Daşaltı - Vikipedi

Daşaltı / Karin Tak
Daşaltı / Քարին Տակ
Dağlık Karabağ Cumhuriyeti üzerinde Daşaltı / Karin Tak
Daşaltı / Karin Tak
Daşaltı / Karin Tak
Koordinatlar: 39°44′30″K 46°44′57″D / 39.74167°K 46.74917°D / 39.74167; 46.74917
RayonŞuşa
Nüfus
 (2015)[1]
 • Toplam660
Zaman dilimiUTC+04.00
Ülke Azerbaycan
 Dağlık Karabağ (iddia eden)

Daşaltı veya Karin Tak (ErmeniceՔարին Տակ) tartışmalı Dağlık Karabağ bölgesinde yer alan, Azerbaycan'ın Şuşa rayonunda bulunan bir köydür. Köy, 2020 Dağlık Karabağ Savaşı'ndan önce ağırlıklı olarak etnik Ermeni nüfusa sahipti ve 1989'da da Ermeni nüfus çoğunluğa sahipti.[2]

Nehrin yaklaşık 3 km aşağısında, yağmurda şemsiyeye benzediği için "Zontik" (RusçaЗонтик "Şemsiye") adı verilen yosunlu bir şelale vardır. Köy, Canapar yürüyüş parkurunda dinlenme/geceleme noktasıdır.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Köyün hem Azerice hem de Ermenice isimleri, üzerine Şuşa'nın inşa edildiği, köyün üzerinde yükselen dik kayalıklara atıfta bulunarak "kayanın altı" anlamına gelir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Sovyet döneminde köy, Dağlık Karabağ Özerk Oblastı'na bağlı Şuşa Rayonu'nun bir parçasıydı. Birinci Dağlık Karabağ Savaşı'ndan sonra köy, tek taraflı bağımsızlığını ilan eden Dağlık Karabağ Cumhuriyeti'nin Şuşi ilinin bir parçası olarak yönetildi. Köyün hemen üstünde bulunan ve Azerbaycan'ın Dağlık Karabağ'daki son kalesi olan Şuşa da Birinci Dağlık Karabağ Savaşı'nda Ermeni güçler tarafından ele geçirildi.[3] 26 Ocak 1992'de Azerbaycan Savunma Bakanı Mehdiyev, Karintak'ı ele geçirmek için bir saldırı düzenledi[4] ve bu saldırı sonucu düzinelerce Azerbaycan askeri öldü.[4]

2020 Dağlık Karabağ Savaşı'nın son günü olan 9 Kasım 2020'de Azerbaycan birlikleri köyü ele geçirdi ve ardından Şuşa şehrini de Azerbaycan güçlerinin eline geçti.

Köyde bulunan İkinci Dünya Savaşı'nda hayatını kaybedenlere adanmış bir anıt, 2020 Dağlık Karabağ savaşından sonra Azerbaycan güçleri tarafından tahrip edildi.[5]

Tarihî miras alanları[değiştir | kaynağı değiştir]

Köyün içindeki ve çevresindeki tarihî miras alanları arasında 13. yüzyıldan kalma bir haçkar, 18/19. yüzyıldan kalma bir mezarlık, 18/19. yüzyıldan kalma bir köprü, 19. yüzyıldan kalma bir su değirmeni ve 1862'de inşa edilen Surb Astvatsatsin (ErmeniceՍուրբ Աստվածածին, çev.'Tanrı'nın kutsal Annesi') kilisesi bulunmaktadır.[1]

Eski şehir meydanı nispeten iyi korunmuş olup bölgenin bazı geleneksel Sovyet öncesi mimarisini göstermektedir. 1999-2000 yıllarında Toprak ve Kültür Örgütü gönüllüleri tarafından restore edilen sade bir köy kilisesi de bulunmaktadır. İlk olarak 1816'da daha önce var olan bir şapelin yerine inşa edilmiştir.[6]

Demografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Köyün nüfusu 2005 yılında 588,[7] 2015 yılında ise 660 idi.[1]

Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Hakob Gahramanyan. "Directory of socio-economic characteristics of NKR administrative-territorial units (2015)". 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  2. ^ Andrey Zubov. "Андрей Зубов. Карабах: Мир и Война". drugoivzgliad.com. 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Carey Goldberg (10 Mayıs 1992). "Armenians Capture Key Karabakh Town : Republics: Both sides agree the fall of the last Azerbaijani stronghold marks a turning point in the four-year struggle over the disputed enclave". Los Angeles Times. 8 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  4. ^ a b Black Garden, Thomas de Waal, sayfa 176
  5. ^ "Russian MFA considers vandalism against monuments to heroes of Great Patriotic War in Artsakh by Azerbaijanis unacceptable and immoral". aysor.am. 12 Mart 2021. 19 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 
  6. ^ Շահեն Մկրտչյան, «Լեռնային Ղարաբաղի պատմաճարտարապետական հուշարձանները» Erivan, 1989.
  7. ^ "The Results of the 2005 Census of the Nagorno-Karabakh Republic" (PDF). Artsah Cumhuriyeti Ulusal İstatistik Servisi. 2 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Nisan 2023. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]