek adını gelecek sezon için Türkiye Basketbol Ligi'ne yazdırmıştır. Takım, 30.04.2022 tarihinde 2021-2022 sezonu Türkiye Basketbol 2. Ligi şampiyonunu belirleyecek maçta da rakibi Çağdaş Bodrum Spor'u 75-65'lik skorla geçerek şampiyon unvanı ile sezonu noktalamıştır. 2022-2023 sezonu öncesi takımın isim sponsoru olan Safiport ile anlaşma sonlanmış ve yeni sezon öncesi DS Energy ile yapılan isim sponsorluğu anlaşması sonucunda takımın ismi Fenerbahçe Koleji DS Energy Erkek Basketbol Takımı olmuştur. Takım, 2022-2023 sezonunda Türkiye Basketbol Ligi'nde mücadelesine devam etmektedir.

Fenerbahçe Koleji Erkek Basketbol Takımı Başarıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Diğer altyapı takımları[değiştir | kaynağı değiştir]

Fenerbahçe altyapı takımlarının Türkiye şampiyonalarında aldığı dereceler aşağıdadır.[40]

Sezon Derece Kategori Yer Tarih
1949-50 22 Gümüş Gençler Ankara 23-24 Nisan 1950
1950-51 11 Altın Gençler İstanbul 1951
1951-52 11 Altın Gençler İstanbul 1952
1953-54 11 Altın Gençler İstanbul 1954
1954-55 11 Altın Gençler İstanbul 21-23 Mayıs 1955
1958-59 11 Altın Gençler İstanbul 13-15 Mayıs 1959
1959-60 11 Altın Gençler Ankara 1960
1962-63 33 Bronz Gençler İstanbul 8-12 Mayıs 1963
1966-67 33 Bronz Yıldızlar Ankara 11-14 Nisan 1967
1967-68 22 Gümüş Yıldızlar Ankara 26-28 Nisan 1968
1968-69 33 Bronz Gençler Sakarya 1-5 Mayıs 1969
11 Altın Yıldızlar Bolu 17-20 Nisan 1969
1969-70 33 Bronz Gençler Bolu 27-31 Mayıs 1970
1970-71 22 Gümüş Yıldızlar Balıkesir 8-11 Mayıs 1971
1974-75 11 Altın Yıldızlar Balıkesir 3-7 Mayıs 1975
1979-80 33 Bronz Yıldızlar - 20-24 Nisan 1980
1981-82 11 Altın Gençler İstanbul 17-23 Mayıs 1982
1994-95 33 Bronz Yıldızlar - 1995
33 Bronz Küçükler Edirne 11-17 Nisan 1995
1995-96 22 Gümüş Gençler Bursa 29 Mayıs-2 Haziran 1996
2000-01 22 Gümüş Küçükler Sinop 13-18 Haziran 2001
2004-05 33 Bronz Küçükler - 2005
2005-06 33 Bronz Küçükler - 2006
2006-07 11 Altın Gençler Diyarbakır 30 Mayıs-4 Haziran 2004
33 Bronz Yıldızlar 8-13 Mayıs 2007
11 Altın Küçükler Sakarya 11-17 Haziran 2007
2007-08 22 Gümüş Gençler Konya 13-18 Mayıs 2008
11 Altın Yıldızlar Samsun 27 Mayıs-1 Haziran 2008
2008-09 11 Altın Yıldızlar Manisa 26 Mayıs-1 Haziran 2009
33 Bronz Küçükler Kastamonu 2009
2010-11 11 Altın Yıldızlar Kastamonu 24-29 Mayıs 2011
22 Gümüş Gençler Trabzon 10-15 Mayıs 2011
22 Gümüş Küçükler Sinop 26 Nisan-1 Mayıs 2011
2011-12 33 Bronz Gençler Gaziantep 15-20 Mayıs 2012
11 Altın Yıldızlar Tekirdağ 30 Nisan-5 Mayıs 2012
2012-13 22 Gümüş Gençler Sakarya 21-26 Mayıs 2013
2014-15 22 Gümüş Küçükler Isparta 26-31 Mayıs 2015
2017-18 33 Bronz U16 2018
11 Altın U14 2018

Salonlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülker Spor ve Etkinlik Salonu
# Arena Yıllar
1
İstanbul Spor ve Sergi Sarayı
1949-1988
2
Lütfi Kırdar Kongre ve Sergi Sarayı
1988-1989
3
Abdi İpekçi Arena
1989
4
Lütfi Kırdar Kongre ve Sergi Sarayı
1989-1992
5
Abdi İpekçi Arena
1992-2010
6
Sinan Erdem Spor Salonu
2010-2012
7
Ülker Spor ve Etkinlik Salonu
2012-

Sponsorlar ve malzeme üreticileri[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıllar Malzeme Sponsoru
2003-2005 Aras Kargo
2005-2006 Alpella1, Aras Kargo2
2006-2012 Ülker1, İçim2
2012-2013 Ülker1, Metro2
2013-2015 Ülker1, Metro2 3
2015-2016 Ülker1 / OdeaBank2 / metro3
2016-2017 metro1 / QNB Finansbank2 / Borajet Airlines4 (*)
2017-2018 Doğuş1 / QNB Finansbank2
2018– Beko1 / QNB Finansbank2
Yıllar Malzeme Üreticisi
2000-2013 Fenerium
2013-2021 Nike
2021-2023 Fenerium
2023- Adidas

1 Ana sponsor 2 Sırt sponsoru 3 Göğüs sponsoru 4 Ulaşım sponsoru

Kişisel ödüller ve başarılar[değiştir | kaynağı değiştir]

50 EuroLeague Büyük Katkıda Bulunanlar
Seçilmiş:

Aday:

EuroLeague Efsaneleri

2000-10 En İyi 10 EuroLeague Oyuncusu
Seçilmiş:

Aday:

2010-20 En İyi 10 EuroLeague Oyuncusu
Seçilmiş:

Aday:

EuroLeague MVP

EuroLeague Final Four MVP

EuroLeague Sezonun En İyi Beşi

EuroLeague Sezonun En İyi İkinci Beşi

EuroLeague Yükselen Yıldız

EuroLeague Rekorları

EuroLeague Sayı Kralı

EuroLeague Ribaund Kralı

EuroLeague Blok Kralı

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Osmanlı İmparatorluğu’nda bir kulüp çatısı altında kurulan ilk Türk basketbol takımı olan bu branşın yapılandırılma tarihi 1944’tür

Ayrıca Bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Fenerbahçe Ülker, Boston Celtic'si devirdi! radikal.com.tr". 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2013. 
  2. ^ "Fenerbahçe'den tarihi Zafer! sabah.com.tr". 8 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2015. 
  3. ^ İdman Mecmuası, 13 Haziran 1913 tarihli yayını, s.8
  4. ^ Dağlaroğlu, Rüştü; "Fenerbahçe Spor Kulübü Tarihi 1907-1987", İstanbul (1988), s.514
  5. ^ Obradovic Fenerbahçe'de 23 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ntv.com, 1 Temmuz, 2013
  6. ^ Fenerbahçe Ülker'in Yeni Antrenörü Simone Pianigiani 23 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 12numara.org, 24 Haziran, 2012
  7. ^ "Fenerbahce for the fist time in the Final Four". eurohoops.net. 20 Nisan 2015. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2015. 
  8. ^ Nemanja Nemanja Bjelica MVP seçildi 23 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. fanatik.com.tr, 14 Mayıs, 2015
  9. ^ Nemanja Bjelica birinci, Andrew Goudelock ikinci takımda 24 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. basketfaul.com, 8 Mayıs, 2015
  10. ^ "Real Madrid heads to third straight final after beating Fenerbahce". euroleague.net. 15 Mayıs 2015. 11 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2015. 
  11. ^ "Only Fenerbahce, not Ulker". 3 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2015. 
  12. ^ Potada Fenerbahçe'nin sezonu 26 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Anadolu Ajansı, Erişim tarihi: 30 Haziran 2016
  13. ^ "Resmileşti! Bogdanovic Bir Sezon Daha Fenerbahçe'de". eurohoops.net. 17 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2016. 
  14. ^ "Ekpe Udoh, Fenerbahçe'de kaldı!". Sabah. 12 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2016. 
  15. ^ "Fenerbahçe'ye Jan Vesely müjdesi!". Hürriyet. 6 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2016. 
  16. ^ "Fenerbahçe Real Madrid'i yenip şampiyon oldu". Hürriyet. 17 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2016. 
  17. ^ "Şampiyon Fenerbahçe'nin Kupası Cumhurbaşkanımız Erdoğan'dan". TBL. 5 Ekim 2016. 20 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2017. 
  18. ^ ""Erken Final" Anadolu Efes'in". NTV Spor. 15 Şubat 2017. 26 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2017. 
  19. ^ "Tarihi Zafer! Euroleague şampiyonu Fenerbahçe". NTV Spor. 21 Mayıs 2017. 22 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2017. 
  20. ^ @Fenerbahce (16 Haziran 2017). "Şampiyon! #Fenerbahçe!" (Tweet). Erişim tarihi: 17 Haziran 2017Twitter vasıtasıyla. 
  21. ^ "Fenerbahçe ve Doğuş Grubu işbirliğine imza attı". NTV. 1 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  22. ^ "FENERBAHÇEMİZ İLE DOĞUŞ GRUBU ARASINDA DEV İŞ BİRLİĞİ". 9 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  23. ^ "Kostas Slukas ve Barış Hersek'in Sözleşmeleri Hakkında Bilgilendirme". Fenerbahçe. 9 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2017. 
  24. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
  25. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
  26. ^ "Joffrey Lauvergne Fenerbahçe Doğuş'ta". fenerbahce:org. 4 Temmuz 2018. 19 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2018. 
  27. ^ "Tyler Ennis Fenerbahçe'de". fenerbahce.org. 19 Temmuz 2018. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2018. [ölü/kırık bağlantı]
  28. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
  29. ^ "AÇIKLAMA". 26 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2020. 
  30. ^ "Obradovic leaves Fenerbahce for one-year 'timeout'". 24 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2020. 
  31. ^ "Igor Kokoskov Fenerbahçe Beko'da". 6 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  32. ^ "Zeljko Obradovic'in Öğrencisi ve Halefi: Igor Kokoskov". 3 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  33. ^ "Fenerbahçe Beko, CSKA Moskova'ya konuk oluyor". Fenerbahçe. 28 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2021. 
  34. ^ "Fenerbahçe Beko beş yıl sonra Final Four'da yer alamayacak". Cumhuriyet. 28 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2021. 
  35. ^ "Igor Kokoškov'dan Fenerbahçe'ye Dev Tazminat". Fotomaç Gazetesi. fotomac.com. 28 Temmuz 2021. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2021. 
  36. ^ "Dimitris Itoudis Fenerbahçe'de". Fenerbahçe SK. fenerbahce.org. 19 Haziran 2022. 19 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2022. 
  37. ^ "Sarunas Jasikevicius kimdir? Fenerbahçe antrenörü Sarunas Jasikevicius kaç yaşında ve nereli?". www.ntv.com.tr. 26 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2023. 
  38. ^ Mirsad Türkcan retired match against CSKA Moscow 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. fenerbahce.org
  39. ^ Ömer Onan retire ceremony at Emporio Armani Milano match 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. fenerbahce.org
  40. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2017. 
  41. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
  42. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2015. 
  43. ^ a b c "Arşivlenmiş kopya". 11 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2016. 
  44. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 6 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2018. 
  45. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2020. 
  46. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2019. 
  47. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2015. 
  48. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2015. 
  49. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2016. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Medya