Barbarossa Kararnamesi - Vikipedi

Kararnamenin ilk sayfası.

Barbarossa Kararnamesi, tam adıyla Savaş Yasasının Yargılama Kararı ve Birliklerin Özel Tedbirleri Hakkında Kararname veya resmi ismiyle C-50, 30 Mart 1941 tarihinde gerçekleşen üst düzey askeri toplantıda Adolf Hitler tarafından ortaya atılan, Sovyetler Birliği'ne karşı gerçekleştirilecek savaşın topyekûn bir imha savaşı olacağı, Nazi zaferini uzun süreli sağlamak için Nazi kuvvetleri tarafından siyasi yetkili ve entelektüel olan herkesin öldürüleceğini öngören karardır. Hitler, infazların askeri mahkemeler yoluyla değil, ordunun örgütlü eylemleri yoluyla toplu infazlar şeklinde olacağını vurguladı.[1] Wilheim Keitel'in Barbarossa Operasyonu'ndan birkaç hafta önce çıkardığı kararnamede, düşman olarak sayılan Sovyet sivillerin askeri adalet yetki alanlarına girmesi göz ardı edildi. Şüpheliler yalnızca vurulacaklarına karar verecek olan bir subay önüne çıkarılacaktı. Wehrmacht tarafından sivillere karşı kovuşturma yapılmaması, disiplinin sürdürülmesi için gerekli olmadıkça herhangi bir yargılama yapılmaması gerektiği ilan edildi.[2] Kararname savaş boyunca yapılan yargısız infazların önünü açtı ve Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında çok sayıda kişi bu kararname nedeniyle infaz edildi.

Kararname[değiştir | kaynağı değiştir]

Barbarossa Kararnamesi, 13 Mayıs 1941 tarihinde Nazi Oberkommando der Wehrmacht Şefi Wilhelm Keitel tarafından imzalanan bir belgedir.[2] Nazi Almanyası'nın Sovyetler Birliği'ne karşı gerçekleştirdiği Barbarossa Harekatı'nın hazırlığı niteliğindedir. Belge, Nazi ordusunun Sovyet sivilleri ve Sovyet partizanlarıyla ilgili davranışlarını içerir. Kararname Nazi askerlerine "kendilerini düşman sivil nüfusun merhametsiz tehdidine karşı savunma" talimatı verdi.[2] Kararname ayrıca, "bütün sivil saldırganların Wehrmacht üyelerine karşı düşman sivillere karşı Sovyetler yıkılana kadar en aşırı şekilde tedbir alınmasını öngörmüştür.

27 Temmuz 1941'de Keitel kararnamenin tüm kopyalarının kararname hükümlerinin geçerliliği devam etmek suretiyle imha edilmesini emretti.[3]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Datner, Szymon (1961). Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II Wojnie Światowej. Varşova. ss. 215, 97-117, 137. 
  2. ^ a b c Geoffrey J. Giles. "Barbarossa Decree of 13 May 1941". University of Florida College of Liberal Arts and Sciences. 3 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2019. 
  3. ^ "Nazi Conspiracy and Aggression Volume 2 Chapter XVI Part 4". Avalon Project. 11 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2019.