Cemevi - Vikipedi

Eski ve tarihî Şahkulu Sultan Dergahi Cemevi, Kadıköy, İstanbul

Cemevi; Alevilikteki başlıca ibadet mekânı. Alevilerin zikir yaptıkları, bağlama çalarak karşılama ya da semah döndükleri ibadethane. Cemevine girmenin her ibadet mekânı gibi bazı kuralları vardır. Yapılan en büyük ibadetlerden biri Allah-Muhammed-Ali ve On iki İmamların adlarının anıldığı "duaz-ı imam" adı verilen nefeslerin okunmasıdır. Alevi inancına göre kıyam, rüku ve secde niyazla birleştirilmiştir.

İlk cemevi Onar köyünde (Arapgir/Malatya) bulunmaktadır. 1200 yıllarında yapılmıştır.1224'te vakıf vafiyesi kurulmuştur. İlk yapıldığında 1 kiraz ağacından yapılmasına rağmen sonraki yıllarda desteklenmiş ve başka ağaçlar da kullanılmıştır.[kaynak belirtilmeli]

İbadethane[değiştir | kaynağı değiştir]

İbadet mekânları İran, Irak, Azerbaycan, Lübnan Şiîlerinde cami iken Anadolu Aleviliğinde cemevidir.

Türkiye'de cemevi tartışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Cemevlerinin tanınması tartışması yıllardır sürmektedir. Cami ve cem sözcükleri aynı kökten gelir. Cem Arapçada "toplantı" demek, camii de "toplanılan yer" demektir. Cemleri özgün hâliyle yaşayan yol-erkan sürdüren ocaklardır.