Bo Yibo - Vikipedi

Bo Yibo 陈云
Bo Yibo
Çin başbakan yardımcısı
Görev süresi 16 Kasım 1956 - 16 Mart 1966
Görev süresi 1 Temmuz 1979 - 20 Haziran 1983
1. Çin Halk Cumhuriyeti Maliye Bakanı
Görev süresi 19 Ekim 1949 - 18 Eylül 1953
Yerine gelen	Deng Şiaoping
Kişisel bilgiler
Doğum	Bo Shuchun 17 Şubat 1908(1908-02-17) Dingxiang, Çing Hanedanı
Ölüm	15 Ocak 2007 (98 yaşında) Pekin, Çin
Partisi	Çin Komünist Partisi

Bo Yibo (Çince: 薄一波; pinyin: Bó Yībō; 17 Şubat 1908-15 Ocak 2007), Çinli siyasetçi ve askerî lider. 1980'lerde ve 1990'larda Çin'deki en üst düzey siyasi figürlerden biriydi.

17 yaşında Çin Komünist Partisi'ne katıldıktan sonra, Taiyuan'da partinin organizatörü olarak çalıştı. 1928'de Tientsin'deki bir karargahtan kuzey Çin'de komünist gerilla hareketlerini örgütlemek üzere terfi ettirildi, ancak 1931'de Kuomintang polisi tarafından tutuklandı ve hapsedildi. 1936'da, Çin Komünist Partisi'nin zımni desteğiyle Bo, serbest bırakılmasını sağlamak için bir komünizm karşıtı itiraf imzaladı. Bo serbest bırakıldıktan sonra Şansi'ye dönerek komünistlere yeniden katıldı ve Komünistler 1949'da Çin anakarasını hakim olana kadar kuzey Çin'de hem Kuomintang hem de Japon güçleri ile savaştı.

Bo'nun kariyeri boyunca, Çin Halk Cumhuriyeti'nin ilk Maliye Bakanı, Politbüro üyesi, Başbakan Yardımcısı, Devlet Ekonomik Komisyonu başkanı ve partinin Merkez Danışma Komisyonu başkan yardımcısı olarak art arda görevlerde bulundu. Bo, 1966'da Mao Zedong destekli Dörtlü Çete tarafından tasfiye edildiyse de 1970'lerin sonunda, Mao'nun ölümünden sonra Deng Şiaoping tarafından iktidara geri getirildi.

Bo, siyasi uzun ömürleri ve 1980'ler ve 1990'larda komuta ettikleri geniş nüfuz nedeniyle gayri resmi olarak "Sekiz Ölümsüz" olarak bilinen, Deng merkezli seçkin bir güçlü gaziler grubundan biriydi. İktidara döndükten sonra Bo, ekonomik liberalleşmeyi destekledi, ancak siyasi olarak ılımlı bir muhafazakardı. Başlangıçta hem Hu Yaobang'ı hem de Tiananmen protestocularını destekledi, ancak sonunda sertlik yanlıları tarafından hem Hu'nun 1987'de görevden alınmasını hem de 1989'da protestoculara karşı şiddet kullanılmasını desteklemeye ikna edildi. Bo'nun siyasi katılımı 1990'larda azaldı, ancak etkisini hem Deng Şiaoping'i hem de Jiang Zemin'i desteklemek ve oğlu Bo Xilai'nin kariyerini ilerletmek için kullandı. 15 Ocak 2007'de öldüğü sırada, 99. doğum gününe bir aydan biraz daha az bir süre kala, Sekiz Ölümsüz'den en uzun yaşayan kişiydi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Bo Yibo ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• "Biography of Bo Yibo" 16 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. China Daily. 17 January 2007. Retrieved 28 May 2012.
• Feng Chongyi and Goodman, David S. G., eds. North China at War: The Social Ecology of Revolution, 1937-1945. Lanham, Maryland: Rowman and Littlefield. 2000. 0-8476-9938-2. Retrieved 3 June 2012.
• "Bo Yibo, Chinese Revolutionary, Dies at 98" Financial Times. 17 January 2007. Retrieved 28 May 2012.
• Gillin, Donald G. Warlord: Yen Hsi-shan in Shansi Province 1911-1949. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. 1967.
• Gittings, John. "Bo Yibo: Veteran Chinese Leader and 'Immortal' whose Loyalty to the Party Survived its Purges" 15 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Guardian. 24 January 2007. Retrieved 27 May 2012.
• Kahn, Joseph. "Bo Yibo, Leader Who Helped Reshape China's Economy, Dies" 15 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. New York Times. 16 January 2007. Retrieved 28 May 2012.
• Wortzel, Larry M. Dictionary of Contemporary Chinese Military History. Westport, CT: Greenwood. 1999. 978-0313293375. Retrieved 29 May 2012.
• Wu, Nan (23 Eylül 2013). "Babaoshan struggles to meet demand as cadres' final resting place". South China Morning Post (İngilizce). 15 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2022. 
• Wu Linquan and Peng Fei. “Bo Yibo Has an Attitude Problem”. In China's Cultural Revolution, 1966-1969: Not A Dinner Party. Ed. Michael Schoenhals. Armonk, New York: East Gate. 1996. 1-56324-736-4. pp. 122–135. Retrieved 28 May 2012.