Bankacılık hukuku - Vikipedi

Banka mevzuatı ya da Bankacılık kanunu, bu kanun ve bankacılık mevzuatı uyarınca bankacılık düzenleme ve denetleme kurumu(BDDK) tarafından hazırlanan ve yayımlanan düzenlemelerdir. Resmi Gazete'nin 23 Haziran 1999 tarih ve 23734 sayılı nüshasında yayımlanmıştır.[1] Banka mevzuatları Türkiye'de 01.01.2005 tarihinden bu yana BDDK tarafından hazırlanmakta ve denetlenmektedir. Bankacılık Kanunu ve bunun dışında bir takım kanun ve kararnameler bir arada banka mevzuatını oluştururlar.

Amaçları[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Finansal piyasalarda güven ve istikrarın sağlanmasına,
  2. Kredi sisteminin etkin bir şekilde çalışmasına,
  3. Tasarruf sahiplerinin hak ve menfaatlerinin korunmasına,

ilişkin usûl ve esasları düzenlemektir.

Kapsamı[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Türkiye'de kurulu mevduat bankaları, katılım bankaları, kalkınma ve yatırım bankaları
  2. Yurt dışında kurulu bu nitelikteki kuruluşların Türkiye'deki şubeleri, finansal holding şirketleri,
  3. Türkiye Bankalar Birliği, Türkiye Katılım Bankaları Birliği, Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu, Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu ve bunların faaliyetleridir.

Özel kanunlarla kurulmuş olan bankalar hakkında da kanunlarında yer alan hükümler saklı kalmak kaydıyla bu kanun hükümleri uygulanır. Bu kanunda hüküm bulunmayan hallerde genel hükümler uygulanır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Resmi gazetede Bankalar kanunu yayınlandı" (PDF). resmigazete.gov.tr. 23 Haziran 1999. 13 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Mart 2023.