Etan - Vikipedi

Etan
Adlandırmalar
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
1730716
ChEBI
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.000.741 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 200-814-8
212
MeSH Ethane
RTECS numarası
  • KH3800000
UN numarası 1035
  • InChI=1S/C2H6/c1-2/h1-2H3
  • CC
Özellikler
Kimyasal formül C2H6
Molekül kütlesi 30,07 g mol−1
Görünüm Renksiz gaz
Yoğunluk
  • 1.3562 kg/m−3 (0°C'de gaz)[1]

544.0 kg/m−3 (-88,5°C'de sıvı)
206 kg/m−3 (305.322°K kritik nokta)

Erime noktası 90.4 K
Kaynama noktası 184.6 K
Çözünürlük (su içinde) 56.8 mg L−1[2]
Buhar basıncı 3.8453 MPa (21.1°C'de)
19 nmol Pa−1 kg−1
Asitlik (pKa) 50
Baziklik (pKb) -36
Termokimya
52.49 J K−1 mol−1
Standart formasyon entalpisi fH298)
−84 kJ mol−1
Standart yanma entalpisi cH298)
−1561.0–−1560.4 kJ mol−1
Tehlikeler
NFPA 704
(yangın karosu)
Parlama noktası −135
472
Patlama sınırları 2.9–13%
Güvenlik bilgi formu (SDS) inchem.org
Benzeyen bileşikler
Benzeyen alkanlar
Benzeyen bileşikler
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Etan, C2H6 formülüne sahip bir bileşiktir. Alkanların ikinci en küçük molekülü olan etan, normal sıcaklık ve basınçta kokusuz ve renksiz bir gazdır. Etan, doğalgazda metandan sonra en fazla bulunan ikinci gazdır.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Etan molekülü yapay olarak ilk defa 1834 yılında Michael Faraday tarafından potasyum asetatın elektrolizi ile üretildi. Ancak Faraday bunun metan olduğunu düşünerek bunun üzerinde durmadı. 1847–1849 arasında Hermann Kolbe ve Edward Frankland, organik bileşikler üzerine yaptığı çalışmalar sırasında etanı yine elde etti, fakat bunu metil bir bileşik sandı. 1864 yılında bu hataları Carl Schorlemmer düzeltti.

Üretim[değiştir | kaynağı değiştir]

Etan üretilirken aşağıdaki aşamalar izlenmektedir:

CH3COO → CH3• + CO2 + e
CH3• + •CH3 → C2H6

C2H5• + Cl2C2H5Cl + Cl•
Cl• + C2H6 → C2H5• + HCl

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Ethane – Compound Summary". PubChem Compound. ABD: National Center for Biotechnology Information. 16 Eylül 2004. 4 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2011. 
  2. ^ Lide, D. R., (Ed.) (2005). CRC Handbook of Chemistry and Physics (86. bas.). Boca Raton (FL): CRC Press. s. 8.88. ISBN 0-8493-0486-5.