French
DeutschBernard Haitink - Vikipedi
| Bernard Haitink | |
|---|---|
 Haitink 1984'te | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | Bernard Johan Herman Haitink 4 Mart 1929 Amsterdam, Hollanda |
| Ölüm | 21 Ekim 2021 (92 yaşında) Londra, İngiltere |
| Başladığı yer |  Hollanda |
| Tarzlar | Klasik müzik Oda müziği |
| Meslekler | Orkestra şefi, keman sanatçısı |
| Çalgılar | keman |
| Etkin yıllar | 1954-2021 |
| İlişkili hareketler |
|
| Önemli çalgılar | |
keman | |
.jpg)
Bernard Johan Herman Haitink "CH", "KBE" (okunuşu:[ˈbɛrnɑrt ˈɦaːi̯tɪŋk] ; d. 4 Mart 1929, Amsterdam – ö. 21 Ekim 2021, Londra), Hollandalı orkestra şefi ve keman sanatçısı.[1] 2004 ile 2009 yıllarında iki kez Grammy Ödülü'nü kazandı.[2][3]
Yaşamı ve kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]
Haitink, 4 Mart 1929'da Amsterdam, Hollanda'da doğdu ve oradaki Amsterdam Konservatuvarı'dan mezun oldu. Keman ile başladığı müzik kariyerini orkestra şefi olarak sürdürdü.[4][5][6]
1955 yılında Hollanda Radyo Birliği Orkestrası'nın ikinci şefi oldu. 1957'de Hollanda Radyosu Filarmoni Orkestrası'nın baş şefi oldu. 7 Kasım 1956'da ünlü şef Carlo Maria Giulini tarafından yönetilen Concertgebouw Orkestrası'ndaki organizasyona çıkamayınca yerine genç yaşta olan Bernard Haitink orkestra şefi olarak sahne alınca buradaki performansı ile ünlenmiştir.[7][8] Üç yıl sonra Amsterdam Concertgebouw Orkestrası'nın şefliğine geçerek çeyrek yüzyıl boyunca orada müzik kariyerine devam etmiş 1963'te orkestranın ana şefi ve 1999'da fahri şefi olmuştur.[9]
Haiting, ülkesi Hollanda dışında müzik çalışmaları yaparak; 1967-1979 yılları arasında Londra Filarmoni Orkestrası'nın baş şefi, 1978-1988 yılları arasında Glyndebourne Operası ve 1987-2002 yılları arasında Covent Garden Kraliyet Opera Binası'nın müzik yönetmeni olarak görev almıştır. Ayrıca Dresden Ulusal Şapeli Orkestrası ve Boston Senfoni Orkestrası dahil Dünya'nın birçok yerindeki büyük orkestraları yönetmiştir.[10][11]
1977'de Britanya İmparatorluğu "fahri şövalyelik" Nişanı'nı aldı.
Haitink, farklı dönemlerden birçok bestecinin eserlerini içeren Phillips, Decca ve EMI müzik şirketlerinden çıkan çalışmaları piyasaya sürdü. 2004 yılında Janáček’in Jenufa operasına verdiği katkılardan dolayı Grammy Ödülü'nü kazandı.[12][13]
Özel yaşamı ve ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]
Haitink'in ilk evliliğinden beş çocuğu oldu. Yaşamını önceden Kraliyet Opera Binası'nda keman çalan dördüncü eşi ile İsviçre'de sürdürüyordu.[14][15]
Haitink, 21 Ekim 2021'de Londra, İngiltere'de 92 yaşında öldü.[16]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ James R. Oestreich (10 Mart 2002). "An Eminently Rational Man in an Irrational Profession". The New York Times. 27 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2007.
- ^ Schweitzer, Vivien (21 Ekim 2021). "Bernard Haitink, Conductor Who Let Music Speak for Itself, Dies at 92". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 24 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2021.
- ^ Wroe, Nicholas (14 Ekim 2000). "Master of the House". The Guardian. Erişim tarihi: 21 Nisan 2007.
- ^ "Schenker Documents Online". 5 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2019.
- ^ Geoffrey Norris (9 Mart 2004). "It was all egos". The Daily Telegraph. 22 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2019.
- ^ Ferdinand Leitner 22 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. britannica.com
- ^ "Haitink patron of the Netherlands Radio Philharmonic Orchestra" (Basın açıklaması). Radio Filharmonisch Orkest. 20 Aralık 2012. 6 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2013.
- ^ "The Diffident Dutchman". Time. 12 Mayıs 1967. 15 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2007.
- ^ Patmore, David. "Bernard Haitink". Naxos Records. 9 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2021.
- ^ "Press Statement – Royal Concertgebouw Orchestra and Bernard Haitink" (Basın açıklaması). Royal Concertgebouw Orchestra. 2 Eylül 2015. 18 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2015.
- ^ Guido van Oorschot (3 Eylül 2015). "Concertgebouw toont zich de wijste in kwestie-Haitink". De Volksrant (Felemenkçe). 13 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2015.
- ^ Nicholas Kenyon (2 Haziran 1991). "For a Reluctant Maestro, Relief, No Regrets, in Berlin". The New York Times. 27 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2008.
- ^ Andrew Clements (21 Haziran 2002). "A great musician – but that was not enough". The Guardian. Erişim tarihi: 21 Nisan 2007.
- ^ Andrew Clark (22 Ekim 2004). "Bernard Haitink: unfinished symphony". Financial Times. 2 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2007.
- ^ Brug, Manuel (22 Ekim 2021). "Der reservierte Holländer". Die Welt. 22 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2021.
- ^ "Bernard Haitink,1929–2021". Askonas Holt. 21 Ekim 2021. 21 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
 | Wikimedia Commons'ta Bernard Haitink ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- List of recordings from Dutch Divas website 26 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- AllMusic'te Bernard Haitink
- Discogs'ta Bernard Haitink diskografisi
- IMDb'de Bernard Haitink
- Askonas Holt agency page on Bernard Haitink 22 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Röportaj
- Bernard Haitink interview 2 Eylül 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 13 January 1997
